Clubliefde, geldproblemen, blessuregolf: voetballers die uit hun pensioen komen

8 januari 2012. Fans van Manchester United wrijven zich in de ogen wanneer ze het wedstrijdblad zien voor de FA-match tegen stadsrivaal Man City. Paul Scholes zit op de bank. Was hij niet 6 maanden eerder gestopt? Ze hadden hem nog een afscheidsmatch zien spelen.

Scholes had na zijn pensioen zijn conditie onderhouden bij de reserven en zag hoe zijn team niet goed speelde en sukkelde met blessures. "Ik was nerveus toen ik met het idee om terug te komen naar het bestuur en Alex Ferguson stapte. Maar ze zeiden allemaal ja."

"Mijn ploegmaats hoorden het pas toen ik de kleedkamer voor de match tegen City binnen kwam. Ik had in een schoenenwinkel nog een goedkoop paar schoenen moeten halen, want ik had geen sponsor meer en Nike mocht het niet weten, want dan was het nieuws uitgelekt", zei hij achteraf.

Zijn terugkeer was best succesvol. Scholes speelde nog 17 PL-matchen dat seizoen. United pakte ook bijna de titel, maar een goal van Agüero in de 94e minuut zorgde dat die uiteindelijk voor City was op basis van doelpuntensaldo. Scholes deed er nog een jaar bij waarin hij in totaal nog 21 keer op het veld kwam, "maar ik had moeten stoppen na het eerste seizoen."

In maart 2011 kwam de Duitse doelman Jens Lehmann uit zijn voetbalpensioen voor zijn ex-club Arsenal. Niet evident, want Lehmann was ontevreden vertrokken in Londen in 2008. Hij was er namelijk zijn plaats als nummer 1 kwijtgespeeld. In de zomer van 2010 nam hij bij Stuttgart afscheid van het voetbal.

Maar een half jaar later zag hij zijn geliefde Arsenal in de problemen zitten. Door blessures bij Wojciech Szczęsny, Łukasz Fabiański en Vito Mannone had de club nog maar 1 doelman:  Manuel Almunia. Lehmann zette zijn trots aan de kant en tekende een contract als invaller. Niet evident, want Almunia had hem net naar de uitgang gedreven bij Arsenal.

Drie weken later volgde de beloning. Almunia blesseerde zich bij de opwarming voor de uitmatch tegen Blackpool en Lehmann speelde. Arsenal won met 1-3. Een groot succes was het verder niet. Lehmann raakte niet verder dan 1 basisplaats en 9 keer de rol van invaller, maar werkte zich wel in de harten van de Arsenal-fans.

Een van de grootste voetballers aller tijden was niet een van de beste zakenmannen aller tijden. Johan Cruijff stopte als voetballer toen hij 31 jaar was omdat hij dat zo voor zichzelf had bepaald.

"Ik werd plots ondernemer. Die beslissing is één van de belangrijkste lessen uit mijn leven geworden", schrijft hij in zijn autobiografie "Johan Cruijff, mijn verhaal". "Een half jaar na mijn pensioen als voetballer, was ik bijna al mijn geld kwijt.”

Cruijff werd opgelicht. Hij investeerde in onder meer een varkensfokkerij en vastgoed op Ibiza, maar veel van zijn investeringen bleken een kat in een zak. "In de krant stond dat het om 6 miljoen dollar zou gaan, maar ik weet het niet. Ik denk tachtig procent van mijn vermogen."

Cruijff moest dus opnieuw voetballen om financieel te overleven. Hij trok naar de LA Aztecs en zou uiteindelijk nog 6 seizoenen voetballen voor onder meer Levante, Ajax en Feyenoord.

Marc Overmars was al 4 jaar gestopt met voetballen toen hij gevraagd werd voor een galawedstrijd tegen Ajax ter ere van het afscheid van zijn ex-ploegmaat bij Oranje, Jaap Stam. 

De aalvlugge flankaanvaller was in 2004 gestopt bij Barcelona na aanhoudende knieproblemen. Maar in het "vriendenteam" van Stam bleek al snel dat hij vier jaar later nog topfit was. Ajax-speler George Ogăraru werd de hele match gek gedraaid en Overmars scoorde ook.

Nederlandse en Duitse clubs informeerden of Overmars een terugkeer overwoog. Dat deed hij uiteindelijk. Bij het kleine Go Ahead Eagles, waar hij toen al een tijdje in het bestuur zat. 

Een enorm succes werd het niet. In het seizoen 2008-2009 speelde hij wel nog 24 matchen in de Nederlandse tweede klasse, maar verder dan een assist reikten zijn statistieken niet. Zijn laatste profmatch was in mei 2009. Toeval of niet. Hij verliet het veld met een zware enkelblessure.

Wie Roger Milla zegt, zegt dansen aan de cornervlag op het WK 1990. Dat dansje had de wereld niet gezien zonder een telefoontje van Paul Biya, in 1990 de president van Kameroen.

Milla had in de zomer van 1987 het leven van profvoetballer achter zich gelaten. 35 jaar vond hij een mooie leeftijd om te genieten van het leven op het eiland Reunion, waar hij bij een lokale ploeg wel nog wat lol trapte. Maar de natie had de aanvaller nodig, oordeelde de president.

Dus ging Milla mee naar het WK in Italië, waar hij vier keer scoorde en zijn land naar de kwartfinales leidde. Milla was niet tevreden over dat WK en ging dus door tot het volgende WK in 1994.

Daar werd hij de oudste speler ooit op een WK (42). Een record dat in 2014 werd gebroken door de Colombiaanse doelman Faryd Mondragón en in 2018 door de Egyptische doelman Essam El Hadary (45).

Het woord pensioen is nooit officieel gevallen, maar groot was toch de verrassing toen Anthony Vanden Borre in januari van dit jaar op zijn 32e opnieuw aansloot bij Anderlecht na een periode van tweeënhalf jaar radiostilte.

In 2017 was hij eerst als een koning werd ontvangen in Congo door de fans van TP Mazembe, om er na 1 officiële match als een dief in de nacht al na enkele maanden te vertrekken.

Zijn relatie met "vriend" Vincent Kompany en "vertrouweling" Frank Vercauteren dreef hem voor een derde keer in de armen van Anderlecht begin 2020, maar het werd geen succes. Hij zal zo goed als zeker geen nieuw contract krijgen.