Ruth Joos: "Na de goal van Platt moesten we Filip bij elkaar rapen in de tuin"

Dat Ruth Joos, presentatrice van De Wereld Vandaag (en volgend radioseizoen De Ochtend) op Radio 1, een voetbalmoment koos in Sporza Retro, is niet echt verrassend. De zus van commentator Filip Joos kan zich ook uitleven in het spelletje van 11 tegen 11.

"Bij ons thuis was voetbal een feest. De deuren gingen altijd open en we keken nooit alleen naar een wedstrijd. De zetels werden gedraaid met eten voor iedereen. Het was genieten. Alle grote wedstrijden werden op die manier gevierd, met volk in huis."

"De EK's en WK's: als je daar van houdt, dan zijn dat in een mensenleven ankerpunten. Bij die match studeerde ik nog, bij die wedstrijd woonde ik nog thuis en dat duel heb ik met die vriendengroep bekeken..."

"Zoals je met een lied kan worden teruggekatapulteerd en die emoties weer kunt beleven, kan dat met een EK en WK ook."

"En dat drama op het WK van 1990 met David Platt was alleszins geen vrolijk moment. Ik was toen 14 jaar en dat was een goeie leeftijd om zoiets te beleven. Je bent dan ontvankelijk en je begrijpt er al iets meer van."

Terwijl iedereen zich al voorbereidt op penalty's, velt Platt in de 119e minuut een hard verdict: de Engelsen stoten door, voor de Belgen is het WK van 1990 zeer abrupt afgelopen.

"Ik zie dat gezicht van Platt nog voor me. Als kind valt alles dan in duigen. Je verwacht zoiets niet. Je zit al bij de penalty's. Alles is plots afgelopen en dat kan in de sport. Opeens is alles anders."

"Ik herinner me dat moment alsof het gisteren was. Mijn broer (Filip Joos) vonden we niet meer. Hij liep de tuin in en we hebben hem een halfuur later bij elkaar moeten rapen. Ik was zelf ook ergens verdwenen."

"Dan beleef je de diepste emoties. Het kan kantelen, ook in de omgekeerde richting. Denk maar aan België-Japan op het voorbije WK."

"Die extremen - voor alle duidelijkheid: op dat bepaalde moment - van ongelukkig en gelukkig zijn en een wildvreemde in de armen springen, dat is sport en voetbal. Net daarom zit er nu geen volk in een voetbalstadion, want zoiets mag niet."

"Dat we die overvloed nu moeten missen, is verschrikkelijk. De goal van Platt was een vreselijk moment, maar tegelijk ook mooi. Het toont wat sport kan betekenen, in tristesse en vreugde. En dat net deze momenten met deze gouden generatie in deze zomer nu niet kunnen plaatsvinden..."