Ga naar de inhoud

meest recent

One Famous Goal: Kim Vilfort schenkt Denemarken EK-titel tijdens persoonlijke tragedie

 zo 28 juni 2020 10:31
Kim Vilfort schoot zich in 1992 in de geschiedenisboeken.
Kim Vilfort schoot zich in 1992 in de geschiedenisboeken.

Marco van Basten, Fernando Torres, Michel Platini en Gerd Müller zijn klinkende voetbalnamen die allen gescoord hebben in een EK-finale. Maar wat zegt u de naam Kim Vilfort nog? In zijn reeks  ‘One Famous Goal’ vertelt Stef Wijnants over de Deense middenvelder die de zomer van 1992 tussen nationale vreugde en persoonlijk verdriet doorbracht.

Sterke Deense ploeg

Het verhaal over de Deense nationale ploeg van 1992 is genoegzaam bekend. Denemarken heeft een sterke kwalificatieronde gespeeld maar eindigt na Joegoslavië tweede in zijn poule en mag niet naar het EK in Zweden, dat met 8 landen wordt gespeeld.

 

“Onze prestatie in die voorronde is altijd ondergewaardeerd gebleven want Joegoslavië behoorde toen tot de beste teams van de wereld. Rode Ster Belgrado had de EC I gewonnen en met al die topspelers waren ze op dat EK tot grootse dingen in staat geweest”, stipt doelman Peter Schmeichel aan.

 

Een week voor het toernooi begint, beslist de UEFA om het in oorlog verkerende Joegoslavië te weren en worden de Deense voetballers als het ware van het strand geplukt om de plaats in te nemen. In allerijl verzamelt bondscoach Richard Møller Nielsen zijn selectie. “Denemarken is er nog snel bijgenomen om aan 8 landen te geraken en omdat het niet ver moet reizen”, koppen internationale kranten op een cynische manier.

 

De beste Deense speler reist niet mee naar het buurland. Michael Laudrup, dan pas 27 jaar, leeft al enkele jaren in onmin met de bondscoach en wil zijn vakantie-oord niet verlaten. Een pijnlijke misrekening voor de beste Deense voetballer ooit.

De Denen vieren de eindwinst op het EK in 1992.

Pendelen tussen ziekbed en voetbalveld

Kim Vilfort is 29 jaar en maakt al enige jaren deel uit van de Deense selectie. Samen met 10 andere spelers van zijn club Brøndby vormt hij de basis van de kern van Møller Nielsen. Brøndby heeft het jaar voordien een geweldige Europese campagne beleefd, het haalt de halve finale van de UEFA-beker. Vilfort is de aanjager en wordt verkozen tot Deens speler van het jaar.

 

Als zijn teamgenoten zich halsoverkop in een hotel verzamelen, heeft Vilfort andere zorgen. Zijn 7-jarige dochter Line ondergaat een behandeling voor leukemie. Vilfort reist pas enkele dagen later naar Zweden af. Zijn dochter lijkt goed te reageren op de behandeling, Vilfort kan het ziekenhuis verlaten.

 

Denemarken speelt in zijn openingsmatch gelijk tegen Engeland en verliest tegen Zweden waardoor het in de laatste groepsmatch moet winnen van Frankrijk. Dat zal zonder Vilfort moeten gebeuren. Hij wordt opnieuw naar Kopenhagen geroepen, omdat de toestand van zijn dochtertje verslechtert. Tegen alle verwachtingen in wint Denemarken met 2-1 en staat het in de halve finales tegen Nederland.

Vilfort scoort zijn iconische goal in de finale tegen Duitsland.

Scala aan emoties

In zijn hoofd is Vilfort klaar met voetballen, hij wil bij vrouw en ziek kind blijven. Maar zijn familie overtuigt hem om toch opnieuw naar Zweden te trekken en meteen na de match terug te keren. Niemand gelooft immers dat Denemarken ook het sterke Oranje de baas kan.

 

Tegen Frankrijk heeft Henrik Larsen de plaats van Vilfort ingenomen en met een doelpunt en sterke prestatie staat de bondscoach voor een dilemma. Larsen verdient een basisplaats, maar hoe kan hij Vilfort op de bank zetten aangezien de hele bevolking intussen met de middenvelder meeleeft?

 

Møller Nielsen kiest voor beide spelers, een beslissing met positieve gevolgen. Larsen scoort twee keer tegen Nederland, Vilfort offert zijn doelgerichte intenties op om de Oranje-aanvalsmachine van Bergkamp, Gullit, Van Basten en Roy af te stoppen. Het wordt 2-2 na verlengingen.

 

“Het moet één van beste matchen ooit zijn waarin ik gespeeld heb”, zegt Vilfort hier later over. Vilfort moet een scala aan emoties doorstaan. Hij trapt zijn elfmeter feilloos binnen. Denemarken zadelt Oranje met een nieuw strafschoptrauma op en stoot door naar de finale tegen het almachtige Duitsland.

Denemarken zadelt Oranje op met een nieuw strafschoptrauma:

Met de steun van Line

De gezondheid van Line gaat in dalende lijn en Vilfort rent opnieuw naar Kopenhagen. Dit keer zal hij niet terugkeren, zelfs al gaat het om de belangrijkste match uit zijn carrière. Hij wil op elk moment zijn dochter bijstaan. Maar Line is een veerkrachtig meisje en smeekt haar papa om haar land in de finale te vertegenwoordigen.

 

De avond voor de match wordt hij door zijn teamgenoten in het hotel opgewacht en in de armen gesloten. Samen willen ze voor Line Vilfort voetbalgeschiedenis schrijven. Veel vertrouwen is er evenwel niet want de Denen zitten op hun tandvlees en de Duitsers met Sammer, Effenberg, Hässler, Riedle en Klinsmann hebben hun niveau opgekrikt.

 

Denemarken ondergaat het spel, maar na dom Duits balverlies haalt Jensen snoeihard uit en noteert het scorebord zowaar een voorsprong voor het ‘Danish Dynamite’. Met man en macht verdedigen de Denen de voorsprong. Doelman Peter Schmeichel toont de hele wereld dat hij een oninneembare burcht is.

Line smeekt haar papa om haar land in de finale te vertegenwoordigen

Sprookjes zijn geen mirakels

De minuten verstrijken. Het is wachten op een Duits doelpunt. “Wij hadden op geen enkel moment de extra tijd kunnen overleven”, zegt Brian Laudrup “Bij elke aanval leken ze te gaan scoren en dan was het over.”

 

In minuut 78 dient het roemrijkste voetbalmoment van Kim Vilfort zich aan. Hij krijgt de bal aan de rand van de zestien, kapt zich met zijn rechter tussen twee Duitse verdedigers vrij en schiet met zijn linker laag over de grond via de paal binnen. Duitsland hangt in de touwen en kan niet meer terugslaan, Denemarken is Europees kampioen.

 

Het hele land viert de zege als een nieuwe nationale feestdag. Voetbalsprookjes bestaan echt. Helaas zijn de mirakels in het echte leven schaarser. Enkele weken nadat ze bij haar vader had aangedrongen om een Deense voetbalheld voor het leven te worden, verliest Line Vilfort de strijd tegen haar ziekte. Terwijl het land nog steeds in een voetbalroes verkeert, verwerkt Vilfort het dramatische verlies ergens in een hoekje van het ziekenhuis.

Denemarken klopt Duitsland in de EK-finale:

Volksfeest barst los in Denemarken:

Speler van de Eeuw

De carrière van Kim Vilfort herleiden tot dat ene doelpunt is zijn talent geweld aandoen. Hij speelt maar liefst 77 keer voor de nationale ploeg, en scoort daarin 14 doelpunten. Bij zijn club Brøndby blijft hij 12 seizoenen aan de slag en is hij tot vandaag nog altijd topscorer aller tijden.

 

Zijn aandeel in de triomf van 1992 wordt nog tastbaarder als hij in 2014 uitgeroepen wordt tot Deens Superligaspeler van de Eeuw, vóór Peter Schmeichel, Jesper Grønkjaer en Allan Simonsen. “Ik ben verrast over deze keuze, omdat ik mezelf nooit gezien heb als de beste speler”, zegt Vilfort over die erkenning.

 

Maar voor ex-trainer Morten Olsen is de hulde zijn op zijn plaats. “Kim kon op elke positie spelen en was een droom voor elke coach. Hij gaf altijd het maximum en had een ongelooflijke winnaarsmentaliteit. Kim geloofde altijd dat winnen mogelijk was, hoe somber de situatie er ook uitzag.”

 

Ergens boven in de hemel heeft iemand de weg naar eeuwige voetbalroem voor haar papa goedgekeurd. Kim Vilfort (nu 57) heeft zijn club Brøndby nooit verlaten. Hij werkt er nog steeds als hoofd van de talentafdeling.

Peter Schmeichel, Brian Laudrup en Richard Möller-Nielsen blikken terug op het EK 1992:

Zo beleefden de Deense commentatoren de gewonnen finale: