Ga naar de inhoud

Geen WK-goud Vromant door corona: "Geen renner ter wereld trapt 300 watt met 1 been zoals ik"

 di 9 juni 2020 16:30
Hij had het voorbije weekend het eerste WK paracycling in eigen land in Oostende moeten rijden.
Paracyclist Ewoud Vromant, letterlijk een wereldtopper op 1 been.

G-renner Ewoud Vromant had maar wat graag het voorbije weekend een wereldtitel veroverd op het allereerste WK paracycling in ons land in Oostende. Maar corona besliste daar anders over. Sporza ging dan maar bij de wereldkampioen individuele achtervolging op de baan langs om te peilen naar zijn toekomstige ambities.

Vromant, die volgende maand 36 wordt, rijdt, zoals wel meer paracyclisten, zowel op de weg als op de piste. "Op dit moment gaat mijn voorkeur uit naar de baan, omdat ik daarin wereldkampioen ben. Maar voor hetzelfde geld was ik het voorbije weekend wereldkampioen geworden op de weg en genoot dat mijn voorkeur."

 

Vromant reed begin dit jaar naar pistegoud in Canada in een wereldrecord over 3 km individuele achtervolging met een gemiddelde van 49,9 km/u. "Op de weg is mijn specialiteit de tijdrit. Daarin pakte ik vorig jaar op het WK in Nederland zilver, 2 dagen later was er ook brons in de wegrit."

 

"Ik heb er altijd van gedroomd om de beste te zijn van de wereld. Het is jammer dat het op de piste is, want nu kan ik die trui niet elke dag aandoen op training. ”

 

"Die trui smaakt naar meer. Hopelijk lukt het nog eens op komende WK's. Jammer genoeg was het WK in Oostende afgelast, de organisatie vond geen nieuwe datum."

 

"Oostende was een extra motivatie, veel vrienden, familie en dorpsgenoten zouden langskomen. Het was ook een ideaal parcours voor mij: vlak, niet technisch. Alleen denk ik dat ik niet 100 procent top had kunnen zijn, omdat het 3 maanden voor de Spelen is."

 

"De Spelen zijn mijn hoofddoel. Drie maanden daarvoor pieken zou niet ideaal zijn, al zouden mijn concurrenten dat ook niet gedaan hebben. Ik had een goeie kans. Mijn focus zou op tijdrijden liggen, want dat is ook de focus op de Paralympische Spelen van Tokio. Dat zit al 3, 4 jaar in mijn hoofd.”

 

Door het uitstel van de Spelen zal hij nog een jaar langer moeten wachten. "Ik heb de voorbije maanden tijd gehad om na te denken. Ik heb een jaar enkel met Tokio in mijn hoofd gezeten als eindpunt. Maar ik wil doorgaan tot Parijs 2024."

 Ik heb een jaar enkel met Tokio in mijn hoofd gezeten als eindpunt. Maar ik wil doorgaan tot Parijs 2024.

Vromant veroverde vorig jaar zilver in de WK-tijdrit in Emmen.

"Tokio 2021, WK-tijdritgoud én werelduurrecord"

Naast de Paralympische Spelen zit de prof van Sport Vlaanderen met nog 2 ambities in zijn hoofd: "De tijdrit winnen op een WK op de weg én het werelduurrecord. Dat staat in mijn klasse op 43,133 km op naam van de Ier Colin Lynch sinds 2016."

 

"Ik had graag deze zomer een recordpoging gedaan, maar het is bijna niet te organiseren. Je moet een sponsor vinden in deze moeilijke tijden, de UCI moet erbij zijn, terwijl nu alles stilligt en er in het najaar plots heel veel koersen zijn. Daar zijn veel UCI-commissarissen voor nodig. En we moeten ook een baan vinden. De Blaarmeersen in Gent is niet ideaal. Naar het buitenland gaan nu is ook complex. Maar ooit zou ik het willen doen.”

"Geen renner ter wereld trapt zoals ik 300 watt met 1 been"

Het rechterbovenbeen van Vromant is in 2013 geamputeerd. Hoe is het eigenlijk om op 1 been te fietsen? "Dat valt eigenlijk heel goed mee. Het belangrijkste is trekken aan de klikpedaal."

 

"De duwbeweging is geen probleem, de trekbeweging in het begin wel. Die moet je in het begin heel hard trainen. In het begin deed ik ritjes van maximaal 5 km, hoewel ik als triatleet een geoefend fietser was. Ik kon gewoon niet meer aan."

 

"Die trekbeweging is een gewoon lichaam niet gewoon. Ik ben blijven opbouwen van 5 naar 10 en 20 km enz. Nu zijn wegritten iets van 70 à 80 km. Op training heb ik nooit meer dan 155 km gedaan. Ik ken renners op

1 been die 200 km en meer doen, maar dat vind ik niet nodig.”

 

"Ik trek veel harder aan mijn pedaal dan gelijk welke wielrenner. Veel renners denken dat ze trekken met hun klikpedaal, maar dat is maar een klein beetje waar, dat heb ik zelf ondervonden.”

Veel renners denken dat ze trekken met hun klikpedaal, maar dat is maar een klein beetje waar, dat heb ik zelf ondervonden.

Vromant haalt er cijfers bij om zijn betoog te staven. “Mijn functioneel vermogen ligt rond 300 watt.  Om het anders te zeggen: ik duw dus 300 watt met mijn linkerbeen. Er is geen renner ter wereld die dat met zijn linker- of rechterbeen duwt. Maar bon, mijn training is natuurlijk ook enkel gericht op 1 been.”

 

Het is wel heel belangrijk voor Vromant dat hij zijn lichaam goed verzorgt: "Krachttraining, stabilisatie, stretching, kiné, massage van
mijn been... Mijn knie, heup en enkel krijgen het zwaar te verduren. Als ik mijn lichaam niet verzorg, sukkel ik van de ene blessure in de andere."

 

Omdat er tot en met de Spelen geen wedstrijden meer zijn en er in het najaar ook amper iets gepland is, wordt het nog een lange zomer voor Vromant. "Maar ik vind dat niet zo'n probleem. Ik houd me professioneel bezig. Ik train en doe wat ik graag doe, fietsen."

 

"Qua begeleiding en materiaal moet ik trouwens niet onderdoen voor tijdrijders als Dennis, Evenepoel of Campenaerts. Ik herken mezelf in het maniakale van Campenaerts. Dat is misschien typerend voor tijdrijders."

"Beetje bezorgd om toekomst G-sport en sport"

De coronacrisis zorgt voor vreemde tijden. En Vromant vreest toch wel voor de financiële gevolgen voor zijn sport. "Wij zijn heel hard afhankelijk van de federaties en overheden. De overheid zal moeten besparen. En de sponsors die het materiaal leveren, hebben het ook moeilijk."

 

"Ik ben dus wel een beetje bezorgd voor de G-sport, voor de sport in het algemeen eigenlijk. Maar G-sport lijkt altijd een beetje op de 2e plaats te komen. Ik vind niet dat G-sport voor gewone sport moet komen, maar wel dat ze gelijkwaardig behandeld worden."