Kim Gevaert: "Pas in Amerika werd ik me bewust dat ze ons als gemengd koppel zien"

Kim Gevaert is getrouwd met Djeke Mambo, een voormalige hordeloper en hink-stap-springer met roots in Congo. 

"Mijn man heeft een tijd in Los Angeles gestudeerd. Daar werd ik me pas bewust dat ze ons ook als een gemengd koppel zien. In de Verenigde Staten leven de gemeenschappen eerder gescheiden van mekaar", getuigt de ex-sprintkampioene. "Je krijgt er veel meer blikken dan in ons land."

"De arrestatie van George Floyd heeft me ook erg geshockeerd. Het geeft wel hoop dat er in de protestmarsen een gemengd publiek loopt. Iedereen praat er nu over en dat vind ik erg belangrijk."

"Voor mij spelen kleur of geloof geen rol. Ik kijk naar de mens", gaat Gevaert voort.

Samen met Mambo heeft ze 4 kinderen. "Ik probeer ze het gevoel te geven dat ze niet anders zijn. Want vroeg of laat zullen ze wel een keer lelijke opmerkingen krijgen. Het is al gebeurd, maar dat gaat het ene oor in, het andere oor uit."

"Ik maak me er niet meteen zorgen over, enkel als ik de uitslagen van de verkiezingen zie, vrees ik soms dat we niet vooruit, maar achteruit gaan."

Isaac Kimeli, vorig jaar nog finalist op de 5.000 meter op het WK atletiek, leeft sinds 2009 in België. "Mijn moeder woonde hier al langer. Daarom ben ik naar hier verhuisd, om bij mijn mama te zijn", vertelt de 26-jarige Belgische atleet.

Ook hij kreeg in ons land met racisme te maken. "Op straat heb ik wel eens te horen gekregen dat ik terug naar mijn land moet. Ik probeer daar niet op te reageren, al is dat niet makkelijk. Of ik probeer op een rustige manier in dialoog te gaan, want het raakt me wel. Vooral vroeger op school deed dat veel pijn."

"Het is de laatste jaren niet erger geworden, maar racisme voel ik nog altijd wel, vooral in de steden. Stop daarmee, want je breekt iemands hart."

"Ik ben niet boos, eerder triestig. We leven in 2020. Aanvaard mekaar, waar je ook vandaan komt", vindt Isaac Kimeli.

"Eender welke kleur, we hoeven niet allemaal vrienden te zijn, maar mekaar respecteren moeten we wel doen. We zijn allemaal mensen."

"Wat in de Verenigde Staten gebeurd is, vind ik onaanvaardbaar. Hopelijk verandert er nu het een en ander, al zal dat niet eenvoudig zijn met de huidige president", denkt de loper.

"Mij hebben ze nooit aan het twijfelen gekregen, ik blijf gewoon mezelf. En als ze me uitschelden op het straat, reageer ik zo weinig mogelijk. Ik ga zeker niet vechten, want dan breek ik misschien mijn arm."

"Lach gewoon wat meer naar mekaar, zoals in Afrika", besluit Kimeli.