meest recent
- 17:33Kamikaze Maikel Zijlaard vliegt door de bochten in ultrakorte proloog in Romandië
- 17:31Gaat de hype bij recreanten in de toekomst olympisch? "Padel is absoluut een blijver"
- 16:46"Ik ben blij om weer in de buitenlucht te rijden": Wout van Aert geniet van fietstocht in lentezonnetje
- 16:43Koning Boudewijnstadion kreeg opwaardering en wordt verder vernieuwd: "Dak moet afgewerkt zijn in 2030"
- 16:03Duikt er een gevaarlijke trend op in ons voetbal? "Lijkt wel alsof we een nieuwe soort fout zien ontstaan"
- 15:39Joachim Gérard kondigt einde van carrière aan: "Paralympische Spelen in Parijs worden mijn laatste"
- 15:18BEKIJK - Italiaan Giovanni Lonardi zegeviert in Turkije na declassering van Danny van Poppel
- 13:42Goedlachse El Ouahdi vergeeft Vertonghen in ja/neen-vraagjes van Extra Time voor "venijnige fout"
- 22/04Beerschot viert titel in 1B op Antwerps stadhuis met de fans
- 22/04Lotte Kopecky zet alles op de Spelen, en gaat niet naar de Tour
- 22/04Charleroi wint simpel van BA Limburg met 58-98
- 22/04Bergen graait de zege mee tegen Feyenoord: 83-90
- 22/04Kortrijk zegeviert op bezoek bij Leeuwarden: 86-99
- 22/04Oostende wint spannend duel tegen Zwolle: 83-88
- 22/04Yoast United zet Bergen opzij met 89-83
- 22/04Mechelen wint Belgisch onderonsje van Aalst: 72-81
Wielerman in Italië: "Bardonecchia werd een onvergetelijke uitzending"
Geen Ronde van Italië in mei dit jaar, maar om het goed te maken neemt Wielerman Renaat Schotte ons 3 weken lang mee naar de Laars voor zijn strafste verhalen uit de Giro. In aflevering 3 is een mistige rit aan de beurt.
Het zijn die aparte dagen in de moeilijkste omstandigheden, die je als commentator van een grote ronde vaak het best onthoudt. Het gebeurde in de Giro waarin Tourwinnaar Bradley Wiggins als een natte dweil roemloos ten onder ging. Als een dief in de nacht vertrok Sir Wiggo met een privéjet richting Groot-Brittannië…
Die bewuste, aparte Girorit vertrok in Cervere om na honderdtachtig kilometer te eindigen met een aankomst bergop in Bardonecchia. 18 mei 2013 - vandaag precies 7 jaar geleden - werd tegen alle verwachtingen in een onvergetelijke etappe.
Want het werd een tv-uitzending die er eigenlijk geen was. De kijker thuis bleef de hele rit verstoken van livebeelden onderweg. De hele middag waren we aangewezen op Radio Corsa als enige bron van informatie, aangevuld met af en toe een beeldopname in uitgesteld relais.
José De Cauwer en ik voelden ons twee uur lang radioverslaggevers, want de tv-kijker kreeg praktisch alleen dat ene shot van de finish te zien. Het statische beeld van een mistige aankomstboog…
Radio Corsa to the rescue
Beeld of geen beeld, we ratelden maar door zonder te pauzeren. Uiteindelijk werd het een onvergetelijke uitzending. We beseften niet goed waar we aan begonnen waren, de adrenaline nam het volledig van ons over.
Onze onmisbare derde man, de te vroeg overleden André Meganck, luisterde naar Radio Corsa en kribbelde zijn notablokje driftig vol. De papiertjes met notities vlogen door de commentaarcabine.
Die koersradio was gelukkig bij de pinken en bleef informatie spuwen over de telkens veranderende wedstrijdsituatie. André schoof zijn handgeschreven blaadjes onder onze neus, waar wij dankbaar een geheel van maakten. José en ik bleven enthousiast vertellen en roepen.
Beeld of geen beeld, we ratelden maar door zonder te pauzeren. Uiteindelijk werd het een onvergetelijke uitzending.
Rechtstreekse beelden van de etappe zaten er nooit in
In Nederland alleen al haalden we een kijkcijfer van een half miljoen, terwijl er live geen driehonderd meter koers te zien was. Achteraf hebben we tonnen reacties gekregen.
Tal van mensen waren verbaasd dat ze waren blijven kijken naar een onduidelijk beeld van een finish in nevelen. Ze bleven kijken, goed wetende dat er niet opeens een mirakel zou gebeuren.
Rechtstreeks beeld van de etappe zat er nooit in, want de helikopters van de RAI die voor het signaal moesten zorgen, mochten door de weersomstandigheden de lucht niet in. Om noodweer te omzeilen en een uitzending te garanderen moet je een vliegtuig klaarstaan hebben, en dat was er toen niet.
Mauro toch...
En noodweer was er die dag. Het goot constant pijpenstelen en het koude water zorgde achteraf voor ijselijke taferelen. De betreurde Michele Scarponi beëindigde de etappe onderkoeld met halfbevroren handen.
Na de finish nam hij letterlijk het aangezicht van de Girodokter vast. Om de handen op te warmen…maar niet te snel. Scarponi’s handen hadden menselijke warmte nodig om op normale temperatuur te komen.
Hoe de rit eindigde? Wat er voor de laatste honderden meters gebeurde, hebben we alleen van horen zeggen. In de slotfase bleven twee Italianen over: Vincenzo Nibali en Mauro Santambrogio. Nibali, ‘de Haai van de Straat van Messina’, was de rozetruidrager en favoriet op de ritzege.
Santambrogio ontpopte zich tot gedoodverfd outsider. Hij had eerder dat seizoen gegrossierd in tweede plaatsen, tot zes keer toe. Maar de underdog deed het. Uit de mist doemde Mauro Santambrogio als eerste op. We kregen zowaar enkele honderden meters live koers te zien. Santambrogio won, tot hij een paar maanden later die memorabele ritzege kwijtspeelde aan Nibali door een positief dopingplasje. Mauro toch…