Ga naar de inhoud

Op pad met de Mattentaartentrappers: "Hier keken we enorm naar uit"

 ma 18 mei 2020 16:45
De Mattentaarttrappers kunnen opnieuw samen trainen.

Vanaf vandaag mogen wielertoeristen weer in groep de weg op, weliswaar mét een begeleider. Ook de trainingsgroepjes van de wielerprofs kunnen dus weer verzamelen blazen. Sporza kroop - op een veilige afstand - in het wiel van de Mattentaartentrappers.

"Hier heb ik naar uitgekeken", zegt Laurens De Plus, een van de kopstukken van de Mattentaartentrappers. "Het was toch wat eenzaam de voorbije weken en met 1 partner is toch ook niet hetzelfde als in groep. Nu zijn we weer vertrokken."

 

"Het wordt wel niet evident van 1,5 meter afstand te houden tijdens het fietsen. Maar volgens de virologen waait alles toch gewoon weg door de wind."

 

Bij elk groepje moet er ook een begeleider zijn. Bij de Mattentaartentrappers is dat Astana-renner Laurens De Vreese, die mét kapiteinsband aan het verzamelpunt verscheen.

 

"Iemand moet de verantwoordelijkheid dragen over deze jonge garde, hé", zegt De Vreese, die ook bij Astana de rol van wegkapitein op zich neemt. "Maar bij de Mattentaartentrappers luisteren ze toch iets minder. Ik had bijvoorbeeld gezegd dat ze een buff (een sjaal voor de mond) moesten aandoen, maar niemand heeft geluisterd. Zij moeten straks dan maar de rekening betalen."

Bij de Mattentaartentrappers luisteren ze niet zo goed naar mij als bij Astana. Ik had gezegd dat ze een buff moesten aandoen, maar niemand heeft geluisterd.

Wegkapitein Laurens De Vreese heeft een gezagsprobleem

"Opletten dat ons snot niet in het rond vliegt"

Ook voor de andere leden van de Mattentaartentrappers was het toch een beetje een eerste schooldag. "Dit heb ik enorm gemist", zegt Frederik Backaert. "Met 3 was wat ambetant, omdat er dan altijd iemand achteraan ligt te bengelen."

 

"We zullen wel wat moeten uitkijken hoe we onze neus snuiten. Dat het niet allemaal in het rond vliegt. Gezond verstand gebruiken, hé."

 

Voor neoprof Jasper De Plus, de broer van Laurens, kwam de lockdown niet helemaal ongelegen. "In het begin van het seizoen zat ik toch wat op mijn tandvlees tijdens de koersen. De overstap naar de profs was zwaar. Maar nu begint het toch te wringen dat ik me niet kan bewijzen."

 

De eerste groepstraining was alvast geslaagd en eindigde - hoe kan het ook anders - met een lekkere mattentaart in wielerstad Geraardsbergen. "Dat hoort erbij, hé. Wij zijn ook allemaal zonen van zelfstandigen, dus we moeten de andere zelfstandigen steunen."