Trossard over 1 jaar geleden: "Na Pozuelo was de trein opnieuw vertrokken"

Een cruciaal puzzelstukje in de dolle titeltaferelen voor het stadhuis van Genk op 16 mei 2019 werd nog een jaar eerder gelegd. In de rust van de perszaal van Racing Genk kondigde de club op 24 mei 2018 aan dat Leandro Trossard ondanks concrete buitenlandse interesse zijn contract had verlengd. "Clubliefde bestaat nog", looft Dimitri de Condé zijn speler. 

"We waren dat jaar dicht bij de beker geweest (verlies in de finale tegen Standard) en ik voelde dat de club er alles aan deed om de spelersgroep bij elkaar te houden. Voor het volgende seizoen waren we dus al op elkaar ingespeeld en ik voelde dat er iets inzat", blikt Trossard terug.

"Als fan van Genk heb ik er letterlijk van gedroomd om iets te betekenen voor de club en ik wou de deur dichttrekken met een beker of een titel. Dat ik dat als aanvoerder heb kunnen doen, zal ik voor altijd koesteren."

Genk verdiende de titel niet alleen op basis van het aantal punten, ook voor de manier waarop. Mooi combinatievoetbal, met technisch sterke voetballers en een ijskoude killer vooraan was het handelsmerk van de ploeg van Philippe Clement.

Het orgelpunt op dat vlak zette Genk in Istanbul tegen Besiktas. "Daar heeft de ploeg getoond wat het kon tegen sterke tegenstanders en op dat elan zijn we voortgegaan. Die ene goal is de wereld rondgegaan. Ik was jammer genoeg twee dagen voor die match uitgevallen, maar voor de groep was het fantastisch dat fans van de tegenstander applaudisseerden voor ons."

"Toen Clement kwam heeft hij van ons een hechte groep gemaakt. Dat was de sleutel tot het succes. Je moet niet beste vrienden zijn, maar iedereen moet wel goed communiceren. Ook de bankzitters moeten gemotiveerd zijn. Het voelde goed dat de trainer vroeg om mij veel te betrekken in het spel. Mijn persoonlijk hoogtepunt waren mijn drie mooie goals tegen Cercle."

De weg naar de titel liep niet alleen via vlotte combinaties. Een mogelijk lange schorsing voor Malinovski en vooral het vertrek van Alejandro Pozuelo wogen op de groep. "In alle eerlijkheid er was geen paniek binnen de spelersgroep."

"We hebben altijd aangegeven dat het de keuze van Pozuelo was. We hebben daar met hem over gesproken. Binnen de club was er misschien iets meer onrust over de vraag of we nog kampioen konden worden, maar de spelers hebben altijd aangegeven dat we het ook zonder hem zouden kunnen. Die overtuiging was er echt en dat hebben we bewezen achteraf."

"Het was positief toen heel die affaire afgesloten was. Toen stonden alle neuzen opnieuw in dezelfde richting. Daarna was de trein vertrokken en die is doorgegaan tot aan de finish. Ikzelf heb met Pozuelo niet veel contact meer gehad daarna, maar jongens waar hij meer mee optrok wel."

"Dat ik daarna zelf aanvoerder werd, gaf me een goed gevoel. Ik probeerde altijd al een leidersfiguur te zijn, maar zonder de aanvoerdersband letten mensen daar minder op. Een ploeg op sleeptouw nemen en communiceren met medespelers heeft altijd in mij gezeten."

Op 14 april 2019 zette Genk een eerste belangrijke stap richting landstitel. Het deelde grote concurrent Club Brugge in eigen huis een tik uit op speeldag 4 van de  play-offs. Trossard zorgde zelf voor de belangrijke openingsgoal.

"Het was een afstandsschot na balverlies bij Club. Ik denk wel dat we die goal op dat moment nodig hadden. Club Brugge was onze grote concurrent. Die goal heeft ons volgens mij voortuit gestuwd en het geloof gevoed dat we die match konden winnen en vol voor de titel konden gaan."

"Zelf was ik niet zenuwachtig voor die match. Ik leef echt voor dat soort momenten. Voor zo een match zei Philippe Clement altijd ongeveer hetzelfde tegen het team. "Doe jullie ding en geloof in jezelf." Ik denk ook dat we kampioen geworden zijn omdat we in onze eigen kwaliteiten geloofden en wisten dat we een achterstand konden godmaken."

De ultieme verlossing kwam er op 16 mei 2019 rond twintig over tien 's avonds. Het laatste fluitsignaal in het Astridpark van Anderlecht levert Genk de eerste titel in 8 jaar op na verlies van Club Brugge op Standard.

"Dat is toch wel het mooiste moment uit mijn carrière. Ik had gedroomd om die trofee in de lucht te kunnen steken en dat mogen als aanvoerder, als speler die mee op alle voorpagina's mocht, maakt het extra speciaal."

"Ik zou ook meteen opnieuw met de trainer op dat podium klimmen om te zingen. Je mag wel niet vergeten dat we op de bus al wat gedronken hadden, maar het was vooral pure emotie. Langzaam groeide het besef wat we gerealiseerd hadden. Sindsdien kan ik niet meer anoniem rondlopen in Limburg. Het gevoel iets te betekenen, maar me trots."