Michael Boogerd: "Ik heb nog in de slag gezeten met Vandenbroucke"

Afgelopen zondag kon u bij Sporza Retro kijken naar de zege van Frank Vandenbroucke in Luik-Bastenaken-Luik 1999. Michael Boogerd eindigde toen als 2e en werd opgebeld door de jongens van de wielerpodcast Rode Lantaarn.

"Ik vond het een heel prettige collega. Voor de buitenwereld was hij een mythische figuur, maar voor mij natuurlijk veel minder. Hij was gewoon een concurrent van mij, iemand die ik ook kon kloppen", vertelde de Nederlander.

"Voor mij was Vandenbroucke een groot renner, als hij aanging dan zag je af. Maar na 1999 is het snel bergaf gegaan met hem. Ik had medelijden met hem. Ik vond dat niet prettig om te zien. Ik ben ook naar zijn begrafenis geweest, maar na 2003 heb ik hem niet veel meer gezien."

Boogerd had ook nog 2 anekdotes over Vandenbroucke. "In Parijs-Nice 1999, die ik won, heb ik zelfs nog met hem in de slag gezeten in de voorlaatste en laatste rit."

"De voorlaatste rit was de koninginnenrit met aankomst bergop. Ik moest als leider maar een paar man meer in de gaten houden, onder wie Virenque. Hij kwam in de koers naar me toe: “Als jij het bij mekaar houdt en de sprint voor me aantrekt, dan zal ik er morgen voor je zijn als je een lastig moment hebt.”

"Zo gezegd, zo gedaan. Ik trok de sprint voor hem aan in mijn leiderstrui en hij won de spurt. Een dag later was er de slotrit Nice-Nice. En meteen na de start werd er aangevallen door Virenque. En Vandenbroucke ging hem halen. Hij kwam naast me rijden en zei: “Allez Boogie.” Ik kroop in zijn wiel en hij ging achter Virenque aan. Zo was Vandenbroucke ook: een woord was een woord."

Boogerd heeft met grote ogen naar de documentaire over Vandenbroucke gekeken en las ook zijn boek. "Tuurlijk werd hij als god gezien in België en was hem dat een beetje te veel.  Maar hij zocht dat ook een beetje op."

"En als je die verhalen over uitspattingen met alcohol en slaapmedicatie leest... Als je dat doet, dan kun je niet lang fietsen op dat niveau. Ik moet wel zeggen toen ik dat las, vond ik het nog knapper dat hij zo kon rijden."

"Ik herinner me nog Parijs-Tours van 1999." Marc Wauters, ploegmaat van Boogerd, reed voorop. "Ik moest Vandenbroucke in de gaten houden en op het einde van de koers waren er 2 klimmetjes."

"Hij ging toen zo verschrikkelijk hard, dat ik zo afgezien heb om zijn wiel te houden. Dat vergeet ik nooit meer. Later heb ik gelezen dat hij de nacht ervoor volledig weg was. Hoe was dat in godsnaam mogelijk, dat vind ik wel straf."