Last minute kampioenen: Schalke 04, de kampioen van het hart

De voorbije 21 seizoenen ging het kampioenschap in de Bundesliga maar liefst 15 keer naar Bayern München, van die 15 titels had ‘der FCB’ 10 keer op zijn minst 10 punten voorsprong. Spanning en de Bundesliga, dat is dus geen goede combinatie. De voetbalfan in Duitsland zat in het seizoen 2000-2001 dan ook wekenlang op het puntje van de stoel.

Als titelverdediger sleept Bayern München zich door het Bundesliga seizoen. De ploeg van Ottmar Hitzfeld heeft in 29 matchen al 9 keer verloren, vicekampioen Leverkusen zelfs al 10 keer. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het slot van de competitie ongemeen spannend dreigt te worden.

Met nog 5 speeldagen is het verschil tussen leider Schalke 04 en de 6e in de stand Kaiserslautern slechts drie punten. Bayern hangt ook in het achtervolgingspeloton op twee punten.

Bij Schalke 04 is de ploeg al jaren Belgisch getint. Dankzij Rode Duivel Marc Wilmots won de club in 1997 de UEFA-beker. Door bemiddeling van Wilmots koopt manager en duivel-doet-al Rudi Assauer in 1999 Emile Mpenza weg bij Standard.

In zijn tweede seizoen in Duitsland, net na EURO 2000, haalt de dan nog maar 22-jarige Mpenza een hoog niveau. Niet het minst omdat zijn spitsbroeder Ebbe Sand heet. De Deen is intelligent, weet Mpenza te sturen en scoort maar liefst 22 keer.

Wilmots heeft na het EK Gelsenkirchen een jaartje verlaten en speelt dat seizoen bij Girondins Bordeaux. Mpenza is niet de enige Belg in de selectie van de Nederlandse trainer Huub Stevens. Nico Van Kerckhoven is er al aan zijn derde seizoen toe.

Na speeldag 32 mondt de enerverende titelrace uit in een tweestrijd tussen Schalke 04 en Bayern. Beide hebben 59 punten maar Schalke 04 leidt omdat het een beter doelsaldo heeft.

Op de voorlaatste speeldag wordt de spanning nog opgevoerd. Schalke verliest met 1-0 in Stuttgart. De titeldroom van ‘Die Knappen’ stort helemaal in als honderden kilometers verder in München precies vijf seconden later Alexander Zickler de winning goal (2-1) maakt voor Bayern München tegen Kaiserslautern.

Manager Uli Hoeness valt Ottmar Hitzeld in de armen, perschef Marcus Horwick komt aangerend om te melden dat Stuttgart gescoord heeft en de geblesseerde Mehmet Scholl maakt met vingergebaren aan zijn ploegmaats op het veld duidelijk dat het 1-0 is. Bayern waant zich kampioen en de vreugde bij spelers en fans in het Olympiastadion is immens.

De 15.000 Schalke-supporters reizen met de moed der wanhoop terug naar het Ruhr-gebied. “Es wird doch niemals sein", het zal het nooit worden. In vijf seconden verspeelt de ploeg van Huub Stevens de kansen op de eerste landstitel sinds 1958, zo lijkt het wel…..

De haat jegens Bayern om zoveel geluk wordt nog groter. Oliver Kahn doet er op de laatste persconferentie voor de slotmatch in Hamburg nog een schepje bovenop. “Heel het stadion zal tegen ons zijn, heel het land zal tegen Bayern zijn. Is er iets mooiers dan dat?”, grijnst de legendarische Bayern-doelman.

Toch is het op zaterdag 19 mei 2001 feest in Gelsenkirchen. Schalke kan terugblikken op een geweldig seizoen en het speelt voor de allerlaatste keer in het aftandse Parkstadion. Over enkele maanden neemt de club zijn intrek in de gloednieuwe arena die slechts op enkele tientallen meters van het Parkstadion gelegen is.

Met een parade van alle supportersclubs en de landing van tientallen parachutisten wordt de middag ingezet. Iedereen is in blauw-wit getooid, de zon straalt en het wordt tegen Unterhaching een sensationele partij en een onvergetelijke dag. Unterhaching moet winnen om in de Bundesliga te blijven, Schalke ook om de hoop levend te houden. Bayern heeft genoeg aan een gelijkspel in Hamburg om ‘Meister‘ te worden.

Unterhaching, een kleine stad vlakbij… Munchen, heeft het jaar voordien al gestunt door op de laatste speeldag Leverkusen van de titel te houden en zo grote broer Bayern de 16e landstitel cadeau te doen. Schalke is weinig geïnspireerd en komt 0-2 en 2-3 achter.

Die tussenstand dringt in Hamburg door waar het nog 0-0 staat en de Bayern-fans in Hamburg schreeuwen het uit: “Meister! Meister! Meister!“. In het Parkstadion houden de luidruchtige supporters intussen hun mond en beginnen ze te denken welk relikwie ze straks uit het stadion gaan meenemen als de match plots nog keert en Schalke het Parkstadion uiteindelijk nog uitwuift met een 5-3 zege. 

Ook de match in Hamburg zit er zo goed als op. Het staat nog altijd 0-0. Eén goal van Hamburg kan Schalke alsnog de titel opleveren. De 90ste minuut loopt als de Bosnische topschutter van Hamburg Sergej Barbarez Bayern-verdediger Patrick Andersson in de lucht aftroeft. De bal verdwijnt naast Oliver Kahn in doel: 1-0.

De Hamburg-fans feesten alsof hun ploeg net het kampioenschap gewonnen heeft. Vorige week won Bayern de titel in vijf seconden, nu verliest het die in de laatste seconden van de match. Het is 17u15. Het nieuws bereikt Gelsenkirchen dat door een beter doelsaldo nu virtueel kampioen is. Het Parkstadion staat in vuur en vlam. De titel is na 43 jaar nog slechts een kwestie van seconden.

Manager Rudi Assauer krijgt van een medewerker van de commerciële zender Premiere World het sein dat de match in Hamburg is afgelopen en laat de poorten naar het speelveld openzetten. Duizenden fans hollen het veld op, kussen het heilige gras in het Parkstadion. Iedereen pakt elkaar vast. De tranen van vreugde zijn niet te tellen. Schalke 04 is eindelijk kampioen.

Plots verschijnen er op het reuzegrote scherm in Gelsenkirchen beelden vanuit Hamburg. “Waarom doen ze dit? Zijn dit al hoogtepunten?", is de eerste gedachte van de Schalke-fan. Het blijken live-beelden te zijn. Er wordt nog steeds gespeeld, Assauer heeft de verkeerde informatie gekregen. Bijna 4 minuten in de toegevoegde tijd. De 65.000 kijken angstvallig naar het grote scherm.

Bayern zet nog één keer aan. Hamburg-verdediger Ujfalusi gaat in duel en trapt in de sliding de bal terug tot bij doelman Mathias Schober. Schober die, jawel, door Schalke een jaartje aan Hamburg uitgeleend was om meer speelgelegenheid te krijgen, neemt de bal verrassend in zijn handen.

Opzettelijke terugspeelbal is de bediscussieerbare beslissing van scheidsrechter Markus Merk waardoor Bayern München een indirecte vrije trap krijgt op 9 meter van het doel. In Schalke durft men niet naar de vrije trap te kijken. 

In Hamburg houden Ottmar Hitzfeld en zijn hele bank het niet meer, iedereen staat recht. Kapitein Stefan Effenberg dirigeert. Hij stuurt booswicht Oliver Kahn naar de opgestelde muur van Hamburg om verwarring te zaaien. Effenberg eist Patrick Andersson op om dichtbij hem te komen staan. De Zweed kon Barbarez het scoren niet beletten maar beschikt over een keiharde trap. Dat is wat Effenberg nu nodig heeft: een kanonnier!

Het is zaterdag 19 mei 2001, 17uur 19min en 35sec. Merk fluit, Effenberg tikt tegen de bal en Andersson fusilleert het leer naast de openschuivende muur tegen de touwen. Tor! Tor! Tor! Der FC Bayern is Meister!!!  Andersson rent bijna het stadion uit van vreugde, Kahn smijt zich op de grond, Hitzfeld en Hoeness knuffelen elkaar. Bayern krijgt in een roes de schaal uitgereikt.

Het zou overigens de meest fortuinlijke week in de rijke geschiedenis van Bayern München worden. Vier dagen later wint het in Milaan de finale van de Champions League tegen Valencia… na het nemen van strafschoppen.

Gelsenkirchen verkeert in shock. Vier minuten en achtendertig seconden is Schalke 04 Duits kampioen geweest. Op het veld liggen mensen in blauw en wit verslagen in de armen van hun geliefde. Kinderen huilen, mensen van het Rode Kruis moeten uitrukken om flauwgevallen fans weer op de wereld te brengen.

Intussen staat trainer Huub Stevens op het ereterras zijn tranen te bedwingen, Assauer heeft voor de eerste keer in zijn leven geen zin in een sigaar. Nico Van Kerckhoven weent: “Dit is het ergste wat me als voetballer ooit is overkomen. Vier minuten waande ik me kampioen. Weer een match die ze in de slotseconde winnen. Waar is de voetbalgod mee bezig?“

Het rijke Beieren viert zijn 17de landstitel, Schalke 04 zal voor altijd ‘Meister der Herzen’, de kampioen van het hart, blijven. In 2020 wacht Schalke nog steeds op een eerste titel sinds 1958…