meest recent
- 12:31Krijgen we een natte Ronde van Vlaanderen? "Vooral na de middag zijn buien mogelijk"
- 12:22Geen Jasper Philipsen in de Ronde van Vlaanderen, Gianni Vermeersch staat de topfavoriet bij
- 12:13Spanjaard met flandrienkop die ook graag porno-acteur was geworden: wie is Ronde-outsider Oier Lazkano?
- 12:07BEKIJK - "Het weegt niet meer dan extra drinkbus": zó werkt een airbag voor wielrenners
- 11:40Een prangende driestrijd en leiders met overschot: dit is de stand van zaken in de buitenlandse competities
- 10:58Na de bittere pil: "Er wordt gekoerst en voor hetzelfde geld staan 2 wereldkampioenen op het podium van de Ronde"
- 10:52Jouw gids voor de Ronde van Vlaanderen (m/v): kijk van start tot finish naar de koers
- 10:00Laurens De Plus, klimknecht als rookie in de Ronde: "Mijn winstratio zal van 100 naar 50 procent gaan"
- 28/03Orthopedisch chirurg Steven Claes: "Verbazingwekkend hoe veerkrachtig die atleten zijn"
- 28/03Lotte Kopecky gaat voor 3 op een rij in de Ronde van Vlaanderen
- 28/03Kunnen renners binnenkort fietsen met airbag?
- 28/03Van Aert is vanmiddag geopereerd: "Giro? Ik denk dat je moet realistisch zijn..."
- 28/03Wielerfans balen door uitvallen van Van Aert: "Valpartij om misselijk van te worden"
- 28/03Na de zware val in Dwars door Vlaanderen: kan renner beter beschermd worden?
- 27/03Sammy Neyrinck maakt portret van Kopecky: "Met zo een trui in België, ben je gewoon een superheld"
- 27/03Het journaal 19u met o.a. spectaculaire 2-2 van de Rode Duivels tegen Engeland
Het gevecht tegen de weegschaal van Ann Simons en Leontien van Moorsel: "Het was een hel"
Sydney 2000 was een hoogtepunt in de carrières van judoka Ann Simons en wielrenster Leontien Zijlaard-Van Moorsel. Maar die successen gingen gepaard met heel wat opofferingen, die bij beiden uitmondden in een eetstoornis. "Eten hield mij in de ban", klinkt het in De Kleedkamer.
Een van de meest onverwachte Belgische medailles op de Spelen van 2000 kwam er van Ann Simons. Op 1 seconde van het einde van haar kamp vocht de judoka zich nog vanuit een geslagen positie naar het brons. Hierna verdween ze een beetje in de vergetelheid.
"Ik was 20 en was op het hoogtepunt van mijn carrière", stelt ze vast. "Ik wou ook niet echt een carrière in het judo, ik wou dokter worden. Ik vertelde dat onlangs aan Jean-Marie Dedecker (de toenmalige bondscoach). "Je gaat je nu meteen inschrijven voor dokter", zei hij. Ik heb er even over nagedacht en besloten het toch maar niet te doen."
De andere reden waar Simons wegdeemsterde was haar gevecht met de kilo's. "Ik moest voor elke wedstrijd 6 kilogram verliezen, waardoor ik een eetstoornis ontwikkelde."
"Ik leverde eigenlijk 2 gevechten: 's ochtends tegen de weegschaal en daarna op de tatami. Eten hield mij in de ban. Daar is veel aan kapot gegaan. Ik moest 2 rotte tanden laten trekken. Niet omdat ik snoepte, maar omdat ik te weinig voedingsstoffen binnenkreeg."
"Toen de dokter mij op mijn 26e zei "Je knie is kapot, je moet stoppen met topsport" dacht ik: eindelijk! Maar de echte reden van mijn afscheid was die anorexia."
Ook nu blijft Simons, die met haar bedrijf ondernemers begeleidt, soms dansen op een slappe koord. "Ik ben wel wat wijzer geworden, maar ik moet er nog altijd voor opletten."
Van Moorsel: "Dat gun ik mijn grootste vijand nog niet"
Het verhaal van Ann Simons klinkt Leontien Zijlaard-Van Moorsel, vóór Marianne Vos de grootste wielrenster van haar tijd, bekend in de oren. Ook zij worstelde in haar carrière met een eetstornis.
"In mijn eerste Tour de France werd ik 31e en voelde ik: hier zit meer in. Ik ging als stevige Brabantse meid op trainingskamp naar Spanje en keerde terug als een afgetrainde sportvrouw. Alleen had ik het daar bij moeten laten."
Van Moorsel had nog een extra motivatie om tot het uiterste te gaan. "Mijn ouders hadden een zwaar leven achter de rug, met onder meer een faillissement. Ik zag dat mijn succes op de fiets hen weer levensgeluk gaf."
Om zoveel mogelijk gewicht te verliezen leefde ze op een dieet van voornamelijk sperziebonen uit blik. "Uiteindelijk heb ik zo de Tour gewonnen, maar wel ten koste van een eetstoornis. Het was zo eenzaam. Echt een lijdensweg, een hel. Dat gun ik mijn grootste vijand nog niet."
Na haar carrière investeerde Van Moorsel haar centen in het Leontienhuis, waar mensen met anorexia en boulimie geholpen worden. "We proberen hen te helpen weer van zichzelf te houden."