Relatietest voor spelers en clubs: "Clubs zouden beter collectieve maatregelen nemen"

Eerst het goede nieuws. Door de coronacrisis zitten ook bijna alle profvoetballers thuis. Stijn Francis is makelaar van voetballers in binnen- en buitenland en merkt dat de meesten dat voorlopig niet echt erg vinden.

"Het valt me op dat de meeste voetballers momenteel vrij gelukkig zijn omdat ze even geen druk voelen. Ze kunnen thuis hun persoonlijke programma afwerken en zijn voor de rest bij hun gezin. Ze hebben geen wedstrijddruk, ze hebben een mooi salaris en zijn niet heel de tijd onderweg. Dat is volgens mij wel een tijdelijk fenomeen. Vrij snel zullen ze opnieuw nerveus worden."

De onzekerheid die leeft bij voetbalclubs heeft ook een keerzijde. Spelers kunnen niet altijd bij hun familie zijn. "Clubs vragen me vaak om te zorgen dat hun spelers in het land blijven waar ze spelen."

"Nill De Pauw bijvoorbeeld speelt in Griekenland (bij Atromitos Athen) en de club wil dat hij in het land blijft omdat ze schrik hebben dat hij niet terugraakt als de Griekse grenzen gesloten zouden worden. Contractueel begrijp ik dat ook. Maar de vrouw van Nill is in België. Dat zijn lastige situaties."

Er is ook een belangrijk financieel luik aan de coronacrisis. En waar geld in het spel komt, neemt de spanning het snelst toe. De voetbalwereld is geen uitzondering. Steeds meer clubs beroepen zich op technische werkloosheid of vragen spelers afstand te doen van een stuk van hun loon.

Als spelersmakelaar mist Stijn Francis nuances in dat verhaal. "Alsof alle voetballers miljonairs zijn. Spelers zijn verstandig genoeg om te beseffen dat er iets moet gebeuren, maar naar de coronacrisis wijzen is soms wat te makkelijk. Zeker als het zonder overleg gebeurt."

"Ik zeg niet dat sommige clubs dankbaar misbruik maken van de crisis, maar er zijn er wel die het gebruiken. Bij Lokeren weet je dat er een probleem is met cash flow, maar bij andere clubs wordt technische werkloosheid soms wat makkelijk ingeroepen."

"Er zijn volgens mij betere maatregelen dan terugvallen op de sociale zekerheid. Dat is slecht voor de perceptie en spelers willen ook wel een inspanning doen. Kijk naar hoe het bij Anderlecht is opgelost. Er zouden beter collectieve maatregelen komen in overleg met de Pro League en Sporta. Dat zou eerlijker zijn."

"Nog een nuance die gemaakt moet worden, is dat niet alle spelers de middelen hebben om twee of drie maanden zonder salaris te leven. Een speler verdient in België gemiddeld 250.000 euro bruto per jaar. Daar zitten ook de spelers bij die 3 miljoen euro verdienen."

"Een speler van Waasland-Beveren of KV Oostende verdient bruto soms 80.000 euro per jaar. Een mooi bedrag, maar ze moeten ook meer investeren, want na 15 jaar is een carrière voorbij."