Michel Wuyts: "Ik deel het voorgevoel van Jasper Stuyven over Parijs-Nice"

Wat me gisterenavond nog opgevallen is na de rit? De grote leegte op de Franse wegen. Al heeft dat wellicht weinig met het coronavirus te maken en is dat altijd wel zo in deze streek.

Na het avondeten hebben José De Cauwer en ik in de bar naar Leicester-Aston Villa gekeken. Toen we nog een drankje wilden bestellen, zei de ober dat de kassa al afgesloten was. 

Ik zei - het was iets na 22u - dat het bij ons de gewoonte is om het derde rondje op kosten van de patron te houden. "C'est une bonne idée", zei hij. We hebben dus geen frank moeten betalen voor dat laatste glas.

Ik lees vandaag in de kranten dat volgens Jasper Stuyven 90 procent van het peloton denkt dat ze Nice niet zullen halen, dat deze Parijs-Nice dus vroegtijdig beëindigd wordt. Ik heb dat voorgevoel ook, al gaat het hier niet zo snel als in Italië.

Ik heb de indruk dat Frankrijk stapsgewijs maatregelen treft, maar ik denk vooral dat de druk zal toenemen. Als het in de buurlanden ernstiger wordt en als men daar fikse maatregelen treft, dan zal men hier ook niet kunnen achterblijven. We trekken per slot van rekening naar Nice, pal bij de Italiaanse grens.

Ik begrijp het gevoel ook wel. Onder mekaar zijn het wel allemaal stoere jongens, maar ze zullen voor zichzelf toch wel enkele bedenkingen maken. Ze vrezen vooral de eventuele quarantaineperiode, waardoor hun hele voorjaar naar de vaantjes kan zijn.

In De Afspraak zag ik gisteren ook de uitspraken van Patrick Lefevere, over de dubbele agenda bij sommige ploegen. Dat is een hardnekkig gerucht, dat vooral uit Belgische hoek komt. Ik heb het al eens nagetrokken en men kan het niet hard maken. Dan hoef je het ook niet hardop te zeggen. 

En stel dat het toch zo is, dat een van de afgehaakte ploegen met een of meerdere coronagevallen zit. Dan is het toch aangewezen om je even terug te trekken? Dan moet je het misschien niet aan de grote klok hangen om niet nog meer herrie te maken? Dan vind ik zo'n pauze ethisch verantwoord. Ik zie het punt niet.

Wat ik hier wel zie, is dat Jasper Stuyven momenteel de beste Belg is. Hij had in de eerste rit zondag kunnen meestrijden om de dagzege, maar hij zat met Vincenzo Nibali. En nobel als hij is, heeft Stuyven gekozen voor zijn kopman. Maar hij reed gisteren met sprekend gemak rond in de waaiers.

Dat geldt ook voor Peter Sagan, die beter is dan we denken. Het is eigen aan Parijs-Nice en Tirreno-Adriatico dat je evolueert in die koersen. En je moet kunnen zeggen dat je je vergist hebt. We hadden vooral de gemiste sprints gezien van Sagan, maar gisteren forceerde hij duidelijk de boel.

En er is, tot slot, ook die kleine spitsmuis uit Colombia. Sergio Higuita wordt met Vincenzo Nibali de topfavoriet. Hij kan een tijdrit rijden en teert op zijn uitstekende voorjaarsvorm.

Het is jammer dat Nairo Quintana gisteren pech gehad heeft, maar hij kan - samen met Julian Alaphilippe - mee bepalen wie Parijs-Nice wint en wie verliest. Higuita kan daar van profiteren, want Quintana deelt dat Colombiaanse nationaliteitsgevoel en zal Higuita niet als een rivaal zien.