Bölöni en Preud'homme lachen wat af: "Misschien kan journalist een spits leren scoren"

Michel Preud'homme heeft het niet altijd begrepen op de journalisten. Toen iemand hem naar zijn spitsenkeuze vroeg (wel Oulare, geen Cop), klopte hij nog eens op zijn nagel: "Het maakt me soms aan het glimlachen. Toen ik vorige week Cop in de basis zette op Genk, zei men me: "Allez, Cop?""

"Dat wil zeggen dat er heel wat mensen op internet of uit jullie milieu denken dat het iemand anders had moeten zijn. Ik begrijp nu een beetje beter hoe jullie werken. Maar Cop scoort, omdat hij de ideale speler was voor die match."

"Vandaag vragen ze me waarom ik Cop niet liet spelen, hij had toch gescoord. Ik zeg dat ik voor Oulare ga, omdat die Antwerp meer pijn kan doen. En Oulare scoort. Gelukkig krijg ik nu gelijk."

"Wij, trainers, maken keuzes", richt hij zich ook tot Bölöni. "Wij maken keuzes vóór de match, we praten er niet over achteraf. Soms hebben we gelijk, soms scoren ze niet. Het is ons werk. Wij leven dag in dag uit samen met de spelers, wij maken dag en nacht analyses en wij worden dikwijls beoordeeld door mensen die eens komen kijken en ons een oordeel geven.... Soms maken we de juiste keuzes en zijn we gelukkig."     

Preud'homme kreeg overigens een 5e gele kaart tegen Antwerp, waardoor hij geschorst is voor de volgende match tegen Charleroi. Ref Nathan Verboomen toonde hem die in de eerste helft. Wat was er gebeurd? "Ik ben de zotste, dus is het logisch", klonk het cynisch.

"Ik heb een andere manier van reageren: ik maak gebaren. Andere coaches fluisteren heel de tijd in het oor van de 4e assistent. Ik heb een Latijns temperament. Daar houdt men niet van."

"Als buitenlandse coaches doen wat ik doe, komt dat in jullie sportuitzendingen. Jullie lachen ermee en vinden het grappig. Maar hier vind je het negatief."

Bölöni viel zijn collega bij. "Laszlo, het is zo, wij zijn altijd de slechten", benadrukt Preud'homme.

Waarna hij inging op zijn gele kaart: "Ik kreeg geen waarschuwing van de scheidsrechter. Die had zich net 3 keer vergist in 2 minuten. Dat wou ik hem meegeven, want trop is te veel. En ik kreeg meteen geel. Het is zo. Ik dacht nochtans vooraf: "Ik gun ze dat plezier niet, maar ze hebben het toch gekregen.""

Toen onze man als laatste vraag van de persconferentie Bölöni vroeg naar de efficiëntie van zijn spitsen, kreeg hij een bizar antwoord: "Als ik jouw gezicht zie, heb ik zin om mijn glas bier in één keer op te drinken. Dan zou ik zat worden en alles zou veranderen. Jullie zijn zo bitter, mijn hart begint te wenen."

Waarna de Antwerp-coach een verhaaltje vertelde: "Eentje van een zekere Raymond Domenech, vicewereldkampioen (met Frankrijk in 2006, red). Toen ik een kleine coach was bij Nancy had ik met Tony Vairelles een spits die constant scoorde en plots niet meer."

"Domenech haalde hem bij de Franse beloften, waar hij prompt weer scoorde. Ik belde Domenech en vroeg hem: "Hoe train je met Tony, want bij mij lukt hem niets meer?" Domenech antwoordde: "Weet je wat ik met hem doen? Niets!""

De pointe van Bölöni is: "Je kunt een spits niet leren hoe hij een doelpunt moet maken.... Al zou een journalist dat misschien kunnen, een coach alvast niet", grapte de Roemeen richting Preud'homme.

Die schoot in de lach: "Nu begin jij ook al kritiek te geven." Bölöni lachte duchtig mee: "Ik leer van jou. Een goede priester leert zijn hele leven lang." En weg was hij.