Schotte over "stormzege" Evenepoel: "Iedereen werd geëvacueerd, hij zette zich doodleuk in stoel"

De meeste avonturenverhalen beginnen op een rustige dag onder een stralende hemel. Geen mens die dreiging vermoedt. Twee sympathieke tweelingzussen verkopen broodjes voor 15 cent (zie foto onderaan). De publieke belangstelling is niet massaal, maar wie er is, is enthousiast. "Koers overtreft voetbal in populariteit in deze streek van Argentinië", vertelt Renaat Schotte.

Het ontgaat Remco Evenepoel. Wanneer hij arriveert - de ploegbus is in Europa gebleven, ploegen behelpen zich met kampeertentjes en geleende tafels en stoelen van de lokale bevolking - is meteen duidelijk dat het menens is voor de Europese kampioen tijdrijden.

“Evenepoel is duidelijk bezig enkele voetbalgewoontes te introduceren in de koers. Met hoofdtelefoon en pet kwam hij aan, volledig afgesloten van de rest van de wereld. 100 procent gefocust om te winnen."

Tijdens de tijdrit is het snel duidelijk dat Evenepoel zal winnen. Het grootste gevaar komt uiteindelijk niet van zijn tegenstanders, maar van de natuurelementen. “Evenepoel nam rustig plaats in de hotseat. Die was slim gemaakt, alleen begon het zo hard te waaien dat de schermen op het podium op de renners dreigden te vallen."

"In allerijl werden Evenepoel en de anderen geëvacueerd, maar dat is buiten de waard gerekend", zegt Renaat Schotte. "Remco wou absoluut de koers blijven volgen om te weten of hij zou winnen. Hij ging op zoek naar een scherm in de perszaal, maar vond er geen. Uiteindelijk zag hij als enige oplossing om zich voor het podium te zetten in de eerste de beste stoel die hij vond."

De held van dit verhaal wou van geen wijken weten tot hij zeker was van een goede afloop. “Hij is voor het podium blijven zitten tot Filippo Ganna over de streep reed. Dat was de referentie. Toen wist hij dat de buit binnen was en balde hij een vuist. Daarna is hij gaan schuilen", zag Renaat Schotte.

"Tegen dan was de chaos al behoorlijk groot, tot ergernis van de Europese kampioen tijdrijden op een bepaald moment. “What the fuck”, riep hij omdat niemand wist waar hij naartoe moest."

"Het is een wonder dat de tijdrit volledig is afgewerkt eigenlijk. In Europa zou de koers geneutraliseerd zijn. In dezelfde minuut dat de laatste renner over de streep kwam, is iedereen geëvacueerd. De podiumceremonie is geannuleerd."

"Peter Sagan was een van die laatste renners. Ik las in de verslagen dat hij een snipperdag nam. Ik denk dat hij vooral blij mag zijn dat hij op zijn fiets kon blijven zitten. Zo sterk was de wind. Dat de wind het onweer naar de andere kant stuwde, was ons grote geluk. De Ronde van San Juan is aan erger ontsnapt."