Ongelukkig, oncollegiaal, onprofessioneel en de klasse van OHL-spits Henry

Het was het voorbije weekend op zijn zachtst uitgedrukt "een bewogen speeldag", waar enkel Virton en Lommel de nieuwe week met een goed gevoel zullen kunnen ingaan.

Virton scoorde de enige goal in de wedstrijd (1-0-winst tegen Beerschot) na een bijzondere fase. De thuisploeg kreeg terecht een vrije trap toegewezen op een meter of 10 van het Antwerpse strafschopgebied.

Scheidsrechter Arthur Denil was met de vanishing spray nog de lijn aan het
bepalen waar de Beerschot-muur diende te staan, terwijl in zijn rug Virton het
spel onsportief hervatte, gebruikt maakte van de verwarring en in twee tijden scoorde. 

Er wordt verwacht dat bij het hernemen van het spel de scheidsrechter een teken geeft dat de vrije trap genomen kan worden. Dit gebeurde hier duidelijk niet: geen fluitsignaal te horen, geen gebaar van de ref.

Bovendien stond de ongelukkige scheidsrechter met zijn rug nog naar de bal en stond ook de muur van Beerschot nog niet eens op de juiste afstand, want daarvoor trok de scheids namelijk de witte lijn.

Toch zou het unfair zijn de scheidsrechter alleen te viseren. Het getuigt van een enorme oncollegialiteit van zowel zijn grensrechter als van de vierde man dat ze hem via de oortjes niet direct bijstuurden. 

Beerschot-trainer Losada gaf aan dat vierde scheidsrechter Maarten Toeback hen op het eigenste moment zelfs toesprak dat dit geen doelpunt kon zijn.

Als dit waar is, hoort die man gewoon geschorst te worden voor onprofessioneel en oncollegiaal gedrag. 

De uithaal van Losada naar de leeftijd van ref Denil sloeg echter nergens op. Denil floot op die ene fase na al een erg goed parcours in 1B en jonge talenten horen gewoon kansen te krijgen, of het nu jonge refs, jonge spelers of jonge coaches zijn. Uit fouten leer je.

De wedstrijd in Lokeren bijvoorbeeld werd geleid door de ervaren Wim Smet, die heel veel matchen op de teller heeft staan. Ook hij schatte een aantal fases foutief in, maar daar had een VAR dan weer zijn nut kunnen bewijzen.

Maar ook Virton had het spel sportiever moeten spelen. Coach Bracchoni probeerde eerst nog wel en gaf aan dat ze bij dergelijke fases op het gebrek aan concentratie van Beerschot trainden, maar gaf - ongetwijfeld na het zien van de beelden - op de persconferentie dan maar toe van een arbitrale blunder geprofiteerd te hebben. 

Helaas, ook in Lokeren-OH Leuven speelde de ref de hoofdrol. Het gebeurt gewoon té vaak in deze reeks dat uitslagen bepaald worden door foute beslissingen van de scheidsrechters.

We weten intussen allemaal dat het op details aankomt in een reeks waar ploegen elkaar eigenlijk nog nauwelijks kunnen verrassen. Maar die details komen dit seizoen te vaak voort vanuit foute interpretaties over fases in de zestienmeters.

OH Leuven speelde voor het eerst sinds lang een frisse tweede helft, met druk, overwicht en kansen. Het bleef steken op 1-1, maar maakte objectief aanspraak op twee strafschoppen. Dat het niet met lege handen achterbleef, dankt het aan de klasse van Mercier en topschutter Thomas Henry.

De manier waarop Mercier buitenkantje voet de bal in één tijd in de loop van Henry verstuurde getuigt van grote klasse. De strakke overhoekse afwerking van Henry etaleert zijn tor-instinct.

Maar wat maakt Leuven-spits Henry nu zo goed? Thomas Henry kwam pas op 24-jarige leeftijd aan in België, aangetrokken door AFC Tubize.

Hij scoorde 10 doelpunten in een half seizoen bij de latere degradant en verkaste in de winterstop naar OH Leuven, waar hij sindsdien 18 doelpunten scoorde in 35 wedstrijden. Indrukwekkende cijfers waarmee hij de meeste efficiënte spits is in 1B.

Het is een complete spits die met zijn snelheid het liefst in de rug van de verdediging duikt. Meestal beweegt hij erg intelligent vanuit het centrum om zo passes in de ruimte te krijgen.

Henry is niet de beste als het gaat om de combinatie, maar als het spel breed gehouden wordt en de tegenstander ruimte in de rug prijsgeeft, is hij met zijn snelheid en doelgerichtheid aartsgevaarlijk. Zijn spelstijl toont veel gelijkenissen met de spits van moederclub Leicester City, Jamie Vardy.

De spits beweegt zich heel slim zonder bal, en daar ligt zijn geheim voor zijn hoge rendement. Het zijn niet alleen zijn looplijnen, maar ook de kleine bewegingen in de backlijn die hem de doelkansen opleveren.

Thomas Henry is echt een man van de box: bijna al zijn doelpunten scoort hij
van in het zestienmetergebied. Bovendien kan hij  door zijn fysieke kwaliteiten ook de bal goed vasthouden en zo zijn team laten bijsluiten. Zijn kopkwaliteiten bieden Leuven de optie om ook eens de lange bal te hanteren.

Eén ding staat vast : Henry is klaar voor een stap hogerop, al dan niet met OHL.