"Een sportieve stunt van Lommel kan Peter Maes opnieuw op de kaart zetten"

In de Proximus League volgen de ploegprestaties op dit moment nagenoeg allemaal de budgetten. Het is een competitie op twee snelheden geworden, waarin 5 ploegen strijden om promotie en 3 andere teams een onderlinge competitie afwerken om de degradatiewedstrijden te ontlopen.

De promotiestrijd wordt niet anders dan die uit de eerste periode: elk van de 5 kandidaten kan genoeg argumenten voorleggen om een finaleplek te rechtvaardigen. Het wordt zaak wat geluk te hebben met de timing om over exact 8 speeldagen die 1e plek te bezetten.

Waar in de eerste periode vooral Virton excelleerde en zich pas op de laatste speeldag gewonnen moest geven in de strijd voor een finaleplaats, is in de 2e periode de rol van positieve verrassing op dit moment weggelegd voor Lommel. Het profiel van de stoïcijnse en rustige Gislason bleek niet de ideale match met de kern van de Limburgers.

Het kan dan een huizenhoog cliché zijn, maar die bevatten vaak veel waarheid: waar je als kern hier en daar wat intrinsiek talent tekort komt, kan je dat absoluut compenseren met een niet aflatende strijdersmentaliteit en veel extra bereidheid. Koppel daar de ervaring van Maes aan en je vindt de redenen waarom Lommel herleeft.

Waar Lommel in Virton vooral in de 2e helft onderuitging, pakten de Limburgers het tegen Beerschot slim aan. De druk op de bal bleef deze keer ook bij hun 1-0-voorsprong aanhouden en ze haalden regelmatig het tempo uit de partij. Lommel bleef nu ook in de 2e helft de tweede ballen opeisen en kwam regelmatig dicht bij de 2-0.

De snelle, onvermoeibare Gambiaan Sanyang (foto) kreeg een tijd geleden al de nodige lof, maar bevestigt meer en meer zijn status van talent. Slaagt Lommel erin om in de winterstop wat snelheid of doelgerichtheid aan de kern toe te voegen, dan kan het met veel vertrouwen op zoek gaan naar de stunt.

Wat de Limburgers sinds november aan wedstrijdstatistieken kunnen voorleggen, is indrukwekkend: 4 keer een clean sheet en ongeslagen thuis. Ik sta helemaal achter het cliché dat geluk vaak echt wel wordt afgedwongen.

Credits voor hun revival gaan ongetwijfeld naar Peter Maes, die het strijders-DNA van groen-wit in het bloed heeft zitten en zijn groep na een moeilijke start helemaal naar zijn hand wist te zetten. Lommel zat in een negatief verhaal en in een verloren positie, eigenlijk net als Peter Maes zelf op dat moment.

De doelstellingen van Lommel en hun trainer lopen dan ook wat gelijk: een sportieve stunt met Lommel kan hem helemaal weer op de kaart zetten. Dat beseft Maes maar al te goed en net daarom zal hij geen seconde verslapping of euforie dulden tot de mogelijke stunt mathematisch zeker is.

Met dank aan Virton kan op Sporting Lokeren na zowat iedereen nog de 2e periode winnen. De Luxemburgers wonnen niet alleen met 0-2 op het veld van favoriet Leuven, maar deden dat meer dan verdiend. Virton was baas in zowat elk aspect van de wedstrijd en dat moet pijn doen in Leuven vlak voor de winterstop. 

OHL lijkt net als eerdere periodewinnaars niet te ontsnappen aan de onbewuste decompressie. Ter verdediging verwees OHL-trainer Euvrard naar het feit dat 8 spelers vorig jaar met Leuven tegen de degradatie streden. Voor mij een zwaktebod, aangezien de club veruit over de beste en breedste kern van 1B beschikt en vorig seizoen zwaar ondermaats presteerde onder het toenmalig bewind.

Tegen Virton zaten met Jérémy Perbet, Olivier Myny, Tom Van Hyfte en Yanis Mbombo pakken kwaliteit op de Leuvense bank. Aan de sterkte van de bank kent men de sterkte van de ploeg…

De kracht van OHL zat dit seizoen niet in dominant mooi voetbal, maar in snelle omschakelingen, efficiëntie en in een defensief stevig blok dat weinig doelpunten incasseerde. Tegenstanders stellen zich daar echter steeds beter op in en als ook de defensieve zekerheid wegvalt (OHL slikte 7 tegengoals in de laatste 3 wedstrijden) zal de winterstop mogelijk tijd brengen voor een plan B…

Karel Fraeye