"Je denkt: "Allez, Didier, doe dat toch niet!", maar het gaat er nooit uit"

De wedstrijd van gisteravond was de perfecte synthese van het fenomeen Lamkel Zé. Hij was als voetballer op het veld echt goed. Een paar geweldige hakjes, rustig aan de bal, een groot loopvermogen en het overzicht bewaren. Die volley tegen de kruising, dat was bijna à la Zlatan Ibrahimovic.

Aan de andere kant liet hij wel Vojvoda lopen bij de 1-0 van Standard. Dat is dan ook weer Lamkel Zé. Daar was hij niet scherp genoeg om zijn taak te doen.

Maar in de wedstrijd zelf was hij ook weer geweldig opgenaaid. Bij die overtreding van Lestienne had hij zijn actie kunnen voortmaken, maar hij stopte meteen met voetballen en begon te protesteren. "Concentreer je op je wedstrijd", denk ik dan.

Dat hij op het einde de tent op zo'n manier in brand steekt, dat is onwaarschijnlijk dom en overbodig. Hij heeft zijn ploeg al een keer in de steek gelaten tegen AZ. Nu pakt hij daar weer een gele kaart. Stel dat hij in een van de halve finales een 2e gele kaart pakt, dan mist hij de finale.

Bij Lamkel Zé krijg je het volledige pakket en het is te nemen of te laten. Hij heeft dat provocerende in hem, dat is nu eenmaal de aard van het beestje. Hij heeft een onblusbare geldingsdrang, wil voortdurend in de spotlights staan, de warmte van de lampen voelen.

Als dat niet gebeurt, voelt hij zich niet op zijn gemak. Volgens mij krijg je dat er ook nooit helemaal uit, tenzij hij pas laat matuur wordt. Hij zit eigenlijk nog volop in zijn puberteit.

Maar net zoals met een puber zou je hem ook willen vastpakken en zeggen: "Allez, Didier, doe dat nu niet!" Ik denk dat veel spelers van Antwerp daar ook zo over denken. Die zien die zot elke dag bezig, maar zien ook dat het een fijne jongen is. Ook in interviews pakt hij je in, met zijn wat schelmachtige lach.

Alles is speciaal aan die jongen. Hij is in alle opzichten uniek, ook als voetballer. Ook zijn naam past bij hem: Didier Lamkel Zé. Hij had nooit Jan Janssen kunnen heten.

Hij past bovendien ongelooflijk goed bij Antwerp. Bij een chique, statige club zou een speler met een hoek af niet passen, bij Antwerp gaat dat wel.

Dat wil niet zeggen dat hij nog jarenlang bij Antwerp zal blijven, want daarvoor is hij te ambitieus en te onrustig. Hij heeft 1 keer een kwartiertje meegedaan bij Kameroen en kwam zwevend op een wolk terug. Daar hebben ze hem eerst moeten afhalen.

Maar met het oog op een grote transfer kijken de topclubs toch naar het hele pakket. Hij is gemaakt voor de Premier League, daar zullen ze zot zijn van hem. Maar wel enkel van de voetballer. Hier in België zijn we nog coulant, maar als hij diezelfde fratsen herhaalt in Engeland, wordt hij genadeloos afgemaakt.

Je mag nog een Pep Guardiola of José Mourinho tegenover hem zetten, maar toch zal hij altijd Didier Lamkel Zé blijven. Dat siert hem ook. Maar dat is wel de bekommernis van Antwerp. Nu is hij van goudwaarde voor de club, maar ze hopen dat hij ook nog goud zal opleveren.

Peter Vandenbempt