“Bijna tien op tien voor Courtois en een dikke zes voor Hazard“

Hazard had een "beetje" druk meegekregen voor deze belangrijke match. In de Spaanse sportkrant Marca droegen ze hem op om "eindelijk" wakker te worden. Echt bij de les was de kapitein van de Rode Duivels niet meteen. Na precies 24 seconden nam hij met zijn linker van dichtbij een volley verkeerd op zijn voet.

Hazard kwam op zijn linkerflank verrassend vaak Christian Luyindama tegen. De reus van Standard tikte hem na 3 minuten op zijn enkel en deed dat in de loop van de eerste helft nog wel een keer. 

Hazard wisselde goede met mindere momenten af. Hij had iets te weinig diepgang en kwam zoals zoveel spelers van Real te vaak in de bal. Maar wanneer hij dribbelde, moesten de Turken wijken.

Iets voor het half uur trapte hij te zwak in de handen van doelman Muslera. Hazard bewoog ook wel zonder bal, maar een slordig en tam Real speelde hem veel te weinig aan wanneer hij in staat was om vanuit de vrije ruimte aan een actie te beginnen.

Het hoogtepunt van Hazards behoorlijke eerste helft kwam er in de 17e minuut. De Belg reageerde alert op balverlies in de Turkse verdediging, zette een 1-2 op met Benzema en stond vanuit een schuine hoek oog in oog met Muslera.

Een Hazard die overloopt van vertrouwen zou zelf getrapt hebben, nu legde hij buitenkant voet de bal terug op Kroos (of was het op Benzema bedoeld?) en die trapte via een Turks been Real op voorsprong. Na het doelpunt tegen Granada in de Primera Divison leverde de Belg nu zijn eerste assist in de Champions League.

Real mocht dan wel met 0-1 de rust ingaan, dat had het haast volledig te danken aan een steengoede Thibaut Courtois. Al na twee minuten anticipeerde de Belgische nummer één goed op een diepe bal van de Turken.

Rond minuut 10 moesten heel wat Spaanse journalisten bijzonder ontgoocheld zijn dat ze hun kruistocht dienden te staken. Courtois toonde immers tot twee keer toe waarom hij nog altijd bij de beste keepers van de wereld hoort.

In een één-tegen-één-situatie hield hij Andone van een doelpunt. Niet veel later stak hij de slapende Marcelo een handje toe door na een vrije trap met een geweldige reflex diezelfde Andone alle glorie te ontnemen.

Real wankelde en een nieuwe tegengoal dreigde, maar Courtois stopte na een dik half uur ook een schot van Belhanda van dichtbij. Als voetbal een jurysport zou zijn, verdiende Courtois een 10 op 10 voor de rust, want ook op hoge ballen en in het uitvoetballen was hij foutloos.

Met Hazard moet je combineren, maar dat bleek voor heel wat Real-spelers onmogelijk. Ofwel zagen ze niet dat hij makkelijk te bereiken was ofwel wilden ze hem niet aanspelen. Dat gevoel kreeg je wanneer Marcelo, Casemiro of Varane voor de verkeerde oplossing kozen en de Belg oversloegen.

Met Benzema klikte het wel. De Fransman stuurde Hazard weg en vanuit een scherpe hoek schoot hij hard op Muslera. Real speelde nu een stuk beter en het was wachten op het verlossende doelpunt.

Opnieuw vonden Hazard en Benzema elkaar. De Rode Duivel dribbelde handig om Muslera heen maar besloot dan op de lat. Deze kans had hij niet moeten laten liggen. Als hij gescoord had, zouden de Spaanse analisten hem misschien een 7 gegeven hebben, nu zullen ze het bij een zesje houden. Na 77 minuten werd hij vervangen. 

Thibaut Courtois zag dat zijn verdediging na de rust de deur niet meer openzette en hoefde zich niet meer belangrijk te maken. Het kwam erop aan om een clean sheet te houden zodat zijn saves in de eerste helft bepalend zouden zijn voor de zege.

Galatasaray was machteloos en Courtois bewaarde de rust. Bij elke uittrap nam hij ruim de tijd. Dat kwam hem in de toegevoegde tijd op een gele kaart te staan. Daardoor kunnen we hem geen perfect rapport geven.

De matchen waarin hij het voorbije jaar met een glimlach van het veld kon gaan, moeten op één hand te tellen zijn, maar in Istanbul behoedde Courtois Real wel voor een nieuwe en zoveelste crisis. In een match die Real moest winnen, speelden de Belgen een hoofdrol. Benieuwd of de Spaanse pers dat ook wil zien.

Stef Wijnants