De top 5 van Michel Wuyts: "Van der Poel is het strafste wat ik gezien heb"

Michel Wuyts: "De tijdrit van Julian Alaphilippe in de Tour vond ik verbluffend. Vooral dat beeld op het klimmetje bij de intrede in Pau was magisch."

"Ik wist dat hij een tijdrit kon winnen, maar hoe hij specialisten een neus zette op een pittig parcours vond ik indrukwekkend. Dat was het orgelpunt van zijn seizoen. 2019 is het jaar van Alaphilippe geweest."

"Ik sluit niet uit dat hij ooit meedoet voor winst als hij zich toelegt op het langere rondewerk als hij verzadigd is in het klassieke werk. Misschien moet Alaphilippe beginnen met Parijs-Nice, al zie ik hem met het oog op Milaan-Sanremo eerder scoren in Tirreno-Adriatico."

Michel Wuyts: "Vooraf leek de rit in het zuiden van Frankrijk naar Albi uit te draaien op een dagje kabbelen met een sprint als slotstuk. Dankzij de wind wordt dat scenario overboord gegooid, een zegen voor een commentator. Plots schakel je vanuit slaapmodus vliegensvlug over naar actiemodus."

"En dan gebeurt het onwaarschijnlijke. Van Aert remonteert al wie snel is, niet in het minst Elia Viviani. In de Dauphiné had Van Aert al bewezen dat hij een sprint kon winnen, maar Viviani voorbijrijden vond ik gigantisch."

"Het werd nog mooier toen je in de herhaling de gezichtsuitdrukking van Viviani zag. "Hoe kan dat nu", zag je hem denken."

"Van Aert debuteerde in een drievoudige rol in de Tour: als lijstaanvoerder in de ploegentijdrit, als lijsttrekker voor de kopman en als winnaar van etappes. Wie kan dat zeggen?"

Michel Wuyts: "Wout van Aert is een zegen voor de koers, net als Remco Evenepoel. Ik had kunnen kiezen voor zijn tijdrit op het EK of het WK, maar ik ga voor de Clasica San Sebastian. Vanuit de achtergrond komt hij terug als dienaar, hij beantwoordt een prik van Skujins en vervolgens lost hij hem nog ook."

"Eerst vermoed je dat het om een slag in plat water gaat. Ja, dag Jan! Hij rijdt weg, hij blijft weg en hij triomfeert. Op zijn 19e, op een lastig parcours."

Michel Wuyts: "Je verwacht van De Gendt dat hij eens een stoot uithaalt, maar wat hij in de 8e  Tourrit doet, heeft ook mijn verwachtingspatroon overtroffen."

"Ik had al vrede genomen met een ereplaats in Saint-Étienne: 3e achter Thibaut Pinot en Julian Alaphilippe. Met die twee in de achtervolging dacht ik dat De Gendt een muis voor de kat was."

"Dat brengt zo'n spanning teweeg. Voor een keer gaat mijn hartslag richting 140."
"Ik denk dat we De Gendt onderschatten. Het respect voor hem en bij zijn collega's is gigantisch. Hij is een monument."

Michel Wuyts: "Het onmogelijke wordt toch waar. Van der Poel was eraf en je moet Van der Poel heten om je daar niet bij neer te leggen."

"In de Amstel Gold Race kwam zijn ervaring uit het veldrijden goed van pas. Het is nooit voorbij, we gaan door tot het einde. Een uur met een extreem hoog vermogen en een extreem hoge hartslag koersen kan hij aan."

"Dan krijg je die turbulentie in die slotkilometer. Van der Poel voelt dat hij nog een keer moet doortrekken op het grootste mes. En hij walst ze allemaal plat. Dat is het strafste wat ik dit jaar gezien heb."