Anonieme bron: “Veljkovic liet fysieke test voor zijn speler vervalsen”

Als het over Dejan Veljkovic gaat, zijn we niet snel verbaasd meer. Verhalen over zijn uitgebreide zwarte boekhouding, horloges als verdoken omkoping, korting op auto’s en exuberant hoge facturen voor scoutingsrapporten kennen we ondertussen. Ook valse fysieke tests behoorden tot zijn arsenaal van manipulatie en bedrog.

 “Bij de club waar ik enkele jaren geleden speelde, kwam een buitenlandse speler toe met het etiket van toptalent. We hoorden dat hij naar een Belgische topclub kon voor een paar honderdduizend euro, maar dat ging uiteindelijk niet door.”

“Bij ons tekende hij een duur huurcontract. Maar eens op het veld kwam die jongen geen meter vooruit. We stelden ons daar vragen bij, maar meer was onze taak niet.” 

Het was pas na 10 oktober 2018 dat bepaalde puzzelstukjes in elkaar vielen voor onze bron. Een aantal weken na de uitbraak van het voetbalschandaal zat hij op restaurant met enkele spelers van toen. Jongens uit de Balkan, die zich in die tijd hadden ontfermd over het zogezegde “toptalent”.

Zij hadden wel een verklaring voor zijn slechte prestaties. “Zijn fysieke tests zouden dramatisch geweest zijn. Zeker voor iemand van zijn jonge leeftijd. Het clubbestuur zou zijn overtuigd door de mannetjes van Veljkovic binnen de club. De slechte test werd toegeschreven aan een fysieke achterstand, maar zijn sprinttest was zogezegd wel goed."

"Hij zou een explosieve voetballer zijn, die enkel nog wat tijd nodig had. Dat was de uitleg. Uiteindelijk mocht hij een contract ondertekenen.”

“Op restaurant kreeg ik te horen hoe die sprinttest echt was verlopen. Bij een normale sprinttest start je vanuit stilstand en wordt om de zoveel meter je snelheid gemeten. Zo wordt je versnelling berekend. Om het gebrek aan snelheid van deze speler te maskeren, was hij enkele meters voor het eerste meetpunt mogen beginnen. Hij nam dus een vliegende start en leek bij de verschillende tussenpunten bijzonder snel.”

De eersteklasser betaalde uiteindelijk een huurprijs aan de moederclub van de buitenlandse speler. “Als groep hadden we niet veel aan hem en ik weet ook niet of mijn club op de hoogte was van wat er speelde. Achteraf stel je jezelf wel de vraag waar het geld naartoe gevloeid is van de huurprijs die zijn moederclub kreeg.”

Soortgelijke verhalen over die andere spilfiguur in het voetbalschandaal, Mogi Bayat, kent onze bron niet. Wel hoorde ook hij over de agressieve stijl en de bedreigingen die de makelaar kenmerkte. “Over iets crimineels heb ik nooit gehoord, maar ik wist wel hoe machtig Bayat was.”

“Als hij bijvoorbeeld een contract wou voor zijn speler, dan moest het allemaal snel afgehandeld worden. Anders zou Bayat zijn speler naar een andere club brengen. Het was te nemen of te laten. Alleen hoorde ik dat die speler bij die andere club maar een derde zou verdienen van bij onze club. Met dat soort bedreigingen zette Bayat clubbesturen onder druk.”