Van Avermaet: "Niet zeker dat ik had kunnen volgen" - Lampaert: "Ik twijfelde"

De man die niemand verwacht had, is wereldkampioen: Mads Pedersen. "Een verrassing", reageert Greg Van Avermaet, "maar hij rijdt wel goed in zulke omstandigheden. Het was een slijtageslag waarin ik zo lang mogelijk heb proberen te volgen. Niemand had nog echt iets in de tank."

"Ik was niet zeker dat ik die mannen kon volgen", geeft de olympische kampioen toe. "Ik had gehoopt dat andere landen Yves Lampaert nog zouden helpen, maar blijkbaar waren ze niet capabel of hadden ze geen interesse. Ik had vrij snel door dat de vogels gaan vliegen waren. Het was een erg zware koers waarin iedereen op zijn plaats geëindigd is."

Liepen de Belgen achter de feiten aan? "Het was wachten, wachten, wachten. De ontsnapping van Van der Poel en Trentin hebben we wel gemist. Misschien zaten we daar te ver", antwoordt Van Avermaet, die helemaal leeg zat na 261 kilometer in gure omstandigheden.

"Je mag het niet onderschatten. Het was hier erg koud in Engeland en dat zijn niet meteen mijn favoriete weersomstandigheden. Dan rijd ik nooit echt sterk. In de achtervolgende groep was ik nog een van de beteren. Het was zaak om zo goed mogelijk te eindigen."

Yves Lampaert was de enige die de kopgroep nog binnen schot hield, maar op veel medewerking kon hij niet rekenen. "Het was onbegrijpelijk dat we als enig land reden, want op dit parcours rijd je erg moeilijk een gat dicht", weet een ervaren renner als Lampaert.

"We hadden er meer van verwacht. Na mijn val in de tijdrit vond ik mezelf nog meer dan behoorlijk, maar we hadden mee moeten zijn toen die mannen gingen."

Van der Poel kwam zichzelf tegen. "De regen maakte het WK erg zwaar. Als ik wat meer gedoseerd had, had ik wel mee kunnen zijn", denkt Lampaert. "Toen ik Pedersen zag gaan, twijfelde ik. Als ik iets frisser zat, kon het misschien nog."

Tim Wellens (35e): "Misschien hebben we in de finale wat te veel achter de feiten aangelopen. De benen waren niet slecht, maar ik had moeten meegaan. Dat was vervelend."

"We hebben niet de koers gereden die we van plan waren om te rijden. Een koers zoals vandaag liegt niet. Een slopende wedstrijd speelt normaal gezien in onze kaart, maar persoonlijk kwam ik een tikkeltje tekort."

Dylan Teuns reed al klappertandend over de streep in Yorkshire. "Het was enorm koud", vertelt de ritwinnaar uit de Tour. "Ik heb het bijna nog nooit zo koud gehad in de koers, zelfs niet in Luik-Bastenaken-Luik."

"Na het werk van Yves (Lampaert, red) en Oli (Naesen, red) was het mijn beurt. Ik had niet gedacht dat topfavorieten al zouden aanvallen. Eens zij voorbijsnelden, wist ik dat het vet van de soep was."

Oliver Naesen had een hele tijd na de race nog altijd blauwe lippen. "Het was een van de koudste dagen die ik al heb meegemaakt op de fiets en dat mag je echt niet onderschatten. Dat vraagt enorm veel energie."

"Het was afzien van start tot finish. Dat ze snel zouden rijden, dat weet je op een WK. We keken naar elkaar en vroegen ons af wat we moesten doen? Aanvallen of volgen. Het was snel duidelijk dat volgen al voldoende was. Remco en Phil waren weg, maar dat wisten we niet. Ik heb me laten uitzakken, maar tegen dat ik opnieuw vooraan was, had ik alweer een pijl verschoten."

"Er heerst wat teleurstelling in de ploeg. Anderzijds lijkt Pedersen misschien geen grote naam, maar als je deze koers kan winnen, dan mag je zeker zijn dat het niet zijn laatste grote zege zal zijn."