Wereldkampioen Pedersen: "Ongelooflijk, na 6,5u kan alles in de sprint"

Wie Mads Pedersen voor het wereldkampioenschap in zijn top drie had gezet, houdt van een stevige gok. De Deen startte zelfs niet als kopman voor zijn land, maar werkte het wel knap af. "Het plan was dat ik zou aanzetten in de vroege finale zodat Michel Valgren Andersen of Jakob Fuglsang van achter me konden komen."

"Maar zij volgden Mathieu van der Poel en Matteo Trentin niet toen die aanzetten en aansloten bij mijn groep (op zo een 30 kilometer voor de finish). Daarna was het gewoon overleven, overleven, overleven en wachten tot  de sprint."

Diep in de finale volgde de ene verrassing de andere op. Opeens raakte Van der Poel geen meter meer vooruit en daarna klopte Pedersen opvallend makkelijk Trentin.

"Op 3 kilometer van de finish kwam ik een beetje in de problemen omdat Trentin stevig doortrok. Ik wist dat ik moest overleven om ten minste een medaille te hebben." 

"Dat ik Trentin verras? Soms vertrouw ik mijn eigen sprint niet, maar vandaag besliste ik bewust om te wachten. Ik hoopte dat alle pijn zou weggaan als ik de finishlijn zag en een goede sprint kon rijden. Na 6,5 uur op de fiets zit iedereen op de limiet, dan kan alles in zo een sprint."

"Trentin zou me normaal 10 keer kloppen op tien pogingen, maar vandaag zat hij ook op de limiet. Het was dus een goede beslissing."

Op zijn 23e realiseert Mads Pedersen al een van de hoogste doelen in het wielrennen. "Ik denk dat het de droom van elke renner is om  in de regenboogtrui te dragen. Voor mij is het ongelooflijk om dat nu al te mogen. Dit is ongelooflijk. Dit hadden we niet verwacht toen ik deze morgen van start ging."

"Je moet de hele dag gefocust zijn en in de kop van de race blijven. Maar het is ook de laatste koers van het seizoen. Gefocust zijn, geen pech tegenkomen en hopen op het beste."

Pedersen is een renner voor het klassieke werk, die tweede werd in de Ronde van Vlaanderen 2018. "Mijn droomkoers is Parijs-Roubaix. Hopelijk kan ik volgend seizoen in deze trui de finale daar rijden."

Dat Mathieu van der Poel opeens uit de kopgroep wegviel verraste ook Pedersen. "Hij zag er nochtans goed uit, maar opeens blies hij zichzelf op. Ik was verrast. Ik denk dat het iedereen verraste. Ik denk dat hij heel diep is gegaan om Trentin te volgen. Dat is koers."