Entourage Van Aert overweegt schadeclaim: "Val in Tour kon vermeden worden"

"De eerste dagen na de val viel het allemaal wel mee. Ik wou gewoon zo snel mogelijk het ziekenhuis verlaten en dacht toen nog dat het allemaal wel zou meevallen", vertelt Van Aert over de dag van zijn val. "Het besef over hoe ernstig het was, is pas thuis gekomen. Hier heb ik ook nog eens een week in het ziekenhuis gelegen en dat was toch wat veel om de moraal hoog te houden."

"Ik had wel veel steun van mijn familie. Zij waren ook allemaal in Frankrijk omdat ik toch gezien werd als een van de favorieten voor die tijdrit. Maar uiteindelijk moet je het zelf doen." Het is de eerste grote fysieke tegenslag in de carrière van Van Aert. "Ik had al eens mijn sleutelbeen gebroken, maar dat is hier niet mee te vergelijken. Toen kon ik na 3,5 week weer crossen. Dit is iets heel anders dan van het ene succes naar het andere rijden, maar het hoort er ook bij."

Zal Van Aert even krachtig kunnen rijden als voor zijn blessure? "Het antwoord van de dokters is "ja". Maar het is een blessure die weinig voorkomt. Er is een stuk van mijn pees weg, gewoon verdwenen. Dat is opgelost met een kunststoffen netje. Het is afwachten of dat zijn werk even goed zal doen. De spiermassa in mijn linker- en mijn rechterbeen zal ook nooit meer hetzelfde zijn, maar dat hoeft geen drama te zijn."

"Ik ben wielrenner, maar als ik een voetballer geweest zou zijn, dan zou deze blessure nog erger geweest zijn."

Van Aert herhaalde zijn wens om deze winter nog het veld in te duiken. "Twee weken geleden ben ik op controle geweest en het resultaat was positief. Mijn spieren hadden al mooi hun vorm weer aangenomen. Het herstel verloopt dus vlot. Ik ben nu ook twee weken bij de kinesist en ik maak vorderingen. Daarom hoop ik op een terugkeer nog deze winter."

"De grootste vraag zal zijn of het lang zal duren voor ik weer echt competitief ben. Ik heb niet zomaar drie weken gerust. Het zal dus wel iets meer tijd vragen dan anders. Ik praat helemaal niet over resultaten rijden bijvoorbeeld. Als ik een paar veldritten zou kunnen rijden, ben ik een gelukkig man."

"Ik wil dit voorjaar weer mijn topniveau halen, maar als dat pas volgende zomer is of zelfs het jaar daarna, dan moet ik dat accepteren. Het zou spijtig zijn, maar ik moet het nemen zoals het komt. Dan probeer ik kleine doelen te stellen."

In de Vuelta werd er weer in Pau gereden en opnieuw stonden de hekken gevaarlijk geplaatst. "Dat is wel frappant. Het is dezelfde organisatie dus je zou denken dat ze er nu wel oog voor zouden hebben, al was het maar om een storm te voorkomen op sociale media. Maar blijkbaar niet. Ik hoop voor mijn collega's en voor mezelf dat het in de toekomst zal veranderen."

"Ik weet het, het is niet de bedoeling dat je tegen de hekken rijdt, maar rond een voetbalveld zet je ook geen prikkeldraad."

Het management van Wout van Aert onderneemt ook stappen en overweegt een schadeclaim. "Ik sta daar volledig achter, maar gelukkig hoef ik er zelf niet mee bezig te zijn. Het heeft niet alleen financiële gevolgen, ik sta ook gewoon heel lang aan de kant. Veel valpartijen zijn een ongeluk, maar dit had vermeden kunnen worden en dat maakt het jammer."