"Léopold en Watducks zijn favoriet, Antwerpse clubs slechts outsiders"

Sinds vorig seizoen wordt de Eredivisie in twee groepen afgewerkt. Wie na 16 speeldagen in de top 4 van zijn groep staat, mag naar de kwartfinales. De andere 4 clubs strijden in play-downs om het behoud.

Vorig jaar leverden de kwartfinales meteen vuurwerk op door de uitschakeling van favorieten Racing, Waterloo Ducks en Gantoise. ‘Kleintjes’ als Beerschot en Herakles profiteerden en eindigden als nummer 2 en 3.

Het inspireert wellicht andere ploegen uit de buik van het klassement. Vooral omdat zij sterker uit de transferperiode zijn gekomen en de topploegen niet langer over een plejade aan sterren beschikken. 

Als enige ploeg pakte landskampioen Léopold echt fameus uit op de transfermarkt. Vorig jaar won de recordkampioen na 14 jaar droogte zijn 28e titel zonder echte vedetten. Door de komst van Red Lions Tom Boon en Maxime Plenneveaux wil de club duidelijk minder lang wachten op nummer 29.

Met de komst van de twee Belgische goalgetters vangt Léopold het vertrek van de Nieuw-Zeelandse strafcornerschutter Kane Russell met gemak op. Het zou niemand verbazen mocht het duo Boon-Plenneveaux samen 50 doelpunten maken.

Over zo’n duo beschikt Waterloo Ducks zeker niet. Zij teren op het collectief dat vorig jaar Europees kampioen werd, maar wel meteen faalde in de play-offs. Het tussenseizoen bracht weinig nieuws bij Les Canards. Dat was gezien de spelerskern niet nodig.

Waterloo Ducks ziet met Gougnard een sterke pion wegvallen, maar mag met Vanasch, Boccard, Dohmen en goudhaantjes Ghislain, Vanmarcke en Van Oost alleen maar tevreden zijn met groepswinst. Eén nadeel: in de kwartfinale wacht wellicht een lastige tegenstander uit de andere poule.

In die andere poule werpt Gantoise zich op als grootste uitdager voor Léopold en Watducks. Al in 2015 kondigde voorzitter Fabrice Rogge met de nodige bluf aan dat Gantoise een gooi zou doen naar de landstitel in 2020. Na wat hoongelach en zelfs een degradatie, is het nu tijd om zijn woorden waar te maken.

Vorig jaar boezemde Gantoise met Antoine Kina, strafcornerkanon Leandro Tolini en olympisch kampioen Juan Saladino iedereen al angst in. Dit jaar komt daar de Duitse sluipschutter Marco Miltkau bij. Zijn goals moeten Gantoise in een verbeten strijd met Léopold naar groepswinst (en als het even kan ook naar de landstitel) loodsen.

Na een seizoen waarin Dragons vooral op zoek was naar zichzelf, is de Brasschaatse topclub een nieuwe weg ingeslagen. Na 6 seizoenen nam het deze zomer afscheid van succescoach Jean Willems. De club wil weer teren op haar eigen sterke jeugdwerking. Al trok Dragons met Manu Stockbroekx en Cédric Charlier ook twee Belgische internationals aan. Toch start Dragons net als Braxgata als outsider.

In tegenstelling tot Dragons moet Braxgata nog altijd bewijzen dat het de top echt het vuur aan de schenen kan leggen. Brax miste de voorbije jaren steevast zijn start en speelde bijgevolg een anonieme rol in het kampioenschap. Dat wil de club doorbreken en daarom trok ze Nederlands international Bob de Voogd en voormalig Spaans international Alex Casasayas aan om de broodnodige doelpunten te maken.

Beerschot en Herakles verrasten vorig seizoen in de slotfase van het kampioenschap. Het leverde hen ook Europees hockey op. Ondanks de nodige internationals mogen beide clubs geen steek laten vallen als ze play-downs willen vermijden.

Veel zal afhangen hoe Racing in groep B voor de dag zal komen. De Brusselse club zag met Boon, Charlier en Garcia drie aanvallers vertrekken. En kreeg daarvoor niet veel in de plaats. De druk komt op die manier nadrukkelijk op de schouders van Victor Wegnez. 

Floris Geerts