Wijnants: "Rode Duivels hoeven onbeholpen Schotland niet te vrezen"

De Schotse voetballiefhebber weet al langer dat hij van de nationale ploeg geen academisch voetbal te zien krijgt, maar als er geen groot geloof is, loopt het ook geen storm voor tickets. Hampden Park in Glasgow was slechts voor tweederde gevuld voor deze toch niet onbelangrijke kwalificatiematch tegen Rusland.

Dit in tegenstelling tot de vriendschappelijke rugbyinterland Schotland – Georgië die op hetzelfde moment in Edinburgh voor bijna 55.000 toeschouwers gespeeld werd. Rugby is hot en succesvol. De Schotten mogen dan ook over twee weken deelnemen aan het WK rugby in Japan. De voetbalploeg zal enkel nog via de Nations League een kans maken op Euro 2020.

In vergelijking met de wedstrijd van juni in het Koning Boudewijnstadion (3-0 voor België) speelden de Schotten met zes andere spelers. Sterspeler Andy Robertson, linksachter van Champions League-winnaar Liverpool, was er vrijdag wel bij. Niet dat Robertson een onvergetelijke indruk maakte, maar zijn rushes langs de lijn zal Martinez in zijn voorbereiding niet vergeten mee te nemen.

Enkel Scott McTominay (Manchester United) speelt nog bij een topclub in de Premier League, de andere basisspelers komen uit voor Sheffield United, Aston Villa of Bournemouth (niet meteen hoogvliegers in de Engelse eerste klasse), of voor clubs uit de Championship, of voor Celtic en Kilmarnock.

In de spits rekent bondscoach Steve Clarke op Oli McBurnie. De 23-jarige spits van Sheffield United, vorig jaar in de Championship bij Swansea goed voor 24 goals, kreeg niet meteen het applaus op zijn hand. McBurnie had een tijdje geleden op een onbewaakt moment voor een camera gezegd dat hij hoopte niet opgeroepen te worden.

De fans zouden hem voor zoveel gebrek aan vaderlandsliefde op de korrel nemen, maar dat viel vrijdagavond uiteindelijk best mee. Zijn prestatie was alvast minnetjes. Denayer, Vertonghen of Alderweireld hoeven niet meteen angstaanvallen te krijgen. McBurnie was nauwelijks in het spel betrokken en woog zelden of niet op de Russische defensie.

De Tartan Army, het supporterslegioen, had er in Hampden Park zin in en stuwde de spelers met zijn bekende gezangen naar voren. Na precies 20 seconden trapte McGinn naast, O’Donnell raakte van dichtbij niet voorbij de Russische doelman Guilherme. Het begin was dus best aardig en dat resulteerde na 11 minuten ook in een goal. Guilherme zag er op een vrije trap niet goed uit. John McGinn trapte van dichtbij binnen.

De middenvelder van Aston Villa gaf Schotland hoop want bij winst moest Rusland zeker op zijn tellen passen om plaats 2 - en dus rechtstreekse kwalificatie - niet te laten ontsnappen. Vrijwel meteen na de goal werden de Russen wakker en gingen ze de bal sneller het werk laten doen. Onder leiding van een uitstekende Golovin – beste man op het veld – duwde Dzjoeba eerst nog een bal over de goal, maar in minuut 40 was het toch raak. CL-winnaar Robertson tikte de bal ongelukkig tot bij de Russische spits die meteen uithaalde en al zijn zesde goal in deze kwalificatie maakte.

Een 1-1-ruststand was nog een correcte weergave, maar de Schotse fans moeten toen al gevoeld hebben dat winst tegen dit Rusland er niet zou inzitten. Op het middenveld lopen wel een paar dravers rond maar McGinn en McGregor beschikken niet over een verfijnde toptechniek en McTominay moet bij Manchester United nu ook niet meteen voor creatieve impulsen zorgen.

De bal in de ploeg houden en een behoorlijke aanval opzetten gebeurde zelden of nooit. De angst sloop in het elftal en de foute passes stapelden zich op. Rusland duwde door en liep Schotland onder de voet. Na een uur stond het 1-2. Daarna werd het behoorlijk stil in Hampden Park, het geloof dat één enkele Schot met één wereldactie de achterstand nog zou wegwerken ebde weg.

Meer nog, Rusland overklaste de Schotten over de hele lijn. De score had hoger kunnen oplopen. Paal, lat en redding op de doellijn zorgden ervoor dat de score nog enige spanning in de match hield. In de slotminuten probeerden de Schotten lekker ouderwets nog wat ballen voor de goal te gooien, maar ook die pogingen draaiden op niets uit.

Kortom, Schotland opende en eindigde de wedstrijd meer dan behoorlijk maar de 75 minuten ertussen waren niet van internationaal topniveau. Deze Schotse ploeg heeft zelfs in een toernooi met 24 landen niets te zoeken. Als de Rode Duivels wat meer animo tonen dan in San Marino zal de Tartan Army hen niet veel in de weg kunnen leggen.