Ga naar de inhoud

Wordt ex-roeier voorzitter van SP.A? Sport en politiek vinden elkaar wel vaker

 vr 23 augustus 2019 14:21
George Weah, president van Liberia.

Op een dag vind je de job van je leven. Ex-roeier Hannes De Reu doet een gooi naar het voorzitterschap bij SP.A. Sport en politiek gaan wel vaker hand in hand, al is de overstap niet altijd even vruchtbaar. Een bloemlezing van nationale en internationale (ex-)sporters die het over een politieke boeg gooiden. 

Dedecker en Wilmots

Hannes De Reu is lang niet de eerste ex-sporter die politieke ambities koestert. Voormalig judogoeroe Jean-Marie Dedecker (foto) drukt al jaren zijn stempel op de politiek en is burgemeester van Middelkerke.

 

Judodochter Ulla Werbrouck, goed voor goud op de Spelen van Atlanta in 1996, ging in op de politieke uitnodiging van haar voormalige coach. Ze schopte het tot parlementslid, maar heeft intussen een punt gezet achter haar politieke verhaal.

 

Vooral op lokaal niveau willen ex-sporters hun expertise aanspreken. De voorbije jaren passeerden verkiezingsaffiches van onder meer Fred Deburghgraeve, Lorenzo Staelens, Filip Meirhaeghe en Stijn Stijnen de revue. 

 

Dat voetballers het tot in de senaat kunnen schoppen, bewees Marc Wilmots. In 2003 werd hij senator voor MR, maar de ex-bondscoach voelde zich nooit in zijn sas in die rol en stapte vrij snel op.

Romario en Socrates

Op het internationale toneel hebben buitenlandse voetballers meer succes (gehad). George Weah boekte in 2017 misschien wel de belangrijkste titel uit zijn carrière. De Gouden Bal van 1995 werd bij zijn derde poging verkozen tot president van Liberia.

 

Ook in Brazilië gebruiken voetballers hun invloed op de politieke scène. De bekendste voorbeelden zijn Romario en Socrates. Romario (foto) gold lange tijd als bad boy, maar trok fel van leer tegen onder meer de FIFA en nam ook het ambt van senator op.

 

Socrates stak zijn uitgesproken politieke visie na zijn professionele carrière niet weg en was de oprichter van de Corinthians Democracy-beweging, die de militaire dictatuur in Brazilië aan banden wou leggen. 

 

Nog eentje om het af te leren: Sol Campbell liet enkele jaren geleden zijn oog vallen op de burgemeesterssjerp van Londen. Het bleef voor de ex-verdediger van Tottenham en Arsenal bij een ambitieus plan.

Klitsjko en Pacquiao

Ook boksers deinzen er niet voor terug om de politieke handschoen op te nemen. Vitali Klitsjko en Manny Pacquiao (foto) mogen gerust politieke zwaargewichten genoemd worden.

 

Klitsjko ontpopte zich tijdens de Oekraïense protesten van enkele jaren geleden tot boegbeeld van de oppositie en werd in 2014 verkozen tot burgemeester van Kiev. Pacquiao is dan weer senator op de Filipijnen. 

 

Terwijl Arnold Schwarzenegger zijn spierballen als gouverneur van Californië liet rollen, worstelde Jesse "The Body" Ventura zich tot gouverneur van Minnesota. De legendarische sprinter Carl Lewis had dan weer minder succes in de staat New Jersey.

Tchmil en Kasparov

Tot slot nog twee namen aan het einde van deze beperkte opsomming, waarbij Russisch president Vladimir Poetin duidelijk aanwezig is.

 

Ex-wielrenner Andrei Tchmil (foto) fietste iedereen voorbij als minister van Sport in Moldavië en kon het goed vinden met Poetin.

 

Dat kan niet meteen gezegd worden van schaaklegende Garri Kasparov, die zijn sterke afkeur voor het Russische regime nooit onder stoelen of banken heeft gestoken.