Ga naar de inhoud

Lopen, vol in duel gaan, mouwen opstropen: kunnen we dat afspreken in 1B?

 ma 19 augustus 2019 11:42
Feest bij de Leuvense fans tegen Beerschot.
Feest bij de Leuvense fans tegen Beerschot.

OH Leuven hakte afgelopen weekend Beerschot in de pan met 3-0. De Leuvenaren staan na 3 speelronden op plaats 3, met 6 op 9. Daar valt heel wat over te zeggen, vindt onze 1B-analist Karel Fraeye.

OH Leuven miste vorige week in Westerlo (1-0 voor Westerlo) lef en overtuiging, maar voerde deze speeldag van bij de start een tactisch plan tot een stuk in de tweede helft nauwgezet en gepassioneerd uit. De verbetenheid die ze tegen Beerschot op de mat legden is de basis om in 1B punten te pakken.

Een Brussels avondje in Leuven

Het is een Leuvens tactisch plan dat feilloos gekopieerd werd van het Union onder Luka Elsner (vorig seizoen): een stevig hardwerkend blok dat het initiatief aan de tegenstander laat, om dan na balrecuperatie met 4 betrokken of lopende spelers pijlsnel om te schakelen in de diepte.

 

Koppel daar efficiëntie aan, gevaar uit de stilliggende bal en je hebt de perfecte kopie van het Brusselse concept waar Union vorig jaar nipt de finalewedstrijden mee misliep.

 

Ploegen die een verstandig blok kunnen neerzetten, reduceren automatisch het aantal doelkansen van de tegenstander. Als je dan zelf over snelheid en doelgerichtheid beschikt, kun je uit elke wedstrijd rendement halen. Op het einde van elke helft komt nu eenmaal altijd meer ruimte vrij. Union scoorde vorig jaar dan ook niet toevallig meer dan 60% van zijn doelpunten in het laatste kwartier van de wedstrijd.

 

Het Leuvense blok kwam gedurende de eerste 12 minuten nauwelijks aan de bal: met 82% balbezit monopoliseerden de Ratten dan wel de bal, gevaar creëren lukte hen niet. Tegen de gang van het spel in kon OH Leuven uit zijn eerste hoekschop de score openen. Vanaf dan was het verhaal voor Beerschot geschreven: de gedrevenheid en bereidheid bij de thuisploeg namen toe en bij de bezoekers zakten de goesting en de weerbaarheid zienderogen.

 

Beerschot bleef de bal wat rondspelen, maar kreeg nooit enige diepgang in zijn spel. Vooral centraal zette Leuven goed druk en het wilde vooral in die centrale zone de bal recupereren om van daaruit de tegenaanvallen op te zetten. De 2-0 was een  hoogstaande counteraanval: weinig baltoetsen, lopende spelers zonder bal die op de juiste plaats diepgang en breedte creëerden. Beide ploegen konden eigenlijk vanuit het eigen balbezit geen enkele kans forceren, Beerschot ging na 73% balbezit rusten met een 2-0-achterstand. 

Zelfspot bij Beerschot:

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen (𝕏). U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Na de rust van 2-1 naar 3-0

Kort na rust voetbalden de bezoekers iets directer, op zoek naar de aansluitingstreffer. Die kwam er ei zo na ook, maar seconden nadat Beerschot zijn 2-1 op de paal zag sterven, knikte Henry aan de overkant de terugvallende bal van de lat genadeloos tegen de touwen. Geen 2-1, maar 3-0 en zo helemaal over en uit. 

Samenvatting van OHL-Beerschot (beelden Proximus League):

Hoezo, niet scherp?

In de nabeschouwingen vielen op de verschillende velden onbegrijpelijke uitspraken te noteren. De ingevallen Beerschot-spits Marius Noubissi maakte zijn ploegmaats helemaal af: "We startten niet scherp, we lieten het afweten en dat is een goede les voor de volgende wedstrijd."

 

Ook trainer Stijn Vreven stond te koken toen hij na afloop het "gebrek aan mentaliteit,
loopbereidheid en inzet" van zijn groep hekelde. 

 

Ik krijg het niet gevat, zou me kapot schamen te moeten stellen dat je "een les" nodig hebt om te beseffen dat je beter voluit gaat voetballen.

 

Lokeren-doelman Davino Verhulst dan weer vond zijn ploeg op Union (3-1-nederlaag) "niet agressief", en ook zijn trainer Glen De Boeck wees als hoofdreden van de nederlaag naar een "gebrek aan agressiviteit en duels". Dat Lokeren deze analyse al twee keer moet maken (identiek na de openingsspeeldag), na slechts 3 wedstrijden, doet toch de wenkbrauwen fronsen.

 

Een aangeslagen Stefan Gislason kon niet begrijpen hoe zijn Lommelse team faalde op het vlak van werkethiek en teamwork: "We liepen niet, we vochten niet, we waren geen team", zei hij.

Vreven: "Dit is een wake up-call voor ons"

Kunnen we dat alvast afspreken?

Verliezen door gebrek aan mentaliteit vind ik in het voetbal - en bij uitbreiding in alle sporten - het meest pijnlijke dat er bestaat.

 

Daarom dat het me zo opvalt hoe vaak dit seizoen al naar dit excuus gegrepen wordt, alsof het er nu eenmaal bij hoort. Het zou een evidentie moeten zijn, het hoort bij "het profbestaan".

 

Er zijn ook maar weinig andere sporten – ik kan er op dit moment zelfs geen bedenken - waar een dergelijk excuus gangbaar is. Kwaliteit, vorm van de dag, de bal binnenkant of buitenkant paal, controles die net wel of net niet lukken…dat heb je als speler niet altijd in de hand, maar de onderdelen waar je wél controle over hebt niet ten volle benutten: onvergeeflijk!


Na drie speeldagen hebben we dit alvast geleerd: om voetbalwedstrijden te winnen moet je lopen, vol in de duels gaan, geconcentreerd zijn, de mouwtjes opstropen en mentaliteit tonen. Kunnen we dat alvast afspreken?

Karel Fraeye