Wallays over onwezenlijke dag: "Ik beleefde het al eens met Stig"

Jelle Wallays is een van de renners van Lotto-Soudal in Polen. "Het nieuws van zijn val kwam via het oortje door. Je hoorde dat er paniek was. Ik wist meteen dat het ernstig was."

"Het was voor mij ook een déja-vugevoel, want ik heb het allemaal al eens beleefd met Stig Broeckx. Stig leeft nog, hij kan nog lachen en babbelen, voor Bjorg is dat helaas niet het geval."

Over de omstandigheden van het ongeval is niet veel duidelijk. Het regende, dat wel. "Ja, maar ook weer niet zo hard. Bjorg heeft brute pech gehad. Hij reed gewoon in het peloton, raakte een klinkertje of verkeersreflector of wat dan ook, kwam uit balans en viel hard. De omstandigheden doen er niet meer toe. Hij is er niet meer, het was een dom ongeluk." 

Na de val ging de koers gewoon voort, al bleef de onzekerheid bij de renners. "Dat zijn lange uren op de fiets. Het interesseert je dan ook allemaal niet meer. Je wil naar die finish, je wil van die fiets."

"Aan de finish gebeurde hetzelfde als met Stig. Iedereen werd meteen naar de bus geleid en dan was het wachten tot alle ploegmaats binnenkwamen. En dan kwam het nieuws. Ik vermoedde al dat het niet goed zou zijn. Je moet wielrenner zijn om dat te beseffen, je moet dat al eens meegemaakt hebben. Het kwam hard aan."

Daarna ging het richting hotel. "Je probeert elkaar op te vangen, te babbelen met elkaar, maar iedereen heeft zijn eigen verwerkingsproces. Ik ben iemand die daar goed over kan praten, dat ligt voor elke renner anders. We hebben van het hotel een apart zaaltje gekregen waar we allemaal samen konden zitten en dan praat je, maar is het ook stil. Het zijn moeilijke momenten."

"Om 21.30u volgde het avondmaal en arriveerden ook Mario Aerts en de dokter. Zij waren ook helemaal van de kaart. Ze hadden er alles aan gedaan om hem te helpen, in leven te houden. Zij waren er bij geweest. Hij is gestorven, zij waren enorm aangedaan."