"Voor Beerschot verwacht ik een lastig seizoen met immense druk"

Met nog een maand zomermercato is het natuurlijk koffiedik kijken met welke kernen de
clubs ten strijde zullen trekken. Een gekke constatering: de helft van de clubs in 1B zijn de voorbije maanden van eigenaar veranderd. 

Toch zijn er al een aantal zaken duidelijk: er is een nieuwe invasie van buitenlandse spelers in 1B. Het blijft afwachten op de eerste wedstrijdbladen, maar slechts weinig

clubs zullen met overwegend Belgen aantreden. Zelfs bij de trainers is het break-even: 4 Belgische trainers voor 4 buitenlanders.

De uitslagen in de voorbereiding - voor wat ze waard zijn - zijn van zowat alle clubs in ieder geval veelbelovend: knappe uitslagen tegen hogere teams, scorend vermogen,

creativiteit en modern voetbal.

Oud-Heverlee Leuven trok geen leger nieuwelingen aan, maar koos voor gerichte ervaring. Xavier Mercier (Cercle Brugge) en Tom Van Hyfte (Beerschot) kunnen interessante versterkingen worden.

Sportief lijkt na het vertrek van Nigel Pearson de rust en de duidelijkheid weergekeerd en Vercauteren zorgt samen met sportief directeur De Corte dat er - figuurlijk - één taal gesproken wordt.. Dat OH Leuven dit seizoen wél mee zal doen voor de promotiestrijd, staat buiten kijf. 

Verliezend finalist Beerschot trok een aantal buitenlandse spelers aan, met de nodige vraagtekens. Het verloor bovendien Dante Vanzeir, die voor mij als één van de beste spelers van de voorbije jaargang gold.

Het wordt niet vanzelfsprekend om voor het derde jaar op rij de finales te bereiken, al is die eis er natuurlijk wel. Voor Beerschot verwacht ik een lastig seizoen met immense druk.

In de stille Kempen zal er geen druk zijn, maar wel gezonde ambitie: ook Westerlo werd overgenomen door een Turkse gigant en die brengt blijkbaar de nodige rust.

De voorbereiding van Westerlo was indrukwekkend, de inkomende transfers ook. Het team van Bob Peeters kan verrassen dit seizoen, maar ik voorspel hen sowieso een zorgeloos seizoen.

Bij KSV Roeselare was de voorbereiding verre van professioneel: een te kleine kern, geen hoofdtrainer en dus geen échte voorbereiding, tot donderdag laatst geen enkele inkomende transfer.

Maar nu officieel: nieuwe eigenaars, en pas nu met Arnar Gretarsson een nieuwe hoofdtrainer voor de groep. Die laatste laat de wedstrijd op Union wijselijk aan zich voorbijgaan en wil pas actief zijn na Union - Roeselare.

Er wacht de nieuwe beleidsploeg in elk geval een uitdagende taak: de beperkte kern in vier weken uitbouwen tot een waardige profkern. Hoe dan ook, wordt het voor Roeselare de opdracht te ontsnappen aan Play Off III.

Ook bij Lommel SK was het, zij het al in juni, paleisrevolutie: een buitenlandse overname, maar met Belgisch beleid. De terugkeer van enkele Lommelse boegbeelden als Rony Van Geneugden en Filip Haagdoren moeten de club een sportieve visie bieden.

Het team verloor recent topschutter Rocha aan KAS Eupen en lijkt op dit moment geen echte vervanger gevonden te hebben. Vermoedelijk zal de club nog wel de nodige kwaliteit aan de kern toevoegen, maar daarvoor wachten tot een stuk in augustus.

De opdracht voor Lommel wordt als altijd: de degradatie trachten te ontlopen en hopen op een nieuwe Rocha, Vanaken of Trossard.

Virton dwong pas op de allerlaatste eindrondewedstrijd haar promotie af, maar heeft een uitzonderlijk netwerk met haar Luxemburgse eigenaar. Het is traditiegetrouw een echte thuisploeg, waar geen enkele ploeg graag naartoe trekt.

Lukt het hen om die traditie ook in het profvoetbal waar te maken, kan deze ploeg best verrassen dit seizoen. Ook zij trokken alvast een resem buitenlanders aan, een groot aantal was actief in de Luxemburgse competitie.

Ook één van de fijnste clubs uit de voorbije jaargang Union zal een ander gelaat tonen : de smaakmakers Percy Tau (Club Brugge) en topschutter Niakaté (Al-Wahda) verlaten de Proximus League en ook trainer Luka Elsner trok naar Frankrijk.

Union heeft onder eigenaar Tony Bloom een specifieke data-aanpak in het aanwerven van haar spelers en daarom wordt het extra uitkijken hoe ze hun aanvalslinie vernieuwen. Of Antonio Romero hun nieuwe goudhaantje wordt, weten we dus over een aantal weken. 

Alsof het niet genoeg was, kreeg ook Lokeren een nieuwe eigenaar.  Voor Sporting Lokeren zal het wel wennen worden in 1B, voor coach De Boeck ook. Die aanpassing zal hen de nodige punten kosten.

Het wordt ook uitkijken hoe Lokeren, die nu elke partij als favoriet aan de wedstrijd zal starten, met die status omgaat. Het haalde met Jelle Van Damme een echte leider in huis, maar ook een echte winnaar.

Het kan dus snel stormen in Lokeren, zeker als de aanvalsmachine niet voldoende rendement kan halen, maar ongetwijfeld zal Lokeren  - gezien het netwerk van nieuwe eigenaar Louis De Vries -  nog actief zijn op de transfermarkt. Te vroeg dus om Lokeren ook effectief als promotiekandidaat te presenteren. 

Na drie seizoenen gaat het competitieformat in 1B al deels op de schop. Toegegeven dat de veranderingen gedeeltelijk toch in de smaak lijken te vallen. Waar het eindklassement de voorbijgaande seizoenen bestond uit een degradatiepoule en een Play-off II–poule gebeurt hier de meest interessante aanpassing : de eerste 6 (dus gelukkig wordt nu ook de uiteindelijke kampioen beloond) zullen deelnemen aan de vier poules van Play-off II.

En waar eerder 4 clubs betrokken waren bij de intense degradatiestrijd, zullen nu slechts 2 teams onderling bepalen wie zakt naar de amateurreeksen, de zogenaamde Play-off
III. Geen halvering van de punten meer, maar een 3-puntenbonus voor wie voorlaatste eindigt.

Positief aan de veranderingen van deze competitieformule is in elk geval dat de club die de promotie afdwingt naar 1A nu ook zelf mag deelnemen aan Play Off II.  Hoe gek was het dat eerder de kampioenformatie weerhouden werd voor die eindronde? Als er één club recht had op Play-off II-wedstrijden, dan was het eigenlijk de sportieve kampioen. Het zijn voor hen de ideale wedstrijden om spelers in 1A-wedstrijden de nodige ervaring te laten opdoen.

De spankracht van de competitie echter wordt vanaf nu danig verlaagd. Waar nu zo goed als elk seizoen tot de allerlaatste speeldag diende gewacht te worden om zeker te weten wie de degradatiepoule speelt en waar elke club dus vocht voor elk puntje, zal er dit seizoen door slechts twee deelnemers al veel sneller duidelijkheid komen. Zo zal het gebeuren dat er op het einde wedstrijden zonder inzet afgewerkt worden. 

De degradatiestrijd zelf wordt een gedrocht: de twee laagst geklasseerden treffen elkaar nóg 5 keer om in een best-of-five uit te maken wie degradeert. Na elkaar al 4 wedstrijden in de reguliere competitie te hebben bekampt, nog eens een reeks
van 5 onderlinge duels afwerken, dat is volgens mij zelfs voor de diehards te veel.

Het systeem doet ook de hele competitie te kort. Zelfs een team met 0 punten of een gigantische puntenkloof uit de reguliere competitie, maar met een zwaar winteroffensief op de transfermarkt, kan zo de degradatie ontlopen.

Ik hoop te voorspellen dat deze formule geen lang leven beschoren is.  Het zou beter kunnen, door bijvoorbeeld de promotieplay-offs van 1e amateur hierbij te betrekken. Met Lierse, Deinze, RWDM en FCV Dender zijn er voldoende interessante clubs om hier een aantrekkelijker verhaal te schrijven. 

Karel Fraeye