Is Mauri Vansevenant het nieuwe Belgische klimwonder? "Hij is geen Remco Evenepoel"

Bij de beloften is eindwinst in de Giro Valle d'Aosta een meer dan indrukwekkend visitekaartje. Naast onder meer Thibaut Pinot, Fabio Aru en Pavel Sivakov pronkt sinds zondag ook Mauri Vansevenant op de erelijst.

"Of ik het nieuwe Belgische klimtalent ben? Dat ik nu goed meekan in de bergen, wil niet zeggen dat het bij de profs ook zal lukken", blijft de 20-jarige West-Vlaming opvallend nuchter.

"Ik had wel het gevoel dat ik er alles onder controle had en dat ik in geen enkele rit in de problemen gekomen ben. Het was een verdiende eindzege. Of ik me nu spiegel aan die vroegere eindwinnaars? Het zijn alleszins zeer goeie renners. Ik hoop dat ik dezelfde renner mag worden als zij."

Vansevenant is tweedejaarsbelofte en de profploegen beginnen nadrukkelijk te flirten. "Ik heb laten zien dat ik er klaar voor ben, maar ik zou graag mijn studies afwerken. Ik hoop dat tot juni te combineren en dan zien we wel", houdt hij nog enigszins de boot af.

Vansevenant houdt naar eigen zeggen van de natuur en zijn verse groentjes in zijn eigen moestuin. "Ik ben altijd in beweging, ook naast de fiets. Het is niet slecht om andere spieren en gewrichten te ontwikkelen. Maar op een bepaald moment moet je een keuze maken en moet je alles op de koers zetten."

"Zoon van" verscheen de voorbije dagen bij elk bericht over de eindzege van Mauri Vansevenant in de Giro Valle d'Aosta. ""Vader van", dat had ik liever gehad", zegt papa Wim Vansevenant, intussen 47 jaar. "Ik hoop dat dat over een paar jaar de trend wordt."

Zit dat er aan te komen? "Als Mauri de stap maakt, zal alles vanaf nul beginnen. Hij zal tijd nodig hebben om zich aan te passen en hij zal er geraken. Maar hij is geen Remco Evenepoel. Mauri weet wat hij kan en vooral wat hij ook niet zal kunnen. En Remco weet waarschijnlijk niet wat hij niet kan."

"Ik heb wel met grote verbazing staan kijken naar wat hij presteerde in Italië. Bergop heb ik hem geen halve seconde in de problemen gezien, integendeel. Maar Mauri mist vooral explosiviteit. Hij zal nooit een goeie proloog rijden, maar hij gaat ook niet kapot na 180 kilometer."

Vansevenant junior kan mooie adelbrieven voorleggen. Is hij klaar om de wachtkamer in te ruilen voor de profs? "Bergop zullen ze hem zeker niet in verlegenheid brengen. Op het vlakke zal hij nog wat moeten aansterken, maar tegenover vorig jaar is dat al dag en nacht verschil."

"Maar zijn schoolwerk is voor mij nog altijd prioritair. Hij moet zijn bachelor nog afwerken volgend jaar en dat staat voor mij nog altijd op de eerste plaats. Mauri zou daarna ook studies industrieel ingenieur willen aanvatten. We leven allemaal een beetje in een roes, maar ik wil dat hij zijn school afmaakt."

Wie Wim Vansevenant zegt, denkt meteen aan de rode lantaarn in de Tour. De West-Vlaming werd tussen 2006 en 2008 3 keer op een rij laatste in de Ronde van Frankrijk. "Dat is een beetje de kapstok geweest van mijn carrière."

"Ik ben er nog altijd trots op. Het was een beetje prestige. Ik heb daar geen last van. Het zal nog een tijdje duren voor iemand me opvolgt. Je moet ook eerst en vooral in de selectie voor de Tour geraken. Ik heb telkens mijn werk gedaan en dat werd geapprecieerd."

"De eerste keer (2006) eindigde ik uit miserie op de laatste plaats. Ik kon niet beter. De daaropvolgende jaren heb ik er een beetje mee gespeeld. Niet in de bergritten, want dat was gevaarlijk om buiten tijd te komen, maar wel op het vlakke."

"In de laatste 20 kilometer liet ik me uitzakken en reed ik rustig naar de finish. Zoals de renners nu uitrijden op de rollen, dat deed ik in de laatste 20 kilometer. Dat was mijn herstelperiode voor de volgende etappe."

"Of ik soms extra in de remmen moest gaan? Toch wel, in Parijs zag ik plots hoe Bernhard Eisel zich liet uitzakken. Ik kon het me niet veroorloven om 3 weken af te zien en toch nog alles uit handen te geven in de laatste 1,5 kilometer."