Ga naar de inhoud

Parijs is nog ver - De dode meisjes van Planche des Belles Filles

 do 11 juli 2019 09:52

De eerste zotte klim van de Tour komt eraan, dus gingen we op prospectie. Wat is la Planche des Belles Filles precies en waarom is die de moeite?

De top lag ongeveer 2 uur en een half rijden van onze slaapplek, en onze collega Leen had ons gewaarschuwd dat er een dag voordien al veel volk op de been zou zijn. Vroeg opstaan dus.


Een voordeel, want zo was het nog rustig en aangenaam fris om de berg op te wandelen. Weinig wandelaars, wel al veel fietsers die de col zelf eens wilden uittesten. Zo ook een Gentenaar, waarvan we in al ons enthousiasme zijn naam vergaten te vragen. Hij was onder de indruk van de grond, want die was deels onverhard. “De rit kan heel spectaculair worden als ze daar niet nog wat aan werken.”


Een Brits koppel kwam erbij. Ze geraakten ook net boven, maar wel op hun manier. De vrouw met een elektrische fiets en de hond in een mandje vooraan, de man zonder hulp. David, 75 jaar, lachte dat het zonder veel problemen gelukt is, maar eigenlijk is dat voor hem niet vanzelfsprekend. Op zijn 40ste raakte zijn linkerarm verlamd door een ongeval met zijn moto. Omdat wandelen zo’n opgave was, begon hij dan maar te fietsen. Met resultaat. Hij werd er zo goed in, dat ze hem vroegen voor de Paralympics. Waar hij vriendelijk voor bedankte. Gekke man.


Het uitzicht op la Planche des Belles (de kenners korten de naam af) is om ‘u’ tegen te zeggen. Maar er is ook moois te vinden in de bosjes. Daar vonden we wat rotsen waar je gevaarlijk ten val kan komen. Het zouden die van de legende kunnen zijn waar de col zijn naam aan heeft te danken. Want wie zijn die mooie meisjes eigenlijk?


Daarvoor moeten we terug naar de Dertigjarige oorlog, tussen 1618 en 1648. Toen zaten er heel wat Zweedse huurlingen, ofwel gehuurde soldaten, in de streek. 


Die mannen in de buurt van Planche-les-Mines waren nogal wreed en misbruikten de jonge meisjes die daar woonden. Om aan verkrachting te ontsnappen, vluchtten de jonge meisjes naar de bergtop en sprongen ze van het plateau. De dood tegemoet. In het water, dat sindsdien Étangs des Belles Filles heet. De vijver van de mooie meisjes dus. De mooie, maar morsdode meisjes.


Weg sfeer.


Enorm benieuwd om la Planche des Belles in actie te zien.

Volg 'Parijs is nog ver' op YouTube en via Instagram.