Berteele kritisch: "Cats hebben dan toch geen stap vooruitgezet"

België zat op het EK in de groep des doods en verloor 2 van zijn 3 poulewedstrijden. Het flitsende spel waarmee de Belgian Cats harten veroverden op het EK van 2017 en WK van 2018 zagen we voorlopig nog niet, hoewel de Belgische vrouwen vooraf bij de favorieten gerekend werden. Moeten we ons zorgen maken?

"Op dit moment zit ik met een enorme ontgoocheling", geeft radiocommentator Carl Berteele toe. "Na de eerste wedstrijd tegen Rusland dacht ik dat de Cats opnieuw een stap vooruitgezet hadden. Er was controle en een vervanging betekende nauwelijks een verzwakking."

"Maar dan was er die tik tegen Wit-Rusland en kwamen toch een paar zwakheden naar boven. Niemand zette de stap mee met Meesseman en Kim Mestdagh en dan val je terug op een ploeg met te weinig individuele klasse."

"Tegen Servië hebben ze zich aanvankelijk heel goed herpakt, maar een wedstrijd duurt wel 40 minuten. Je voelde dat ze onder de indruk waren van de omstandigheden en er werden fouten gemaakt door een gebrek aan koelbloedigheid. Eén zege in drie matchen is een teleurstelling."

Julie Allemand en Kyara Linskens halen tot nog toe niet het niveau van de vorige toernooien. "Linskens had 2 stappen vooruitgezet, maar is nu blijven hangen. Tegen de agressieve tegenstand viel het op dat ze altijd te laat kwam. Ze was niet scherp genoeg en liet rebounds plukken boven haar hoofd. Dat mag niet gebeuren", vindt Berteele.

"Allemand was er op het vorige EK niet bij, maar was onvoorstelbaar op het WK. Nu valt ze tegen. Misschien is ze wat vermoeid na het behalen van de Franse titel, al zegt ze zelf van niet. "

"Het is ook duidelijk dat Ann Wauters matchritme mist na haar lange revalidatie. Bij momenten gaat het te snel voor haar. Op de vorige kampioenschappen voegde de bank ook iets toe, maar dat is nu ook minder. Je ziet niet meer die goeie ploegprestatie. Iedereen kent de Belgian Cats nu ook en er wordt beter op verdedigd. Al die elementjes samen zorgen ervoor dat er geen stap is bijgekomen."

Carl Berteele blijft wel hoopvol. "Er is nog niets verloren. Als België nu Slovenië verslaat in de barrages, is het olympische kwalificatietoernooi nog altijd mogelijk. Als de verdediging goed zit en de shots beginnen te vallen, moet Slovenië een haalbare kaart zijn. En dan zijn de Cats misschien vertrokken."

"Let wel: er begint een ander toernooi nu. Verlies je, dan is het afgelopen. Er is wel een klein beetje twijfel nu. Hopelijk kunnen ze omgaan met die druk."

Kris Meertens denkt dat er mogelijk wat te veel verwacht werd van de Belgian Cats. "Misschien was het niet ten onrechte dat de staf vooraf sprak van een plaats in de top 6. Mogelijk hadden zij tijdens de voorbereiding al gezien dat een top 6-plaats realistischer was", oppert Meertens.

"Zelf vond ik vooral de wedstrijd tegen Wit-Rusland een ontgoocheling. De inzet was zwak. Misschien waren sommige speelsters wat aan het zweven. Tegen Servië zat dat wel al beter, maar het was niet genoeg om te winnen."

"Wel positief: tegen Wit-Rusland waren enkel Emma Meesseman en Kim Mestdagh op niveau, gisteren speelden ook Antonia Delaere en Jana Raman een goeie wedstrijd. Toch moet er nog wat bijkomen voor een groot toernooi. Voorts is het hopen dat Meesseman geen offday heeft, want dan houd ik mijn hart vast."

Wat verwacht Kris Meertens van de match tegen Slovenië? "Dat is een beetje Servië light. Ze spelen ook hard en hebben goeie speelsters, maar in de breedte zijn ze toch niet zo sterk als de Servische vrouwen", weet Meertens. "Een goed draaiend België moet Slovenië kunnen verslaan."

"Ik verwacht geen grote stappen. Het is hopen dat Allemand weer wat beter speelt en dat de shots vallen. Vooraf werd er gesproken over een medaille, maar laat ons nu toch maar het cliché bovenhalen en alles match per match bekijken."

"Wat ook nog hoopgevend is: een FIBA-journalist die de wedstrijden in de andere poule gevolgd had, vertelde dat hij daar niet het niveau gezien had van België-Servië. De Belgian Cats zaten dus echt wel in de groep des doods."