Gerlo legt Roland Garros neer: "En op het einde wint... Rafael Nadal"

Neen, veel hoeft er niet meer gezegd of geanalyseerd te worden na overwinning nummer 12 van Rafael Nadal in Parijs. Hij blijft de koning, Dominic Thiem is meer dan ooit de prins, zeker op gravel.

Niemand maakte het Nadal moeilijker in Parijs dan Thiem. En had de Oostenrijker een betere kans gehad als hij op zaterdag niet meer verder tegen Djokovic had moeten spelen? Ik denk het niet, zeker niet op het fysieke vlak. Mogelijk wel op het mentale vlak. Daar had Djokovic voor het nodige sloopwerk gezorgd. Volgend jaar een nieuwe kans voor de Oostenrijker, met nog meer een Tsitsipas en Zverev, opnieuw Djokovic en hopelijk Federer (ik zet er ook Goffin bij – waarom niet?) als mogelijke belagers.

Dit mag een ode zijn aan Rafael Nadal. De manier waarop hij zich na het verlies van de tweede set opnieuw in de match knokte, was indrukwekkend. Hoofd even leegmaken, spelstijl wat aanpassen om weer controle te krijgen over tegenstander en match, het volstond. Maar de ode is er vooral  voor de onwaarschijnlijke reeks die Nadal jaar na jaar blijft verder zetten. Net als vorig jaar sukkelde Nadal met blessures, was er een operatie. In de aanloop naar deze editie zat hij met de nodige twijfels. Op de persconferentie na het toernooi zei Nadal dat hij zich na de eerste ronde in Barcelona een paar uur alleen op zijn hotelkamer had opgesloten.

"Ik moest een paar zaken op een rijtje krijgen. Na Indian Wells had ik het mentaal moeilijk omdat ik weer met die fysieke probleempjes zat. Dat vreet energie. Ging ik even stoppen en mijn lichaam op orde krijgen, of ging ik wat veranderen aan mijn attitude, mijn mentaliteit. Ik koos voor het laatste, met succes. Ik moest weer meer passie, meer dynamiek in mijn tennis krijgen. Bij mij heeft het mentale aspect altijd meer belang dan het fysieke. Ik heb altijd al die fysieke ongemakken gehad, maar kijk, ik ben 33 jaar en heb altijd een oplossing gevonden."

Met zijn 18e grandslamzege komt Nadal tot op twee stuks van Federer. Zelf is hij er niet echt mee bezig: "Ik lig daar echt niet wakker van. Roger, Novak, ik, we stuwen mekaar verder omhoog. Ik heb al een pak grandslamtoernooien niet kunnen spelen door blessures. Het zij zo, ik vind het niet frustrerend.. Als ik er nog een paar win, dan is dat ongelooflijk. Als het hier ophoudt dan is dat zo. Da’s ook al ongelooflijk, fantastisch!"

"Ik haal mijn geluk uit wat er op het veld gebeurt, hier Roland Garros, hiervan genieten, dat is het belangrijkste. Ik wil van tennis blijven genieten, mezelf de kans geven om op het hoogste niveau mee te blijven draaien. En ik heb al veel meer bereikt dan ik ooit had durven te dromen."

Prachtige attitude, neen? Links en rechts hoor je dat de reeks van Nadal nu wel mag ophouden, dat het saai wordt. Ik vind dat niet. Nadal stimuleert, inspireert. Voor mij mochten er gerust een paar meer Nadals in het tennis rond lopen. De sport zou er wel bij varen.

Dirk Gerlo