Zeler zwaait Red Flames uit: "Als 15-jarige kende ik dit team niet eens"

De Red Flames draaien in Leuven warm voor de start van de EK-kwalificaties. Het oefenduel tegen WK-ganger Thailand (morgen, 15u30) wordt het laatste wapenfeit van aanvoerder Aline Zeler. Na 109 interlands bergt ze haar nationale plunje op in haar kleerkast.

"Ik begin het wel te beseffen", zegt ze. "Op weg van de parking liep ik naast een speelster uit de U19. Zij is klaar voor haar eerste match, ik voor mijn laatste. Maar ik heb lang nagedacht over deze beslissing."

"Na de barragematch tegen Zwitserland (de Red Flames grepen net naast een WK-ticket, red) had ik al het gevoel dat ik geen 26 meer ben. Ik heb lang in deze ploeg gezeten en veel mooie moment beleefd."

In 15 jaar tijd is er veel veranderd bij de Red Flames. Zeler werd voor het eerst opgeroepen in 2004. "Ik speelde mijn allereerste wedstrijd op verplaatsing in Noord-Ierland. We hadden toen één keer getraind voor we vertrokken. We hadden ook nog geen vrouwenshirts. Je moest wat geluk hebben dat je in je truitje paste. En we speelden toen voor 30 supporters."

"Ondertussen is het allemaal veel professioneler geworden en dat heb je ook nodig om te groeien. In het begin hadden we 5 stafleden, nu 15. We zijn vertrokken van niets en hebben het geschopt tot het EK. Tegen Nederland en Noorwegen speelden we voor 25.000 supporters."

"Uiteraard ben ik trots, want we komen van ver. Elke speelster heeft haar uiterste best gedaan en is fier om in de Belgische trui te spelen. Of ik het zal missen? Het is geen "au revoir", we zullen elkaar zeker nog zien."

Aline Zeler heeft haar stempel proberen te drukken als aanvoerder. "Mijn peilers waren respect voor elkaar en communicatie: luisteren naar elkaar en samen een oplossing zoeken. Ik heb ook veel geleerd in Nederland bij PSV, want daar zijn ze nog interactiever. In België neem ik Philippe Clement als voorbeeld. Ik probeer hetzelfde te doen bij de Red Flames."

"Mijn hoogtepunt? Ongetwijfeld het EK en de kwalificaties. De reactie bij onze terugkomst in Zaventem was magisch. We kregen ook zoveel positieve commentaren. Als ik nu een kantine zie met een poster van de Rode Duivels, hang ik er een poster van de Red Flames bij. Jonge meisjes van 6 jaar moeten beseffen dat ze kunnen voetballen."

"Ik had nooit gedacht dat ik zo'n carrière zou hebben. Ik ben echt geen planner. Toen ik 15 was, wist ik niet eens dat er een nationale vrouwenploeg bestond. Nu ben ik aanvoerder. Mijn boodschap aan alle vrouwen: als je wil voetballen, kan niets je tegenhouden."