Richard Carapaz, de boerenzoon die wielrennen in Ecuador op de kaart zet

Richard Carapaz groeide op als boerenzoon op het platteland rond Tulcan, een stad in het noorden van Ecuador, pal naast de grens met Colombia. De jonge Carapaz fietste veel in de bergachtige regio van Carchi en op 15-jarige leeftijd sloot hij zich aan bij het lokale team Panavial-Coraje Carchense. 

Als belofte maakte de kleine Ecuadoraan al snel naam door in 2013 met minuten voorsprong het Pan-Amerikaanse kampioenschap te winnen op een loodzwaar parcours in Mexico.

Twee jaar later bevestigde hij zijn talent door als eerste niet-Colombiaan ooit de prestigieuze Ronde van Colombia voor beloften te winnen. Zo trad hij in de voetsporen van renners als Miguel Angel Lopez, Carlos Betancur en Sergio Henao.

Zijn straffe prestaties op het Amerikaanse continent bleven ook in Europa niet onopgemerkt en in 2016 kwam Carapaz op de radar van Eusebio Unzue, teammanager van Team Movistar.

Na enkele maanden als stagiair keerde hij terug naar zijn ouderlijke boerderij in Tulcan, maar al na enkele weken werd hij verrast door een telefoontje van Unzue.

“Dag Richard, Eusebio Unzue hier. Ik bel je omdat je volgend jaar bij mij in ploeg rijdt.” Carapaz schrok, maar hoefde niet lang te twijfelen. Zo werd de jonge klimmer een nieuwe pion binnen het team van Alejandro Valverde en Nairo Quintana. 

Na een aanpassingsjaar in de ploeg van Unzue werd 2018 voor Carapaz hét jaar van de
grote doorbraak. Eind april behaalde hij zijn eerste profzege in de Ronde van de Asturias en hij won er meteen ook het eindklassement.

Een maand later verscheen hij als outsider aan de start van de Ronde van Italië en daar liet hij meteen zijn klasse zien. Hij won er op straffe wijze de bergrit naar Montevergine en twee weken later stond hij in Rome op het podium als beste jongere. Carapaz werd 4e in die Giro.

Dat Carapaz hoge toppen scheert in Italië is geen toeval. Al jaren voor hij prof werd droomde Carapaz van 1 koers: “Als ik 1 profkoers zou mogen kiezen om te winnen, dan zou dat de Giro zijn. Nog liever dan de Tour.” 

Dit jaar trekt de ondertussen 25 jaar oude Ecuadoraan zijn Giro-succes dus onverstoord
door. 1 week voor het einde en met twee etappeoverwinningen in de achterzak ligt Carapaz op koers om een nieuw hoofdstuk in de sportgeschiedenis van Ecuador te schrijven.

Al had het Zuid-Amerikaanse land in het verleden nooit echt aandacht voor de wielersport. “Het voetbal verdrukt volledig alle andere sporten”, liet Carapaz al vroeger optekenen.

De klimmer is alvast op weg om het wielrennen eigenhandig op de kaart zetten in Ecuador. Zo was hij de allereerste Ecuadoraan die een profwedstrijd won op Europese bodem. Hij was ook de eerste Ecuadoraan die een rit won in een grote ronde en sinds vorige week is hij ook de eerste Ecuadoraan met een roze trui in zijn kast.

De wielergekte is alvast losgebarsten in zijn thuisland. Zo maakte een Ecuadoraans tv-programma al een ludiek supportersnummer ter ere van hun kampioen.

Of Carapaz binnenkort ook de eerste Ecuadoraan wordt die een grote ronde wint, dat
is nog even afwachten. Maar de heldenstatus in Ecuador, die kunnen ze hem alvast niet meer afnemen.