Ga naar de inhoud

Vangramberen: "Cheetahs waren nog straffer dan de Tornados"

 di 14 mei 2019 17:17
Camille Laus schreeuwt haar vreugde uit.
Camille Laus schreeuwt haar vreugde uit.

De verwachtingen overtreffen, is het allermooiste in de sport. Maarten Vangramberen legt ons uit waarom de prestaties van de Belgische aflossingsploegen op de World Relays in Japan zo bijzonder zijn. En waarom ze goed nieuws betekenen voor de toekomst.

"Loopsters kenden elkaar nauwelijks"

"Zowel bij de mannen als bij de vrouwen zijn we naar Japan getrokken, zoals de Rode Duivels naar het WK zouden gaan zonder Eden Hazard", zei Jacques Borlée na de derde plaats van de Tornados en de tweede plaats in de B-finale van de Cheetahs. Beide ploegen waren onthoofd.

 

"Wat de Cheetahs gedaan hebben, vind ik dé prestatie van het weekend. Ze stonden aan de start van het WK afstanden met maar 2 van hun 5 basisloopsters van het afgelopen EK. Margo Van Puyvelde was geblesseerd, Justien Grillet is chronisch op de sukkel en tot overmaat van ramp viel Cynthia Bolingo uit, de Eden Hazard van de ploeg."

 

"Camille Laus en Hanne Claes bleven over, samen met enkele youngsters. Paulien Couckuyt was er al bij op EK indoor in Glasgow. Ze liep daar niet, maar had zo wel al een groot kampioenschap meegemaakt en was nu niet onder de indruk. Lucie Ferauge en Liefde Schoemaker hadden een goede winter, maar geen enkele ervaring op dit niveau."

 

"Een tiende plaats is dan bijzonder straf, want de loopsters kenden elkaar nauwelijks. Dat is nochtans levensbelangrijk bij estafette. Je moet veel trainen en het moet klikken."

 

"Dat ze door hun 10e plaats naar het WK mogen is ook belangrijk voor de toekomst. De andere loopsters hebben nu geen haast om terug te keren, want een WK-ticket is binnen en we weten dat de vijver groter is geworden. Dat is nodig, want op een groot toernooi kan je niet én individueel lopen én met de aflossingsploeg de reeksen en eventuele verdere rondes."

"Ook als Kevin en Jonathan stoppen, kunnen Tornados doorgaan"

Voor de Belgian Tornados was het de 12e medaille op een groot kampioenschap. Een verrassing gezien het afzeggen van slotloper Kevin Borlée. "We raken die medailles bijna gewoon, maar eigenlijk is dit niet normaal", zegt Maarten Vangramberen.

 

"Kevin Borlée is een monster, die zich als een valk op zijn prooi stort als hij in de laatste rechte lijn een prooi ziet. In hun 23e finale halen ze ook een medaille zonder Kevin. Dat betekent dat de basis breder is geworden. Al is het natuurlijk te hopen dat Kevin tegen het WK opnieuw topfit is."

 

"De eerste finale van de Tornados was in 2008. Zo lang staan ze al aan de top. We weten nu dat hun project kan doorgaan als Kevin en Jonathan Borlée zouden stoppen na de Spelen in Tokio."