Pech nekt huilende Vanmarcke: "Ze hadden me er nooit afgereden"

Sep Vanmarcke zuchtte flink op de velodroom. "Ik was beter in mijn zetel blijven hangen", zei Vanmarcke kort na de finish. "Dan zou ik minder ontgoocheld zijn dan ik nu ben."

"Ik ben de laatste weken op fysiek en emotioneel vlak echt door de hel gegaan. Vorige week heb ik mezelf verrast in de Ronde. Mijn hoop was gegroeid en deze week heb ik nog keihard gewerkt om klaar te zijn. Ik wist dat ik nog altijd een kans maakte als ik alles perfect zou doen. En alles liep perfect en ik voelde mij super."

"Ik liep niet leeg op het einde zoals de voorbije jaren en op fysiek en tactisch vlak deed ik niets mis. Maar net voor de belangrijkste stroken begaf mijn fiets het en dat nekt volledig je benen. Ik kon niet meer schakelen. Ik deed er nog alles aan om er aan te blijven hangen en dat lukte ook, maar dan demarreren ze toch en dan kun je niet anders dan hen te laten rijden. Ook al had ik het in de benen."

"Ze zouden me er nooit afgereden hebben. Na mijn fietswissel reed ik nog voor een ereplaats, maar het zat de hele dag anders in mijn hoofd en het zat in mijn benen om te sprinten voor deze zege. Ik zou er niet ver van geweest zijn. Het is behoorlijk pijnlijk na deze weken."