"Minimumcontracten? Voor sommige renners vrees ik vooral periode na hun carrière"

Stijn Steels is ondertussen een gevestigde naam in het profpeloton, maar behoort niet tot het kransje renners die het grote geld verdienen. "Ik ben begonnen bij Topsport Vlaanderen en daar rijdt iedereen aan een minimumloon. Daar kan je mee rondkomen, maar moet je niet zot mee doen. Moest ik nu nog voor een minimumloon rijden terwijl ik een huis moet afbetalen, dan zou ik voorzichtiger moeten doen."

"Vooral beginnende renners tekenen een minimumcontract. In België is wielrennen groot, maar internationaal gezien liggen de budgetten laag en dus ook de lonen. Bovendien zijn er veel jonge renners die prof willen worden en daardoor tekenen sommige voor een broek en een trui, zoals wij zeggen." 

Vooral op continentaal niveau, het laagste niveau, kent Steels renners die voorzichtig moeten zijn om rond te komen, maar voor een grotere groep renners vreest Steels eerder de tijd na hun carrière. "Daar heb ik vooral angst voor. Op je 34e of  35e is een carrière vaak voorbij en begin je van nul. Veel renners hebben geen diploma en weten niet waar te beginnen. Dan val je in een zwart gat, terwijl er niets meer binnen komt."

Stijn Steels heeft het zelf even opgezocht. Met het budget van Zulte Waregem, zo'n 20 miljoen euro, kan je een grote WorldTour-ploeg onderhouden. "De budgetten in het wielrennen liggen veel lager dan in het voetbal omdat je geen inkomsten hebt als ploeg uit tv-geld of supporters. Alles komt van de sponsor."

"Ik heb gehoord dat Patrick Lefevere begin jaren 2000 geprobeerd heeft dat aan te pakken, maar als zelfs hij het niet kan. Het lijkt eigen aan de structuren van de sport. Anderzijds heb je ook sporten die het met minder doen dan het wielrennen. Kijk naar turners of zwemmers. Je mag niet de indruk hebben dat topsporters allemaal grootverdieners zijn."

Het omgekeerde, jonge renners die leergeld betalen aan kleine ploegen om deel van de ploeg te mogen uitmaken, lijkt Steels dan weer uitzonderlijk. "Vroeger zal dat misschien meer geweest zijn en nu gebeurt het misschien nog als een ploeg zijn budget echt niet rondkrijgt. Maar de meeste profs zijn dat op basis van hun kwaliteiten."

Oliver Naesen reed op alle niveaus van het profwielrennen en maakte dus ook kennis met allerlei verloningen. "Ik begon als hobbyrenner bij een continentale ploeg, werd daarna opgepikt door Topsport Vlaanderen en een jaar later reed ik in de WorldTour bij IAM Cycling. Ik heb het dus allemaal meegemaakt."

"Het kan dus snel de goeie richting uitgaan, maar het is niet voor iedereen zo makkelijk. Dat zie ik ook bij sommige trainingsmakkers. Het is soms armoe troef. Profrenners bij een continentale ploeg verdienen soms maar 9.000 euro per jaar, zonder dat de belastingen eraf zijn. Als je dan nog op stage wil of rollen wil kopen, dan schiet er niet veel meer over."

"Uiteraard is wielrennen niet hetzelfde als voetbal. Wij trekken ook minder kijkers. Maar als wij al zouden klagen, wat moeten triatleten, zwemmers of atleten dan wel niet zeggen? Terwijl die ook fantastische prestaties leveren."