Tafi moet plan (voorlopig?) opbergen: "Misschien is dit een teken van het lot"

"Zaterdagnamiddag was er een kleine koers in mijn geboortestreek", legt de Italiaan uit aan onze redactie. "De organisator vroeg me of ik wat ritme wilde opdoen, een extra training wilde inlassen. Dat heb ik dan ook maar gedaan. Zoals altijd was ik alert, want ik heb op de fiets nooit risico's opgezocht. Maar helaas zijn valpartijen onderdeel van de wielersport."

"Ik reed op kop van een omvangrijke groep van zo'n 140 renners. Een renner probeerde aan te vallen en keek wellicht over zijn schouder om te kijken of hij gevolgd werd. Ik voelde plots een stevige klap en daarna lag ik op de grond. En was er dus die sleutelbeenbreuk."

"Ik ben meteen weer op mijn fiets gesprongen, want dat doet een renner nu eenmaal. Ik heb mijn schouder weer in de kom getrokken, maar de scans hebben dus een breuk van mijn linkersleutelbeen aangetoond."

"Het is bijzonder hard", zegt Tafi. "Ik heb nooit iets gebroken in mijn carrière. Misschien is dit een teken van het lot. Maar ik laat mijn hoofd niet hangen. Ik wil alle mensen bedanken voor hun steunbetuigingen en ik zal volgende maand in Roubaix zijn, maar niet in de rol die ik wilde invullen."

Tafi lanceerde zijn project eind vorig jaar, maar zocht de voorbije maanden tevergeefs naar een ploeg. "Ik zou veel over die zoektocht kunnen vertellen, maar ik ben vooral blij en trots dat de Internationale Wielerunie UCI en organisator ASO zo welwillend waren."

"Ik had met hen een ander project uitgestippeld, maar dat komt er nu helaas niet. Dat er een plan was om me een tijdje voor het peloton te laten fietsen? Zoiets, ja."

Tafi moest de voorbije maanden wel veel kritiek slikken op zijn droom. "Er is me veel gezegd: sta je plaats af aan een jongere. Maar ik herhaal nog eens: het is nooit mijn bedoeling geweest om de plek in te nemen van een jongere, van iemand die de toekomst van deze sport kan kleuren. Nooit."

"Ik heb ook nooit geld gevraagd. Ik wilde gewoon aan de start staan van deze koers. Ik was bereid om een contract te tekenen en om dat akkoord daags na de koers al te verscheuren, zodat ik mijn plaats kon afstaan aan een neoprof. Die boodschap heeft blijkbaar niet iedereen begrepen."

"Je moet die kritiek aanvaarden. Dat hoort erbij en is eigen aan sport. Sommige ex-maats hebben kritiek geuit en dat deed misschien iets meer pijn. Johan Museeuw zei me: ik kan het niet, maar als jij het wil, waarom niet? Dat doet me plezier. Ik houd ervan als iemand open en eerlijk tegen je is. Met Johan heb ik een hele goeie band. Hij is altijd correct geweest met mij en ik met hem. Tussen ons is er vriendschap."