RIP Van Rossem, de olifant in de porseleinkast van de Formule 1

Jean-Pierre Van Rossem vergaarde eind jaren 80 fortuinen met zijn bedrijfje Moneytron, een computermodel waarbij socio-economische parameters werden gebruikt om de beurskoersen te bepalen.

Van Rossem deinsde er niet voor terug om uit te pakken met zijn dubieuze miljoenen. Zijn liefde voor snelle auto's uitte zich in een imposante verzameling Ferrari's, maar mondde uiteindelijk uit in een investering in de Formule 1.

Om de beloftevolle Belgische rijder Bertrand Gachot te helpen stak Van Rossem zijn geld in het Onyx-team, later Onyx-Moneytron-team. Toen de renstal in financiële problemen kwam, bleef Van Rossem maar geld pompen. Zo werd de flamboyante zakenman eigenaar van het team.

Na een moeizame start nestelde Onyx-Moneytron zich, mede door het technologische vernuft van ingenieur Mike Earle, in de subtop van de F1. Hoogtepunt was de 3e plaats van Stefan Johansson in de GP van Portugal.

Maar het feest bleef niet duren. Van Rossem wou in 1990 nog een stap hogerop zetten en sloot een deal met Porsche als motorleverancier. Die deal sprong af en in een vlammende persconferentie kondigde Van Rossem zijn afscheid uit de F1 aan.

Ook na zijn avontuur in de Formule 1 bleef het hart van Jean-Pierre Van Rossem kloppen voor de snelle auto's. Door financiële problemen - toen het Moneytron-kaartenhuisje instortte, belandde hij in de cel - moest Van Rossem het wel op een kleinere schaal zoeken. Letterlijk, want met het slot racen (met elektrische miniatuurauto's over een piste razen) poetste hij een oude passie op. Van Rossem organiseerde zelfs zijn eigen WK slot racing.

Ook in het voetbal bleven de lange, grijze haren van Van Rossem niet onopgemerkt. Samen met zijn zoon was hij een vurige supporter van Cercle Brugge, de vereniging uit zijn geboortestad.