Ga naar de inhoud

meest recent

De grote uitdaging: tonen dat België een volwassen groep geworden is

 vr 14 december 2018 14:53
De Red Lions na hun overwinning tegen Duitsland.

Zaterdagmiddag strijden de Red Lions in India voor een finaleticket op het WK hockey. Engeland is de hindernis richting zilver of goud. Onze man ter plaatse, Eddy Demarez, blikt vooruit naar de confrontatie.

Duels België - Engeland

toernooi match uitslag
Champions Trophy 2012, plaatsingsmatch 5-8 België - Engeland 4-0
World League 2013-2014, kwartfinales België - Engeland 0-1
EK 2013, halve finales België - Engeland 3-0
WK 2014, laatste groepsmatch België - Engeland 2-3
Champions Trophy 2014, groepsmatch België - Engeland 1-1
Champions Trophy 2014, voor plaats 7 België - Engeland 2-3
World League 2014-2015, halvefinaletoernooi België - Engeland 2-2
World League 2014-2015, finaletoernooi België - Engeland 3-3
Champions Trophy 2016, groepsmatch België - Engeland 3-3

Revanche nemen voor het WK 2014

Engeland is het nummer 7 van de wereld. Vooraf werden de Engelsen zelfs niet bij de nochtans uitgebreide lijst van maar liefst 6 kanshebbers op de wereldtitel gerekend.

 

En toch kunnen de Lions maar beter op hun hoede zijn want Engeland is een stevig blok dat weliswaar niet overloopt van de individuele klasse, maar wel een uitstekende wedstrijdmentaliteit heeft, defensief oerdegelijk is en moeilijk uit verband te spelen. 

 

Bovendien is Engeland een ploeg waarover de Lions wel eens durven te struikelen. Doorgaans zijn ze in de onderlinge duels de betere ploeg, maar toch winnen ze niet zo vaak.

 

De enige keer dat ze op een groot toernooi de Engelsen echt makkelijk overwonnen, was in de halve finale van het EK 2013 in Boom.

 

Een jaar later, op het WK in Den Haag, hield Engeland de Lions uit de halve finales. In het laatste groepsduel zou een gelijkspel toen nochtans genoeg geweest zijn voor de Lions om door te stoten naar de strijd om de medailles.

 

Engeland had op dat toernooi ook nog geen grootse indruk nagelaten en het zou wel even lukken, was toen de algemene overtuiging, ongetwijfeld ook met het EK van een jaar eerder in het achterhoofd. Helaas…

 

De Lions speelden hun recht op de video-referral al snel kwijt omdat die een beetje lichtzinnig al erg vroeg in de match ten onrechte werd aangevraagd. Toch leek alles nog goed te komen toen Tanguy Cosyns in de slotfase 2-2 gelijk maakte. Maar toch werd het nog 3-2 voor Engeland.

 

Die fatale treffer was er wellicht nooit gekomen als de Lions de video-referral niet waren kwijtgespeeld. Van de ploeg die toen een enorme ontgoocheling opliep, zijn er hier in Bhubaneswar nog 11 (eigenlijk zelfs 13 wanneer we de ongelukkige Dohmen en Stockbroekx meetellen) op de afspraak. Revanche zal zeker een drijfveer zijn. Ook al blijven er van het Engelse team van 2014 nog maar een handvol spelers over.

Tonen dat ze volwassen groep geworden zijn

De grote uitdaging voor de Lions, morgen, is tonen dat ze een volwassen groep geworden zijn, dat ze klaar zijn om te oogsten waar ze nu al meer dan 10 jaar lang keihard voor werken: een hoofdprijs. Kortom, dat ze geleerd hebben uit de fouten die ze in het verleden maakten.

 

Uit die wedstrijd tegen Engeland op het WK in 2014 leerden ze bijvoorbeeld dat ze altijd voluit moeten gaan, ook al hebben ze in een wedstrijd genoeg aan een gelijkspel.

 

In Rio trapten ze in de val van de onderschatting. De spelers waren daar zo euforisch na de topprestatie in de halve finales tegen Nederland dat ze niet meer fris in hun hoofd geraakten voor de finale tegen Argentinië.

 

Hebben ze genoeg geleerd uit die fouten die ze duur betaalden (geen medaille in Den Haag, geen goud in Rio). De val waar ze nu kunnen inlopen is dezelfde als die in Rio: de moeilijkste horde op weg naar de finale is genomen.

 

Na Duitsland is Engeland in theorie een makkelijker laatste obstakel. De Lions zijn op papier duidelijk favoriet. Hopelijk stoten ze zich geen tweede keer aan de steen van de euforie en de onderschatting. 

Niet gevierd na winst tegen Duitsland

Als we ze op hun woord mogen geloven, dan zal dat hier ook niet meer gebeuren. Er is helemaal niet gevierd na de winst tegen Duitsland.

 

Allemaal verkondigden ze dezelfde boodschap gisteravond en vandaag opnieuw: "We zijn nog niet klaar. Onze missie hier is niet een plaats in de halve finales. We zijn gekomen voor goud. Feesten doen we zondagavond pas, na de finale." Welaan dan… 

Een aantal feitelijke vaststellingen die het beste laten verhopen voor de eindfase van het WK:

  • De Lions hebben in hun laatste twee wedstrijden (tegen Pakistan en Duitsland) geen enkele strafcorner tegen gekregen. Dat is heel erg uitzonderlijk in het hockey. En al helemaal wanneer één van de tegenstanders een topland als Duitsland was.
  • De Lions hebben al drie keer een achterstand weggespeeld op dit WK. Ze deden dat een eerste keer tegen India en daarna tegen Zuid-Afrika en Duitsland. Dat zorgt voor heel veel zelfvertrouwen. De spelers zullen bij een achterstand niet snel in paniek raken.
  • Er zit onmiskenbaar een stijgende lijn in de prestaties. Het begin was zwak tegen Canada, wisselvallig tegen India en matig tegen Zuid-Afrika. Daarna stonden de Lions er tegen Pakistan en waren ze top tegen Duitsland.
  • Met Alexander Hendrickx hebben de Lions er een troef bij op de strafcorner. Hij vond al 5 keer de weg naar doel.
  • Het gevoel dat het toch nog beter kan. Elke wedstrijd wordt er sterker gepresteerd en toch zijn er nog altijd dingen die beter kunnen. Gisteren tegen Duitsland was dat vooral de eigen strafcorner. Er werd er maar 1 van de 9 benut. Daarbij dient wel gezegd dat Tobias Walter erg sterk stond te keepen in het Duitse doel en dat de Duitse uitlopers het ook voortreffelijk deden. 

Eddy Demarez