"De speeltijd is voorbij, het WK hockey kan nu echt beginnen"

Op 28 november mochten de Lions het toernooi openen tegen Canada maar eigenlijk begint het WK vandaag pas met de gloednieuwe tussenronde. Daarin moeten alle landen die in de groepsfase tweede of derde geëindigd zijn het tegen elkaar opnemen, de verliezers zijn uitgeschakeld.

Bij de echte toplanden, waarbij België nu toch al een jaar of 6 gerekend wordt, is 10 december aangestipt als de echte startdatum van de strijd om de wereldtitel. De speeltijd is voorbij, het WK kan nu echt beginnen.

Australië, Nederland, Duitsland, Argentinië, India en België, stuk voor stuk beschouwden ze de groepsfase als veredelde oefenmatchen om nog wat uit te testen, te ‘finetunen’ voor de echte strijd losbarst. Nog niet alles prijsgeven over de getrainde varianten op de strafcorner. Dat is altijd weer het belangrijkste geheimpje dat bewaard wordt voor wanneer het er echt op aankomt.

Normaal duurt een WK dik twee weken, nu net geen 3 weken. Er wordt ook voor het eerst gespeeld met 16 landen, voorheen waren dat er 12. De formule is ook gewijzigd en dat is gunstig voor de kleinere landen. Er is namelijk meer kans op verrassingen.

Het heeft dit keer twee, weliswaar kleine, verrassingen opgeleverd: Ierland en Spanje liggen al uit het WK na de groepsfase. Voor België is deze formule ook minder gunstig. Volgens het oude systeem zouden ze vlotter de halve finales en dus de strijd om de medailles halen. Nu stuiten ze al in de kwartfinales op Duitsland.

De Lions hadden de laatste jaren de gewoonte bijzonder sterk te starten en naar het einde toe wat minder te worden. Decompressie was het na de prachtige halve finale tegen Nederland op de Spelen in Rio. De finale tegen Argentinië ging zo de mist in.

Vorig jaar vernederden de Lions Nederland met 5-0 in de groepsfase van het EK. Mogelijks maakte het hen net te weinig scherp in de finale tegen datzelfde Nederland. Zowel op de Spelen als op het EK heeft het hen wellicht het goud gekost.

Zelfs de gloednieuwe tussenronde, waar we nu zijn aanbeland, is eigenlijk nog een uitloper van de opwarmfase.  Van de zes eerder genoemde toplanden moeten enkel België en Nederland in die tussenronde opdraven.

Als Nederland morgen struikelt over Canada dan zou dat zowat de grootste verrassing van de laatste veertig jaar zijn. Onze Red Lions zouden normaal ook niet echt een kind mogen hebben aan Pakistan.

Pakistan speelt net als India een soort kick and rush hockey, de Lions noemen het graag pingpong-hockey. Daaronder mag u verstaan dat ze graag spelen vanuit de reactie: bal afpakken, zo snel mogelijk (vaak met de lange bal) in de cirkel van de tegenstander geraken en daar dan hopen op een succesvolle deviatie om te scoren.

Het verschil tussen India en Pakistan is dat India het publiek achter zich heeft en bovendien een hoger niveau haalt dan Pakistan. Pakistan is te afhankelijk van enkele spelers die dan ook haast niet gewisseld worden tijdens de wedstrijd.

Dat breekt hen naar het einde van de matchen vaak zuur op want in het laatste kwart is de tank van de sleutelsspelers echt wel leeg. Bovendien begint Pakistan aan de barragematch met een dag minder recuperatie dan de Lions.

Op een uitzonderlijk goede dag kan Pakistan wel eens winnen van een topland, vraag dat maar aan de Nederlanders.... Op de Champions Trophy van 2014 verloor Oranje in de kwartfinales van Pakistan, waarna Pakistan ook nog voorbij India geraakte om pas in de finale te sneuvelen tegen Duitsland.

Onze Lions speelden afgelopen zomer nog twee keer tegen Pakistan op de Champions Trophy in Breda. Het werd twee keer een overwinning voor de Lions, 4-2 in de groepsfase en 2-2 (2-1 in de shoot-out) in de wedstrijd voor de vijfde plaats. Hele belangrijke voetnoot hierbij: de Champions Trophy wordt door de toplanden eerder gezien als een veredeld oefentoernooi waarin ze wat dingen uitproberen en jonge spelers ervaring laten opdoen. Kortom: niet echt een waardemeter. 

Eddy Demarez