Prutsen met shirts en een primeur voor Boonen, Indy Boonen

Oostende-coach Gert Verheyen gooide hem als joker in de strijd op het eind van het duel op Zulte Waregem: Indy Boonen bedankte met de 1-1-gelijkmaker. Coach én speler waren dolblij. "Dit is mijn 1e goal uit mijn carrière én bij mijn 1e baltoets ging de bal meteen binnen. Ik dacht niet na, maar wou gewoon sjotten: hij ging fantastisch binnen."

Boonen - zoon van ex-prof Jacky Boonen van Lierse, Lokeren en Beveren - is in de zomer overgekomen van de U23 van Manchester United. Hij krijgt af en toe wat minuten, maar kon zich nog niet helemaal manifesteren. "Dat is niet makkelijk. Je probeert elke de beste te zijn op de training. Als je kansen krijgt, zoals nu, moet je die pakken. Ik moet elke dag hard blijven werken. Ik ben nog jong, dat is nog iets moeilijker. Maar als ik zo blijf doordoen, komt het wel in orde."

Iemand die zijn kans gegrepen heeft, is Sofyan Amrabat bij Club Brugge. De Nederlands-Marokkaanse voetballer mocht vorige week invallen op Zulte Waregem en stond in de basis in Dortmund. Ook tegen Standard was hij sterk mét als bekroning de 3-0. Achteraf mocht hij dan ook van een verdiend badje genieten, samen met de geblesseerde Dennis.

Het was een gek zicht bij Anderlecht-Genk: zowel Ivan Santini, als Ally Samatta had een Gouden Stier op de rug. De topschutter krijgt dat embleem opgespeld en laat nu Santini met 11 stuks dat zijn. Samatta telt er 10, maar was daarmee wel de vorige leider. Het bleek om een vergissing te gaan, aldus Genk. De Pro League had de prints van de Gouden Stier naar Genk opgestuurd, de materiaalman had die nietsvermoedend bevestigd. "Ik vond het vreemd dat ook Santini met een stier rondliep", lachte de Tanzaniaan. "Maar ik trek het shirt aan dat klaarligt."

Moeskroen-coach Bernd Storck rekende op de spitskwaliteiten van Mbaye Leye, toen hij die uitgerekend op zijn 36e verjaardag de wei instuurde om de 1-0 van Kortrijk ongedaan te maken. Goals maakte hij niet.  Leye viel vooral op met zijn nummer 1+8. De uitleg: hij wilde per se met rugnummer 9 spelen, maar dat was voor Mbombo. Dus koos hij 18, waarbij de materiaalman er 1+8 van maakte, ook 9.

Het was een emotionele avond voor Anthony Van Loo zaterdag: de verdediger van Kortrijk nam er afscheid van zijn ploegmaats en het publiek van Kortrijk voor de match tegen Moeskroen. Van Loo speelde al 10 jaar voetbal met een defibrillator. Die redde in 2009 zijn leven met Roeselare tegen Antwerp en in mei van dit jaar deed die opnieuw zijn werk in Kortrijk-Moeskroen. Van Loo hoopte nog op een comeback, maar besliste na overleg met de cardiologen vorige maand te stoppen. 

Het moet pijn hebben gedaan bij Van Loo - zijn afscheid van het voetbal. Wat zeker ook pijn deed in het Guldensporenstadion, waren de ballen in het gelaat van Galitsios en D'Haene.