Analyse: "Tubeke maakt 1B spannend tegen Union"

Vooral pech en de wekenlange schorsing van topschutter Thomas Henry hadden een negatief effect op de resultaten van Tubeke. Het bestuur behield het vertrouwen in trainer Bracconi en werd daarvoor beloond.

Hoe je het ook draait of keert, een klassement heeft altijd een gevaarlijke invloed op de mindset van spelers in de beleving van een wedstrijd. Als trainersstaf voel je dat vaak al aan tijdens de trainingsweek en dan wordt het er ongetwijfeld meermaals ingepompt dat onderschatting uit den boze is.

Voer voor psychologen of je het gevoel van onderschatting daardoor misschien nét nog meer aanwakkert, maar er niet op wijzen lijkt me ook niet aan de orde.

Union zag KV Mechelen en Beerschot Wilrijk vrijdagavond al gelijkspelen en kon zo medeleider worden in de tweede periode. Tubeke was gesterkt door het nieuwe verlies van KSV Roeselare en kon zich voor het eerst wegspelen van die laatste stek.

De Brusselaars zijn aanvallend op hun sterkst in de omschakeling die ze ontzettend doelgericht en aan een hoog tempo uitvoeren. Hoe hoger de tegenstander opschuift, des te gevaarlijker worden hun vier meest aanvallende spelers. Eerder al bleek Union moeite te hebben te scoren als de tegenstanders die ruimte niet prijsgeven.

Tubeke had dan uiteraard ook zijn analyse klaar. Vanuit een laag blok zorgde het ervoor dat de Unionisten niet zomaar in de rug konden lopen. Waar Tubeke bovendien seizoenenlang gekend stond als een beenhard, defensief collectief in een aanvallend erg direct spel, maakte coach Bracchoni van de roodhemden een voetballend team.

Hij vormde zijn systeem intussen om naar de populaire 3-5-2-aanpak. Met weinig baltoetsen kozen ze voor het balbezit, zonder daarbij echt snel de diepte te zoeken. Een “passing side” zowaar.

Union onderging grotendeels het balbezit, maar leek er - ondanks dat flinke overwicht van Tubeke - vrij gerust in. Het kreeg zowaar de beste kans via Selemaini na een scherpe en snelle omschakeling.

Tot net voor de rust de onvermijdelijke Thomas Henry de thuisploeg de 1-0 bezorgde : een counter met slechts twee acteurs, de spitsbroeders Nemane en Henry.  De Brusselse gemakzucht samengevat in 1 moment : dubbele dekking in de 16 op de spits, maar geen enkele druk op de bal. Een 1-0 in minuut 45, het zal in beide kleedkamers zijn invloed wel gehad hebben.

Alhoewel: na een kwartiertje in de tweede helft kon Agyiri - ook al dubbel
gedekt zonder druk op de bal - aanleggen en met een klasseflits de 2-0
binnenkrullen. Les niet geleerd en dus einde verhaal.

Bij Selemaini van Union kookte het potje over: hij ging onbesuisd met de voeten vooruit naar de bal en werd met rood weggstuurd. Het was ooit anders in het Stade Leburton.

Intussen zet de 24-jarige Thomas Henry zich, niet alleen met 9 goals uit 12 wedstrijden maar vooral als complete aanvaller, met stip op vele shortlisten. Benieuwd wie deze aanvaller binnenhaalt.