Vandenbempt: "Prestatie van Anderlecht zou strafbaar moeten zijn"

Ik wil eerst en vooral ook eens onderstrepen hoe goed Eupen wel was in die eerste helft: zoveel druk naar voren, zoveel verbetenheid in de duels, zo goed gevoetbald met Garcia - toch al 37 jaar - als geweldige regisseur. Hein Vanhaezebrouck zei het na afloop ook al, Eupen voetbalde eigenlijk zoals je dat van Anderlecht mag verwachten.

De prestatie van Anderlecht, vooral voor de rust, was collectief en individueel ontluisterend en beschamend. Het zou zelfs strafbaar moeten kunnen zijn: geen fut, geen lef, geen gevaar, technisch was het pover. Er was nauwelijks een lichtpunt. Een en al doffe ellende. En dat is eigenlijk gewoon onbegrijpelijk.

Oké, Bakkali en Dimata waren er niet bij. Dat waren de meest bepalende spelers van de afgelopen weken en een overschot aan bepalende spelers heeft Anderlecht al niet op dit moment. Maar dan kan je nog altijd niet uitgelegd krijgen dat – wetende dat alle concurrenten punten hebben laten liggen – je zo’n eerste helft speelt.

Als je na een paar maanden kijkt naar de prestaties en je vergelijkt die van Anderlecht met die van andere clubs, ook Antwerp en STVV bijvoorbeeld, dan speelt Anderlecht toch veel te vaak als een hopeloze middenmoter.

Ivan Leko heeft het officieel gemaakt: Club heeft opnieuw een keepersprobleem. Het is hen niet aangepraat door de pers. Leko was al hard, hij zei: "We hebben 15 wedstrijden gespeeld en onze doelman heeft nog geen enkel punt gepakt". Dat is helaas ook een juiste vaststelling. Er waren een paar flaters, maar er was vooral veel te vaak onzekerheid. Letica heeft veel te vaak aarzeling uitgestraald. Hij boezemt op dit moment geen vertrouwen in. Dat is een probleem."

"Helemaal dodelijk is de klap die een ploegmaat, met name Ruud Vormer, hem gaf na de match: “Onze keeper moet dringend een keer punten gaan pakken”. Dat is zeer pijnlijk. Ivan Leko moet zich sinds zaterdag weer het hoofd breken over het vraagstuk of hij Letica laat staan of teruggrijpt naar Horvath. Dan zijn we terug bij af, bij vorig seizoen. Toen heeft Club een keer of 5, 6 van doelman gewisseld.

Maar Club heeft nog wel meer problemen dan enkel en alleen de doelman. Te veel spelers halen hun niveau niet van het voorbije jaar, daarbij onder anderen Vormer en Nakamba. En er zijn er nog een paar. En in zo’n periode heb je ook al wel een keer pech, zoals op Stayen met dat tweede doelpunt, of zoals tegen Monaco. Maar de beste ploeg van het land, dat is Club Brugge nu ook al een tijdje niet meer.

Het betere voetbal was te zien in Standard-Genk. Dat werd een logisch gelijkspel. Doelman Ochoa van Standard was mee de uitblinker. Dat had er mee te maken dat Genk beter op doel trapte dan Standard. Het was vooral een zeer positieve topper: fel, intens, geladen, met twee ploegen die verzorgd en vooruit probeerden te voetballen.

En zeker in het eerste halfuur en in een periode na de rust elkaar ook goed controleerden. Ze verdedigden goed. Het was niet heel de tijd topspektakel, maar er zat wel alles in wat een wedstrijd aantrekkelijk maakt. En na een felle match konden de twee coaches elkaar sportief de hand schudden en zelfs meer. Het was dus een heel positieve namiddag voor het Belgische voetbal.

Het zijn ook twee ploegen die het Europees goed hebben gedaan, ieder op zijn manier. Genk heeft twee lastige verplaatsingen, naar Besiktas en Standard, complexloos afgewerkt. Zo bevestigt het altijd maar opnieuw al het positieve dat we al een heel seizoen over de ploeg vertellen. En Standard heeft toch ook twee moeilijke wedstrijden tegen sterke tegenstanders op karakter overleefd. Dat was allemaal prima.

En dan was er nog een trainersontslag. Niet winnen is buiten, dat was de simpele logica van voorzitter Roger Lambrecht, die nu zo ongeveer alleen overblijft met zijn spelers op Daknam. Alleen omdat het Peter Maes was, met zijn grote verdienste in het verleden, dat Lambrecht zo lang heeft gewacht. Als je na 12 speeldagen maar 6 punten hebt en matig voetbalt, dan is de trainer natuurlijk ook mee verantwoordelijk.

En in zo’n situatie gaan spelers zich sneller ergeren aan de stijl van Peter Maes. We kennen hem als een zeer aanwezige en zeer harde trainer met veel druk op de spelers. Al gaf hij zelf aan dat hij dat de voorbije weken wat minder heeft moeten doen precies door de precaire situatie en het gebrek aan vertrouwen. Dus het kan dat sommige spelers vanaf nu toch een beetje bevrijder gaan voetballen en misschien voelt het voor de coach na die moeilijke periode , waarin hij ook een nachtje in de cel moest doorbrengen, ook aan als een soort bevrijding.

Maar ik denk dat iedereen die Lokeren een beetje volgt weet dat de fundamentele problemen veel dieper zitten dan alleen maar de trainer. Het is intussen een beetje een eenmansclub geworden, zonder moderne structuur, zonder sportieve visie of beleid, met een soort half voorbijgestreefde infrastructuur en een dalend aantal supporters. En ik denk dat de redding echt niet meer zal komen van Roger Lambrecht.

Zijn laatste daad  moet de verkoop van de club aan een goeie kandidaat zijn. Voor alle duidelijkheid: Lambrecht verdient een standbeeld voor alles wat hij al die jaren met Lokeren heeft gedaan. Dat is geweldig. Maar hij is wel de eerste om te zeggen dat verdiensten uit het verleden niet tellen, kijk maar naar Peter Maes. De voorbije jaren heeft hij slecht gewerkt. Als hij een trainer was, dan had hij zichzelf al lang aan de deur gezet.