Tactische analyse van KVM-Roeselare: de ene 4-4-2 is de andere niet

De reeks van KV Mechelen is intussen indrukwekkend: 5 competitiewedstrijden op een rij afsluiten zonder tegentreffer en daarin zelf 14 goals scoren: duidelijker kan een vormcurve niet getekend zijn. 

Vrancken vormde de Mechelaars om tot een dominant en uitermate verzorgd voetballend en vaak over de grond combinerend elftal. Hij doet dat vanuit een 4-4-2-systeem,  maar belangrijker zijn de vele loopbewegingen van de spelers zonder bal en de keuze om dat zo hoog mogelijk op het veld te doen.

Bij Roeselare viel Nicolas Rajsel (ex-KV Oostende) uit, maar toch hield Jordi Condom met Aoulad zijn andere creativeling op de bank.

Het toonde de tactische intentie van de West-Vlamingen helemaal aan: een platte 4-4-2 (zie foto hieronder) met veel duel- en werkkracht moest ervoor zorgen dat KV Mechelen niet in staat zou zijn zijn combinatiespel op te dringen.

De ruimtes in de rug en tussen de linies werden klein gehouden en op de eigen speelhelft werd de speler in balbezit vrij goed onder druk gezet. Aanvallend gokte Roeselare op de tegenaanval om via de snelheid van Samyn of Saviour een doelkans te forceren.

Het is in ieder geval het meest beproefde recept van de underdog op bezoek bij de favoriet. Zolang het verdedigende blok standhoudt, groeit het vertrouwen in puntengewin, en moet een tegenstander in de tweede helft geleidelijk aan meer ruimte prijsgeven in de rug.

En bij een 0-0-stand kan één geslaagde tegenaanval op een stilliggende bal voldoende zijn. Het was het verhaal voor KV Mechelen in de thuisnederlaag tegen Lommel. Mechelen moest dus te allen tijde scherp en geconcentreerd blijven, wat het - ongetwijfeld door het nodige vertrouwen - feilloos deed. Gevolg: Roeselare kwam aanvallend niet in het stuk voor.

Maar ook KV Mechelen had het met die 0-0-stand niet makkelijk. Ze vonden de ruimte niet en konden te weinig echte diepgang brengen. De tijd tikte weg in de tweede helft en het Roeselaarse blok stond als een huis.

Wanneer Mechelen-speler Tainmont ook nog eens een strafschop tegen de paal trapte, kreeg het geloof op puntengewin een enorme boost.  Dat geloof maakte echter snel plaats voor frustratie toen Roeselare met 10 verder moest na een onterechte uitsluiting voor Gravenberch. Het veranderde hun plan om vanuit een verdedigend blok te vechten voor een punt natuurlijk niet.

En dat blok breken kan het makkelijkste met…een stilstaande fase. Mera kopte iets voorbij het uur een hoekschop binnen aan de tweede paal en  Onur Kaya etaleerde zijn vorm met een heerlijke trap uit de tweede lijn. Dat het in de extra tijd nog 3-0 werd, maakte het voor Roeselare enkel zuurder.

Het is een beetje het lot van de keuze om voor een punt te spelen: er mag
eigenlijk niks misgaan, tenzij je zelf kan scoren. De rode kaart zat de Roeselaarse trainer Condom erg hoog: hij haalde in alle interviews zwaar uit richting wedstrijdleiding. Begrijpelijk is het zeker, want Gravenberch was een erg bepalende speler in de balrecuperatie, maar in de huidige sfeer toch wat misplaatst.

Mechelen-doelman Verrips krijgt door de Mechelse reeks de eer van het nieuwe record in 1B : de langste reeks zonder tegendoelpunt. Mooi voor de doelman, maar eigenlijk hoort die verdienste aan de hele ploeg toe. Clean sheets zijn leuke triggers voor een doelman, maar tegengoals vermijden doe je echt wel als team.