Michel Wuyts over Tour 2019: "Ik vind het een draak van een parcours"

Het is duidelijk dat de parcoursbouwer niet veel heeft geleerd uit de voorbije ronden, die gebukt gingen onder een gebrek aan spektakel. Ik vind het Tour-traject van 2019 een draak van een parcours.

Het zou wel eens kunnen dat we in de Tour van 2019 dezelfde weg opgaan als de Tour van 2018: ik vrees dat de strijd tussen de klassementsmannen pas zal beginnen in de 14e etappe (op de Tourmalet).

De sprinters zullen zich ook niet echt in de handen wrijven. In de eerste Tour-helft duiken er in etappes obstakels op in de finale waar iemand à la Van Avermaet en Benoot toch wel een slag kan slaan met het oog op ritwinst. Niet zozeer met het oog op de gele trui.

Ik kan wel leven met een bergetappe van 123 kilometer over de Iseran (rit 19). Ik kan ook wel leven met de 20e etappe, met aankomst boven in Val Thorens. Dat is een etappe van 131 km. Dat vind ik prettig en puik. Als commentator ben je dan extra geconcentreerd, omdat het al vanaf de start kan openbarsten.

De etappe tussen Embrun en Valloire (rit 18) vind ik een draak van een etappe. Dat is een rit van 207 kilometer, met de Col de Vars, de Izoard en de Galibier.

Ik kan niet begrijpen dat parcoursbouwer Gouvenou een traject neerzet waar hij naar eigen zeggen niet te veel heeft over nagedacht en waar hij geen “speciallekes” heeft opgezocht.

Gouvenou poot een afschrikmodel neer in de slotweek, van zaterdag tot zaterdag. Maar het is al voldoende bewezen dat de allergrootsten door zo’n afschrikmodel geen strijd durven te leveren in de weken daarvoor.

Het wordt opnieuw het grote wachten. Op La Planche des Belles Filles (rit 6) na vrees ik dat klassementsmannen het spel der controle zullen spelen en met dankbaarheid zullen kijken naar de sprintersploegen in vlakke etappes.

Krijgen we opnieuw een deprimerende eerste Tour-helft? Zolang er landgenoten meespelen, ga je er toch in op. In de passage door de Vogezen zie ik wel al snel landgenoten de wedstrijd opfleuren, dan denk ik aan de 5e etappe naar Colmar.

En ook in het Centraal Massief kunnen landgenoten meestrijden voor ritwinst, bijvoorbeeld in de etappes naar Brioude (rit 9) en Albi (rit 10). Dat zijn etappes met een opeenvolging van hellingen en smallere wegen. Het uitgelezen terrein voor vluchters. 

Tom Dumoulin is niet tevreden door het kleine aantal tijdritkilometers. Ik geef hem daarin volkomen gelijk. Men heeft Dumoulin een loer gedraaid alsof men angst heeft dat hij de Tour zal winnen, terwijl hij voor mij net de figuur is

die de Tour mag winnen.

Door maar 27 individuele tijdritkilometers voor te schotelen, zal het mentale front van Dumoulin en andere tijdrijders geteisterd zijn.

Ik had minstens op dubbel zoveel individuele tijdritkilometers gerekend. Maar kijkcijfers bewijzen dat tijdritten niet sexy zijn.

Ik vind het jammer, want een goed uitgesponnen tijdrit is de basis van een rittenkoers. Ik ben zelf fan van 2 tijdritten: een korte met klimwerk en een langere van ongeveer 50 kilometer. Maar dat durft men niet meer aan. Uit angst voor een gebrek aan aandacht en uit angst dat iemand te ver zal weglopen.

Men zegt dat deze Tour gemaakt is voor klimmers. Is dat een boutade of een algemeenheid waar je altijd mee wegkomt?

Mag ik erop wijzen dat het Tour-podium dit jaar bestond uit Thomas, Dumoulin en Froome. Dat zijn in mijn ogen meer tijdrijders dan klimmers. Ook de 4e, Roglic, is meer tijdrijder dan een klimmer.

Tijdrijders zijn dus mannen die meestal ook goed bergop rijden. Ze zijn zo klaargestoomd voor de Tour dat ze ook in het gebergte niet meer worden weggereden door de klimmers. Integendeel, in de voorbije Tour werd klimmer Bardet weggereden in het gebergte. 

Ik vind het jammer dat er een schamel aantal tijdritkilometers ingepland is in een Tour ter ere van Eddy Merckx, misschien wel de grootste tijdrijder aller tijden. Maar anderzijds bleek dat die tijdrijders de tijdritten niet nodig hadden om de Tour naar hun hand te zetten. Het is dubbel.

Men wil nog eens een Fransman de Tour zien winnen. Bij het uitbouwen van het parcours heeft men ongetwijfeld aan Bardet gedacht. Maar volgens mij zal Bardet de Tour niet winnen.

Ik denk dat we uiteraard weer bij Team Sky zullen terechtkomen. De overnemers van het bedrijf Sky hebben de garantie gegeven dat ze nog voor x aantal jaar zullen doorgaan.

Team Sky zal op zijn paasbest verschijnen aan de Tour-start met een tactisch plan. En de rest zal al blij zijn als ze Sky kunnen volgen.

Ik hoop uit de grond van mijn hart dat Thomas naar de Tour gaat en niet uitwijkt naar de Giro en de Vuelta. Dan hebben we misschien nog een duel met Froome.

Ik vind het trouwens een fantastische zaak dat Brussel de start heeft binnengehaald, naar aanleiding van de 50e verjaardag van Merckx’ eerste Tour-zege.

We hebben volgens mij ook de opdracht om tijdens de Tour van 2019 een heel brede aandacht te geven aan de Tour van 1969. Vooral ook om de polsslag van de tijd van toen nog eens te voelen.

Alle mensen die nu 40 jaar zijn, hebben Merckx nooit weten koersen. Ze hebben Merckx leren kennen dankzij mondelinge overlevering, filmpjes op YouTube, documentaires of een boek. Maar de impressie van de figuur van Merckx in de etappes van die overrompelende Tour hebben ze niet.

En de mensen van 20 jaar en jonger kennen de naam Merckx wel, maar ze weten niet meer wat hij allemaal heeft klaargespeeld in zijn carrière.

Ik vind het wel wat jammer dat Vlaanderen er wat bekaaid vanaf komt bij de Tour-start. Eddy Merckx heeft altijd gesteld dat hij Belg is. Hij zal met het uitbouwen van het parcours niet veel zaken gehad hebben.

Ik vind het jammer dat enkel door de uitdrukkelijke vraag van de burgemeester van Geraardsbergen uitgeweken werd om de Muur en de Bosberg op te nemen in het parcours.

De Tour doet daarnaast een stukje Vlaanderen aan via Overijse en Tervuren om naar Wallonië te gaan. Maar al bij al vind ik dat maar minnetjes.