Evenepoel na magistraal WK: "Ik heb nooit gepanikeerd na pech"

"De jongens hebben echt goed gewerkt", opende Remco Evenepoel zijn interview voor de podiumceremonie. "Ik kwam ten val voor de eerste klim. Dat was een belangrijk punt, want ik wist dat het daar zou scheuren. Als je net dan valt, is dat brute pech."

"Ik moest van wiel wisselen en dat duurde redelijk lang. Mijn mecanicien had me niet gezien en was het wiel van een ploegmaat aan het vervangen. Ik moest een halve minuut wachten en ik zat op bijna 2 minuten van de koplopers."

"Maar ik heb nooit gepanikeerd, want ik voelde dat mijn benen echt goed waren. Ik kon op mijn gemak terugkeren. Dat is maar beter ook. Als je panikeert, dan loopt het fout."

"Ik was mijn hartslagmeter wel kwijtgeraakt. Ik vond het toch belangrijk om die bij me te hebben, om de wattages op de klim te kunnen bekijken. Het is niet dat het zonder anders niet gelukt zou zijn, maar dan zou het meer op gevoel geweest zijn."

"In de finale was ik nog met Mayrhofer op pad, maar ik wist dat ik hem kon lossen op de klim. Dan kon ik mijn eigen tempo naar de finish rijden."

"Ik wil een woordje van dank richten aan zijn ploegmaats", opende vader Patrick Evenepoel, waarna zoon Remco zijn ouders kwam groeten. "Kom, niet wenen, hé", zei de kerverse wereldkampioen tegen zijn moeder.

"We waren allemaal stil bij die val. Maar ik zag hoe hij naar voren reed en ik zag ook zijn fantastische ploeg."

Bondscoach Carlo Bomans: "Ik denk dat mijn stuur het bijna begeven heeft bij die val. Het duurde lang voor hij weer op zijn fiets zat, maar eens hij in gang is... De ploegmaats hebben het ook super gedaan."