"Het verleden van Rusland zal nooit aangepakt worden"

Op zich kun je nog begrip opbrengen voor de stelling dat de toekomst primeert op het verleden. Een stelling die wordt gehuldigd door het IOC en zijn voorzitter Thomas Bach.

We moeten vooruit en je kunt een supermacht als Rusland niet aan de zijlijn laten. Pech dus voor al wie geen supermacht is. En na alle harde onthullingen (de verdienste van onderzoeksjournalist Hajo Seppelt, niet van het WADA) kun je alleen maar vaststellen dat dat verleden nooit is en zal worden aangepakt.

Het ondergefinancierde WADA, speelbal van Thomas Bach, staat erbij, kijkt ernaar en gooit zijn geloofwaardigheid te grabbel. Al is het haast uitsluitend in het Westen dat de sporters zich roeren.

Die sporters spraken zich de voorbije dagen  expliciet uit tegen het opheffen van de schorsing van Rusland. Maar de beslissing werd genomen door het Uitvoerend Comité van het WADA, en daar hebben actieve sporters niet eens een onafhankelijke stem.

Rusland wordt opnieuw opgenomen in de internationale sportfamilie, op voorwaarde dat het snel toegang geeft tot zijn beruchte dopinglab in Moskou. Dat laatste had al moeten gebeurd zijn. Het was de logische eis van het WADA. Tot een week geleden.

Een eis die deze maand nog eens werd herhaald door Philippe Muyters, Vlaams minister van Sport, en vertegenwoordiger van de EU-lidstaten in de Foundation Board van het WADA. Ook hij draait mee met de wind en meent nu plots dat het grootste dopingschandaal van de 21e eeuw met de beslissing van vandaag "proper" kan worden afgesloten.

Wat een contrast met de Noorse vicevoorzitter van het WADA, Linda Helleland. Zij durft tenminste te zeggen waar het op staat: “Wij hebben de zuivere atleten vandaag in de steek gelaten."

Helleland is kandidaat om volgend jaar voorzitter van het WADA te worden. Ze zal die verkiezing niet winnen.